Πεζοπορία στο φαράγγι του χειμερινού Βίκου.

In Memoriam - Τζορντάνο Μπρούνο

"Θα έρθει η μέρα που ο άνθρωπος θα ξυπνήσει από την λήθη και θα καταλάβει επιτέλους ποιος πραγματικά είναι και σε ποιον παρέδωσε τα ινία της ύπαρξης του, σε ένα μυαλό απατηλό, πλάνο, το οποίο τον καθιστά και τον κρατά σκλάβο.

Ο άνθρωπος δεν έχει όρια και όταν μια μέρα θα το καταλάβει αυτό, θα είναι ελεύθερος και σ’ αυτόν εδώ τον κόσμο.

Είτε μας αρέσει είτε όχι εμείς οι ίδιοι είμαστε η αιτία του εαυτού μας. Έχοντας γεννηθεί σ’ αυτόν τον κόσμο, πέφτουμε στην απάτη των αισθήσεων. Πιστεύουμε σε ό,τι βλέπουμε. Αγνοούμε πως είμαστε τυφλοί και κουφοί.

Γιαυτό μας φυλακίζει ο φόβος και ξεχνάμε πως είμαστε θεϊκοί, πως μπορούμε να αλλάξουμε την πορεία των γεγονότων, ακόμη και τον ίδιο τον αστρολογικό μας χάρτη.

Δεν γνωρίζω το πότε αλλά γνωρίζω πως έχουμε έρθει πολλοί αυτή την εποχή για να αναπτύξουμε τέχνες και επιστήμες, για να σπείρουμε τους σπόρους ενός νέου πολιτισμού που θα ανθίσει απρόσμενα, αναπάντεχα, την στιγμή που η εξουσία θα αυταπατάται πως έχει νικήσει."

In Memoriam
Τζορντάνο Μπρούνο (1548 – 17 Φεβρουαρίου 1600)

Η μυστική ζωή των δέντρων

"Το δάσος είναι αγαπημένος προορισμός για πολλούς ανθρώπους. Αποτελεί συνώνυμο της γαλήνης και της παρθένας φύσης. H Mυστική ζωή των δέντρων ρίχνει φως στην πυκνή βλάστηση του δάσους και εμβαθύνει εντυπωσιακά σε ένα μυστηριώδες σύμπαν...
Στο δάσος συμβαίνουν εκπληκτικά πράγματα: Τα δέντρα επικοινωνούν μεταξύ τους. Δε μεγαλώνουν μόνο στοργικά τα μικρά τους, αλλά επίσης φροντίζουν τους ηλικιωμένους και άρρωστους γείτονές τους. Απίστευτο; Κι όμως αληθινό! Ο διακεκριμένος δασολόγος Peter Wohlleben εμβαθύνει στην κρυφή ζωή των δέντρων και μας παρουσιάζει μια εντελώς καινούρια θεώρηση του δάσους – φέρνοντας έτσι στο φως εκπληκτικά στοιχεία. Τα δέντρα έχουν μνήμη, ανταλλάσσουν μηνύματα, αισθάνονται πόνο, παθαίνουν εγκαύματα από τον ήλιο και κάνουν ρυτίδες. Κάποια δέντρα, όπως οι βελανιδιές, επικοινωνούν μεταξύ τους με χημικές αρωματικές ουσίες. Όταν, για παράδειγμα, ένα δέντρο δεχτεί επίθεση από έντομα, εκπέμπει αρωματικές ουσίες και όλα τα δέντρα της ευρύτερης περιοχής που λαμβάνουν το μήνυμα αυτό οπλίζονται κατάλληλα..."

Ένας αρχαίος φιλόσοφος της Ανατολής είχε δώσει κάποτε μία ενδιαφέρουσα απάντηση στο ερώτημα ενός μαθητή του: "Αν κάποια μέρα καταστραφούν όλα τα βιβλία του κόσμου και χαθεί το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας, πώς θα επανακτήσει ο άνθρωπος όλη αυτή τη γνώση αιώνων για το σύμπαν και τον κόσμο μας;" Η απάντηση του φιλοσόφου ήταν: "Παρατηρώντας ένα δέντρο."
Το βιβλίο αυτό του Peter Wohlleben έχει μεταφραστεί σε πάρα πολλές γλώσσες και είναι κάτι που αξίζει να διαβαστεί από όλους εμάς που επικοινωνούμε μα τα δέντρα. Θα διαπιστώσουμε ότι πολλά πράγματα που γνωρίζαμε πρακτικά ή υποπτευόμασταν, έχουν επιστημονική πλέον αναγνώριση και τεκμηρίωση. Έχουμε αναρωτηθεί πολλές φορές, γιατί άραγε όταν κάποιος κάνει διαλογισμό δίπλα σε ένα μικρό δέντρο, αυτό μεγαλώνει με διπλάσια ταχύτητα από τα υπόλοιπα; Ή γιατί όταν αρχίσαμε και παίρναμε τους καρπούς μιας αγριοσυκιάς από την μία πλευρά της που φτάναμε, σε λίγα χρόνια αυτή η πλευρά άρχισε να δίνει πιο ώριμα και γλυκά φρούτα από την άλλη; Πώς γίνεται τα δέντρα να νοιώθουν την ομιλία, την μουσική και τη φροντίδα; Και πολλά άλλα ερωτήματα που γεννιούνται κατά την επαφή μας με το δάσος και την καλλιέργεια. Ίσως αυτά που οι παλαιότεροι πολιτισμοί αντιλαμβάνονταν, οι Δυτικοί τα αγνοούν γιατί δεν το αντιλαμβάνονταν η επιστήμη μας. Τελικά πόσα γνωρίζουμε πραγματικά σήμερα για το δάσος ως Κοινότητα και πόσα μπορεί αυτό να μας διδάξει; Μπορούμε να είμαστε περισσότερο φίλοι με τα παράξενα αυτά ζωντανά πλάσματα όπως ο Άλντζερνον Μπλάκγουν έγραφε κάποτε στον "Άνθρωπο που τα δέντρα αγαπούσαν;" Όσα ερωτήματα απαντά αυτό το βιβλίο για τα δέντρα, άλλα τόσα γεννά για τον πολιτισμό μας.
Συγχαρητήρια στις εκδόσεις Πατάκη.