«Το Μυστικό Ρόδο» Γουήλιαμ Γέητς

Ο Γέητς συγκαταλέγεται ανάμεσα στους κορυφαίους λογοτέχνες του 20ου αιώνα, έχοντας γράψει ποιητικές συλλογές, διηγήματα, θεατρικά έργα αλλά και δοκίμια. Το βιβλίο του Ιρλανδού συγγραφέα που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Κλέος είναι «Το Μυστικό Ρόδο». Πρόκειται για μια συλλογή διηγημάτων ρομαντικής φανταστικής λογοτεχνίας που ξεκινά με ένα ποίημα και δημοσιεύεται για πρώτη φορά ολοκληρωμένη στην χώρα μας. Πρωτοκυκλοφόρησε το 1897 όταν ο Γέητς βρισκόταν στην ωρίμανση της πρώτης λογοτεχνικής του εποχής. Ήταν τότε που οι ρομαντικές του καταβολές είχαν αρχίσει να μπολιάζονται με επιρροές του Συμβολισμού ενώ και τα υπόλοιπα κεντρικά γνωρίσματα της πνευματικής του συγκρότησης, όπως το ενδιαφέρον για τον αποκρυφισμό και για την ιδεολογία της ιρλανδικής παραδοσιοκρατίας, αναδύονταν στο επίκεντρο των ενδιαφερόντων του. Αναμφίβολα «Το Μυστικό Ρόδο» αποτελεί ένα δείγμα της παλιάς, αληθινής λογοτεχνίας του φανταστικού.

https://kleospublications.blogspot.gr/

kleospublications@gmail.com

Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2016

Ο φτερωτός ήλιος.

Ηλιακά σύμβολα των ιθαγενών της Αμερικής

Ο διπλός ήλιος των ιθαγενών Σίου στην β. Αμερική. Μία εξ αυτών των φυλών είναι και η Λακότα, η οποία πρόσφατα τράβηξε τα φώτα της δημοσιότητας με την μάχη της ενάντια στην κατασκευή αγωγού κάτω από το ιερό ποτάμι της περιοχής τους. Το σύμβολό τους, συνήθως σχηματίζεται με φτερά, κάνοντας έτσι, ένα συνδυασμό του αετού και του ήλιου. Τα φτερά δείχνουν προς το ιερό κέντρο και προς τον εξωτερικό κόσμο ταυτόχρονα και μάλιστα απεικονίζεται και σε τρεις κύκλους πολλές φορές. Οι ομοιότητες με τις διδασκαλίες του Ηρακλείτου, του Φιλολάου του Κροτωνιάτη και των άλλων Πυθαγορείων, των νεοπλατωνιστών, αλλά και τον μαύρο ήλιο των αλχημιστών της μεσαιωνικής Ευρώπης είναι εντυπωσιακές.

Αλλάζοντας τον κόσμο!

Η ομάδα του Ridgedale εκπαιδεύει εκατοντάδες αγρότες και καλλιεργητές στις πιο πρωτοποριακές και αποδοτικές μεθόδους ολιστικής διαχείρισης της γης και δημιουργίας λειτουργικών οικοσυστημάτων. Πρόκειται για το πιο βόρειο αγρόκτημα περμακουλτούρας στην Ευρώπη. Στην Σουηδία. Δημιουργήθηκε αρχικά με στόχο να αποτελέσει ένα παράδειγμα αγροδασικής φάρμας, αλλά εξελίχθηκε σε ένα κέντρο μεγάλης αλλαγής νοοτροπίας πολλών ανθρώπων, διδάσκοντας εκτός από την περμακουλτούρα και την βιώσιμη οικονομία και κοινοτικά συστήματα.
www.ridgedalepermaculture.com

 

Ελευθερία και Ευθύνη

"Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θέλουν στ' αλήθεια την ελευθερία. Γιατί η ελευθερία προϋποθέτει την ευθύνη και οι περισσότεροι φοβούνται την ευθύνη."

Φρόιντ

Οι 3 Γκούνας

Οι 3 Γκούνας της Ινδικής παράδοσης, η οποία εκφράστηκε τόσο ωραία μέσα από το έπος της Μπαγκαβάντ Γκιτά, σε ένα όμορφο σύγχρονο σχέδιο που τις απεικονίζει σαν κορίτσια που παίζουν την παράσταση της ζωής μας. Οι Γκούνας είναι οι 3 δυνάμεις που διέπουν τον κόσμο των αισθήσεων. Είναι η έκφραση του αληθινού κόσμου στον υλικό μας κόσμο. Μπορούμε να πούμε ότι αυτός είναι νόμος που διέπει την φύση απόλυτα σε όλα τα επίπεδα και η βαθύτερη ανάλυση και κατανόησή του, είναι απαραίτητη ώστε να οργανώνουμε τον εαυτό μας σωστά, αλλά και να δημιουργούμε συστήματα βιώσιμα. Η άγνοια του φυσικού νόμου, μας ωθεί στο χάος. Σάτβα, Ράγιας, Τάμας: Δημιουργία, Συντήρηση, Καταστροφή. Από αυτές τις βασικές αρχές, εκπορεύονται όλες οι άλλες δυνάμεις που κινούν τη ζωή και χωρίς αυτές δεν θα υπήρχε ζωή. Τουλάχιστον όπως την ξέρουμε: Η αρμονία, η κίνηση, η αντίσταση, η ομορφιά, το μίσος, η αγάπη, η ενέργεια, η δράση και η αδράνεια, ο υλισμός και η πνευματικότητα... όλες μας οι εκφράσεις που πρέπει να διαχειριστούμε, αντιστοιχούν σε αυτές τις 3 πρωταρχικές δυνάμεις.

Νέα έκδοση: "Homo Modernus"

Το πορτραίτο του σύγχρονου ανθρώπου σύμφωνα με τον Evola και τον Dávila.
του Marek Rostkowski

«Oι περιπτώσεις των ατόμων που είναι γεμάτα με εσωτερικές αντιφάσεις, που στερούνται του νοήματος της ζωής, που δεν γνωρίζουν το τι θέλουν πέραν την επιθυμίας για τα υλικά αγαθά, που βρίσκονται σε αντίθεση με την δική τους παράδοση, την ίδια τους τη φύση και τις φυσικές τους κλίσεις – οι περιπτώσεις αυτές δεν αντιμετωπίζονται ως ανωμαλίες ή παθολογικά φαινόμενα, αλλά ως η φυσική τάξη των πραγμάτων».

(Julius Evola, "Etica Aria")

Πληροφορίες: oiniades@mail.com

"Seed: The Untold Story"

 Ελάχιστα πράγματα στη Γη είναι τόσο θαυματουργά και ζωτικής σημασίας όπως σπόροι. Από την αυγή της ανθρωπότητας ήταν ότι πολυτιμότερο μας έδωσε η φύση. Ένα θαυμάσιο ντοκιμαντέρ για τους σπόρους και την τροφή. seedthemovie.com

Σαν ένα τόξο

"Η ζωή σαν ένα τόξο, η ψυχή σαν το βέλος, το Ανώτερο Πνεύμα ο στόχος."

(Αρχαίο ινδικό ρητό.)

"Ο αετός και το παιδί"

"Ο γέρος και η θάλασσσα" του Έρνεστ Χέμινγουεϊ

Το δέντρο της Παράδοσης

"Η Παράδοση είναι ένα δέντρο, από το οποίο δεν μπορείς να διασώσεις το ένα ή το άλλο κλαδί, εγκαταλείποντας το υπόλοιπο στην καταστροφή: ο θάνατος του κορμού θα παρασύρει μαζί του στον θάνατο και το κλαδί που προσπαθείς να σώσεις ανοήτως, αποσπασματικά από το σύνολο στο οποίο οργανικά ανήκει."

Placido Procesi (περιοδ. "Vie della Tradizione")
http://www.accademiaprocesi.it/placido-procesi

Τί σκέφτεσαι σήμερα;

Μακρυά από το βόλεμα

Πνευματικές αξίες και οικονομικισμός

"Οι πνευματικές αξίες και οι ανώτερες βαθμίδες της ανθρώπινης τελειότητας δεν έχουν σχέση είτε με την παρουσία ή την απουσία της κοινωνικής και οικονομικής ευημερίας. Η αντίληψη ότι η ανέχεια είναι πάντα μια πηγή αθλιότητας και φαυλότητας και ότι οι «προηγμένες» κοινωνικές συνθήκες αντιπροσωπεύουν το αντίθετο, είναι ένα παραμύθι των υλιστικών ιδεολογιών, που αυτοδιαψεύδονται όταν υποστηρίζουν τον άλλο μύθο, σύμφωνα με τον οποίο οι «καλοί» είναι με την πλευρά του λαού και των καταπιεσμένων εργαζομένων και όλοι οι «κακοί» βρίσκονται με την πλευρά των πλουσίων τάξεων οι οποίες είναι διεφθαρμένες και εκμεταλλεύτριες. Και τα δύο είναι παραμύθια.

Στην πραγματικότητα οι αληθινές αξίες δεν έχουν αναγκαία σχέση με καλύτερες οι χειρότερες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες. Μόνο όταν αυτές οι αξίες τοποθετούνται στην πρώτη γραμμή είναι πιθανό να προσεγγίσουμε ένα σύστημα αποτελεσματικής δικαιοσύνης, ακόμα και στο υλικό επίπεδο.

Μεταξύ αυτών των αξιών μπορούμε να συμπεριλάβουμε, το να είσαι ο εαυτός σου, την διαμόρφωση μια ενεργής αποπροσωποποίησης, την αγάπη της πειθαρχίας και γενικά την ηρωϊκή στάση απέναντι στη ζωή. Κόντρα σε όλες τις μορφές δυσαρέσκειας και κοινωνικού ανταγωνισμού, κάθε άτομο πρέπει να παραδέχεται και να αγαπά την θέση στη ζωή που ανταποκρίνεται περισσότερο στην φύση του, αναγνωρίζοντας έτσι τα όρια μέσα στα οποία μπορεί να αναπτύξει το δυναμικό του. Θα πρέπει να δίνει ένα οργανικό νόημα στην ζωή του και να πετυχαίνει την τελειοποίησή του, εφόσον ένας τεχνίτης που εξασκεί σωστά την τέχνη του είναι σίγουρα ανώτερος από ένα βασιλιά που δεν ζει σύμφωνα με το αξίωμα του. Μόνο όταν τέτοιοι παράγοντες έχουν βαρύτητα, θα επιτύχουν οι μεταρρυθμίσεις στο κοινωνικό και οικονομικό πεδίο, και θα εφαρμοστούν χωρίς αρνητικές συνέπειες, δίκαια, χωρίς να παρερμηνεύεται το ουσιώδες με το επιπρόσθετο. Αν δεν υπάρξει μια ιδεολογική αποτοξίνωση και μια αλλαγή νοοτροπίας, κάθε αλλαγή θα είναι επιφανειακή και θα αποτυγχάνει να αγγίξει τις βαθύτερες ρίζες της κρίσης της σύγχρονης κοινωνίας, προς όφελος των δυνάμεων της εκτροπής."

Ιούλιος Έβολα

Biodh an Deoch

Τα Ιμαλάϊα και η κατανόηση της κρίσης του σύγχρονου κόσμου.

Ένα video από το "Economics of Happiness" (2011) το οποίο συνοψίζει σε 30 λεπτά την αιτία της κρίσης του σύγχρονου κόσμου, αλλά και την λύση.

Η αναζήτηση

"Το πραγματικό ταξίδι ανακάλυψης δεν έγκειται στο να αναζητάς νέους τόπους, αλλά στο να αποκτήσεις καινούργιο βλέμμα..."

Μαρσέλ Προυστ

Οικοκοινότητες στην Ρωσία

 

Του Vegar Bakke Larsen (περιοδικό Kultur Verk)

Η Ρωσία ήταν πάντοτε και παραμένει μια άγνωστη χώρα. Κυρίως επειδή οι περισσότεροι άνθρωποι στην δυτική Ευρώπη δεν έχουν πλήρη εικόνα από τα μέσα ενημέρωσης για το τι συμβαίνει στα ανατολικά. Πρόκειται για την μεγαλύτερη χώρα στον κόσμο με το μικρότερο εξωτερικό χρέος ανά κάτοικο. Μεγάλη αλλά όχι και τόσο ισχυρή πια, με απέραντες αγροτικές εκτάσεις, αναφέρεται ως Μητέρα Ρωσία από τους Ρώσους. Οι Βίκινγκς την αποκαλούσαν Gardarike, το οποίο μεταφράζεται ως αγροτική γη. Μια γη, όπου οι άνθρωποι και ο φυσικός πλούτος ήταν το επίκεντρο της ανάπτυξής της.
Το 2015 άρχισε να μας γίνεται γνωστή μια εν εξελίξει πράσινη επανάσταση στη Ρωσία. Μια αθόρυβη πράσινη επανάσταση όπως την αποκαλώ. Φαίνεται ότι η Ρωσία είναι η χώρα με τον μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων που κατοικούν σε οικοκοινότητες. Αυτή ακριβώς η υπόθεση παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον, γιατί ως τώρα είναι γνωστό ότι η ήπειρος με τα περισσότερα οικολογικά χωριά είναι η Νότια Αμερική, λόγω κλίματος. Το ότι η Ρωσία, έχει τόσα πολλά οικολογικά χωριά, είναι πράγματι παράξενο μιας και ως χώρα δεν έχει να επιδείξει και το καλύτερο κλίμα. Γιατί λοιπόν οι Ρώσοι είναι από τους καλύτερους λαούς στις οικοκοινότητες;

Μιγιαμότο Μουσάσι: Το βιβλίο των 5 δαχτυλιδιών

Ο κλασσικός οδηγός των Σαμουράι για την τέχνη της Στρατηγικής

Ο Μιγιαμότο Μουσάσι, ο «Άγιος του Σπαθιού» όπως τον έχουν ονομάσει, είναι ίσως ο διασημότερος Σαμουράι της φεουδαρχικής Ιαπωνίας, ένας άνθρωπος που έζησε μια ζωή γεμάτη κινδύνους, ακροβατώντας συνεχώς ανάμεσα στην ζωή και στον θάνατο, ταυτόχρονα στρατιώτης, καλλιτέχνης, φιλόσοφος και ερημίτης μοναχός. Το Γκόριν νο σο, ή Βιβλίο των Πέντε Δαχτυλιδιών άφησε το όνομά του αθάνατο και θεωρείται σήμερα ένα από τα σημαντικότερα έργα της Ιαπωνικής φιλοσοφίας πάνω στην τέχνη της σπαθασκίας και του πολέμου. Όπως βεβαιώνει και ο ίδιος ο Μουσάσι, οι περισσότερες από τις οδηγίες που περιέχει ισχύουν τόσο για μονομαχίες μεταξύ δύο πολεμιστών, όσο και σε συγκρούσεις μεταξύ δυο μεγάλων στρατών, αφήνει δε σε πολλά σημεία να εννοηθεί ότι οι οδηγίες αυτές μπορούν να έχουν εφαρμογή και σε οποιοδήποτε άλλο ανθρώπινο εγχείρημα. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος για τον οποίο το Βιβλίο των Πέντε Δαχτυλιδιών αποτελεί στις μέρες μας αντικείμενο ενδελεχούς μελέτης όχι μόνο για μαθητές των πολεμικών τεχνών αλλά και για πολιτικούς, επιχειρηματίες, ελεύθερους επαγγελματίες και διανοούμενους, τόσο στην Ασία όσο και στον Δυτικό Κόσμο. Η έκδοση είναι εμπλουτισμένη με πολλές πρωτότυπες σημειώσεις που ρίχνουν φως στα πιο δυσνόητα σημεία του κειμένου και αποκαλύπτουν την φιλοσοφία αλλά και τον τρόπο ζωής των Σαμουράι.

Ο Μιγιαμότο Μουσάσι, γεννήθηκε γύρω στο 1584, μυήθηκε στην τέχνη του πολέμου αλλά και του βουδιστικού μοναχισμού, σκότωσε τον πρώτο του αντίπαλο σε μονομαχία σε ηλικία μόλις δεκατριών ετών, και πριν κλείσει τα τριάντα είχε μονομαχήσει με εξήντα αντιπάλους χωρίς να νικηθεί ούτε μια φορά. Έλαβε μέρος σε πολλές από τις μεγάλες μάχες που έκριναν το μέλλον της Ιαπωνίας, περπάτησε την χώρα από άκρη σε άκρη και, λίγο πριν πεθάνει, αποφάσισε να καταγράψει το απαύγασμα γνώσεων και εμπειριών που είχε συγκεντρώσει στην διάρκεια της ζωής του στο Βιβλίο των Πέντε Δαχτυλιδιών. Σύμφωνα με την παράδοση, στις 13 Ιουνίου 1645, την στιγμή που ένιωθε πως είχε έρθει το τέλος του, έβαλε να τον σηκώσουν όρθιο, να σφίξουν το ζωνάρι του και να περάσουν μέσα το κοντό σπαθί του. Ύστερα κάθισε, κρατώντας το μακρύ σπαθί του στο αριστερό χέρι και ένα ραβδί στο δεξί, και ξεψύχησε σε αυτή την θέση.

Λυκώρεια: Μιγιαμότο Μουσάσι: "Ο δρόμος του Σαμουράι"

Περιεχόμενα:

• Χάρτης της Ιαπωνίας
• Για το βιβλίο και την μετάφραση στα Ελληνικά
• Το βιβλίο των Πέντε Δαχτυλιδιών
• Πρόλογος
• Το Ειλητάριο της Γης
• Το Ειλητάριο του Νερού
• Το Ειλητάριο της Φωτιάς
• Το Ειλητάριο του Ανέμου
• Το Ειλητάριο του Κενού
• Παράρτημα: Ντοκόντο, το Μοναχικό Μονοπάτι

Εκδόσεις Eurobooks. Σελίδες 131. Μετάφραση: Θωμάς Μαστακούρης. Τιμή: 12 ευρώ.

Νίτσε: Πέρα από το καλό και το κακό

(αποσπάσματα)
Το ευρωπαϊκό υβρίδιο ανθρώπου -ένας αρκετά άσχημος πληβείος, χρειάζεται σίγουρα μια ενδυμασία: χρειάζεται την ιστορία σα ντουλάπα για τις ενδυμασίες του. Αντιλαμβάνεται, βέβαια, ότι καμιά δεν του ταιριάζει απόλυτα -αλλάζει και ξαναλλάζει. Ας δει κανείς τον 19 αι. σε σχέση μ' αυτές τις γρήγορες προτιμήσεις κι αλλαγές της μασκαράτας του στιλ· ας δει επίσης τις στιγμές της απελπισίας, επειδή «τίποτε δεν μας ταιριάζει». Μάταια παρουσιαζόμαστε σα ρομαντικοί ή κλασικοί ή φλωρεντινοί ή μπαρόκ ή «εθνικοί», στα ήθη και στις τέχνες: τίποτε «δε μας πηγαίνει»! Το «πνεύμα» όμως, ειδικά το «ιστορικό πνεύμα», βλέπει πλεονέκτημα ακόμη και σ' αυτή την απελπισία: ξανά και ξανά δοκιμάζουμε ένα άλλο κομμάτι του παρελθόντος και της ξενικότητας, το φοράμε, το βγάζουμε και προπαντός το μελετάμε -είμαστε η πρώτη μελετηρή εποχή στο θέμα των ενδυμασιών, εννοώ των ηθικών, των άρθρων πίστης, των καλλιτεχνικών γούστων και των θρησκειών, προετοιμασμένοι όπως καμιά άλλη εποχή για το καρναβάλι του μεγάλου στιλ, για το πιο πνευματώδες αποκριάτικο γέλιο κι ευθυμία για τα υπερβατικά ύψη της ύψιστης ανοησίας και της γενικής αριστοφανικής κοροϊδίας. Ίσως να 'χουμε ανακαλύψει ακριβώς εδώ τη περιοχή της επινόησής μας, τη περιοχή που κι εμείς ακόμη μπορούμε να 'μαστε πρωτότυποι, ίσως επίσης παρωδοί της παγκόσμιας ιστορίας και παλιάτσοι του Θεού -ίσως να εξακολουθεί να 'χει κάποιο μέλλον ακριβώς το γέλιο μας, σήμερα που τίποτε δεν έχει πια μέλλον!
Η ιστορική αίσθηση (ή η ικανότητα να μαντεύουμε γρήγορα την ιεραρχία των αξιολογήσεων σύμφωνα με τις οποίες ένας λαός, μια κοινωνία, έν ανθρώπινο ον έχει ζήσει, το «μαντικό ένστικτο» για τις σχέσεις αυτών των αξιολογήσεων, για τη σχέση της αυθεντίας των αξιών με την αυθεντία των ενεργών δυνάμεων): αυτή η ιστορική αίσθηση, για την οποία εμείς οι Ευρωπαίοι μπορούμε να ισχυριζόμαστε πως είναι ειδικότητά μας, ήρθε σε μας ως επακολούθημα της τρελής και μαγεμένης ημιβαρβαρότητας στην οποία είχε περιέλθει η Ευρώπη λόγω της δημοκρατικής ανάμειξης των τάξεων και των φυλών, μόνον ο 19 αι. ξέρει αυτή την αίσθηση, ως έκτη του αίσθηση. Το παρελθόν κάθε μορφής και τρόπου ζωής, κουλτουρών που παλιότερα βρίσκονταν κοντά η μια στην άλλη, πάνω στην άλλη, κυλά μέσα σε μας, τις «μοντέρνες ψυχές», τα ένστικτά μας τώρα αναρρέουν προς όλες τις κατευθύνσεις, εμείς οι ίδιοι είμαστε ένα είδος χάους: στο τέλος, όπως είπα πιο πριν, το «πνεύμα» βλέπει το πλεονέκτημά του σε όλα αυτά.
Μέσω της ημιβαρβαρότητάς μας στο σώμα και στις επιθυμίες έχουμε κρυφή πρόσβαση παντού όπου δεν είχε μια ευγενής εποχή και προπαντός πρόσβαση στο λαβύρινθο των ανολοκλήρωτων κουλτουρών και σε κάθε ημιβαρβαρότητα που υπήρξε μέχρι τώρα πάνω στη γη και στο βαθμό που το σημαντικότερο μέρος της ανθρώπινης κουλτούρας μέχρι τώρα ήταν ημιβαρβαρότητα, η «ιστορική αίσθηση» σημαίνει σχεδόν την αίσθηση και το ένστικτο για καθετί, το γούστο και τη γλώσσα για καθετί: πράμα που αποδεικνύει πως είναι μια μη ευγενής αίσθηση.

Το ιερό και το βέβηλο

Ο Mircea Eliade αναφέρει ότι με την καθιέρωση των τελετών ο άνθρωπος κατορθώνει να ανανεώνει τον εαυτό του και να ενδυναμώνει τις σχέσεις του με το περιβάλλον του. Οι τελετουργίες έχουν τη δύναμη να διακόπτουν τον βέβηλο χρόνο με περιόδους ιερού χρόνου, με την ίδια έννοια που η εικόνα ενός ναού πάνω σ’ ένα βράχο ή έναν λόφο διακόπτει τον συνεχή οριζόντιο χώρο και δείχνει στον άνθρωπο τον δρόμο της κάθετης διάστασης, τον δρόμο του ιερού. Ο J. P.Vernant αναφέρει ότι η τελετή, με το τυπικό και τις κινήσεις, βοηθά τον άνθρωπο να επιστρέψει στις αρχές των πραγμάτων. Επιπλέον αφυπνίζει τον άνθρωπο και του επιτρέπει να ανανεωθεί και να υπερνικήσει τη φθορά που προκαλεί η καθημερινότητα.
Στις παραδοσιακές κοινωνίες οι τελετές είχαν ως σκοπό να ενώσουν τον ουρανό με τη γη και να διατηρήσουν την κοσμική τάξη του ουρανού πάνω στη γη. Ο ναός με τον βωμό αναπαρίστανε μορφικά πάνω στη γη τον ιδεατό κόσμο του ουρανού, ενώ οι τελετές ζωογονούσαν τον ναό στη ροή του χρόνου και μ' αυτόν τον τρόπο αποκαθιστούσαν την αρμονία που απειλούνταν καθημερινά από τις δυνάμεις του χάους.

Στη λέσχη

Carl Jung: Οι αλλαγές ξεκινούν από τα άτομα

Στην ιστορία διαγράφεται η σταδιακή ανάδυση νέων ρευμάτων ιδεών. Έχουμε όμως την τάση να μετατρέπουμε τις ιδέες σε «ισμούς» και σε «μεγάλα σωτήρια» σχέδια τα οποία όμως είναι πολύ μακράν της αρχικής ιδέας από την οποία εμπνεύστηκαν. Έτσι, το ότι «το μεγάλο σχέδιο αποτυγχάνει, αυτό οφείλεται στο ότι ο άνθρωπος είναι μια αποτυχία. Γι’ αυτό δεν χρειάζεται παρά κοινός νους για να αρχίσει κανείς να διορθώνει τον εαυτό του. Αλλά επειδή δεν μπορεί πια να βασίζεται σε εξωτερικές αυθεντίες, πρέπει να γνωρίζει και να κατανοεί την πιο ατομική και μύχια βάση της υποκειμενικής του ύπαρξης για να χτίσει τα θεμέλια του στα αιώνια δεδομένα της ανθρώπινης ψυχής.

Η ορθολογική μας στάση θέλει να μας κάνει να πιστεύουμε ότι μπορούμε να κάνουμε θαύματα με τις οργανώσεις, με την επιβολή νέων νόμων, ή με παρόμοιες καλοπροαίρετες επινοήσεις. Αλλά, στην ουσία, το πνεύμα του έθνους μπορεί να αναθεωρηθεί μόνο με μια αλλαγή στη στάση του ατόμου.

Οι συνέπειες από τη δημιουργία συνθηκών, όπου ο σεβασμός στο άτομο έχει χαθεί και όπου αυτό «εξαφανίζεται ολοκληρωτικά», είναι η επικράτηση της «επικίνδυνης ροπής προς την ομαδική ψυχολογία». Συνέπεια της κυριαρχίας της ψυχολογίας του όχλου είναι ότι η αλλαγή του χαρακτήρα που επέρχεται με την ανάδυση των συλλογικών δυνάμεων είναι καταπληκτική. Ένα ευγενικό και λογικό όν μπορεί να μεταβληθεί σε έναν μανιακό ή σε ένα άγριο κτήνος. Φυσικά, τίποτα δεν θα μπορούσε να εκραγεί από τα βάθη μας εάν δεν υπήρχε μέσα μας. Στην πραγματικότητα, ζούμε συνέχεια επάνω σε ένα ηφαίστειο. Γι’ αυτό ο κάθε άνθρωπος έχει χρέος να συνειδητοποιήσει και να μάθει να χειρίζεται τη σκιά του.

Στις συνθήκες, διάχυτου φόβου, το άτομο εξαφανίζεται ολοκληρωτικά, και κυριαρχεί ένα γενικό αμόκ, μια παγκόσμια και μοιραία δύναμη, που ενάντια στην συντριπτική της επίδραση, το άτομο είναι ανίκανο να αμυνθεί. Αυτές οι συνθήκες δημιουργούν τους όχλους. Όμως, ο όχλος  είναι από την φύση του πάντα ανώνυμος και ανεύθυνος. Μια τέτοια κατάσταση δημιουργεί τις προϋποθέσεις για το συλλογικό έγκλημα.

Η ώριμη αντιμετώπιση των δυνάμεων του ασυνείδητου, είναι ένα πολύ δύσκολο έργο που απαιτεί μεγάλο βαθμό ηθικής ευθύνης. Σχετικά ελάχιστα άτομα μόνο είναι ικανά για μια τέτοια επίτευξη και αυτά δεν είναι πολιτικοί, αλλά οι ηθικοί ηγέτες της ανθρωπότητας. Η συντήρηση και η μεγαλύτερη ανάπτυξη του πολιτισμού στηρίζεται σε αυτά τα άτομα.

Από το βιβλίο «Το αρχέτυπο του ολοκληρωτισμού». Εκδόσεις «Σπαγειρία», 1990.

Κάνε μια θεαματική ζωή!

Nils Adolf Erik Nordenskiöld

 

Στις 22 Ιουνίου του 1878 ο Φινλανδός εξερευνητής Nils Adolf Erik Nordenskiöld με το πλοίο του Vega, ξεκινά ένα περιπετειώδες ταξίδι, άξιο για βιβλίο του Ιουλίου Βέρν. Από το λιμάνι Karlskrona της Σουηδίας θα κάνει για πρώτη φορά τον περίπλου ολόκληρης της Ευρασίας! Εξερευνώντας και τις πιο βόρειες ακτές της, τον Σεπτέμβριο το Vega κόλλησε στους πάγους του Βερίγγειου πορθμού για έναν μήνα, κατόπιν κατέβηκε την θάλασσα της Ιαπωνίας, έπλευσε στον Ινδικό ωκεανό, πέρασε μέσα στην Μεσόγειο, βγήκε από το Γιβραλτάρ στον Ατλαντικό και το επόμενο καλοκαίρι επέστρεψε στην Σουηδία όπου είχε μία ενθουσιώδη υποδοχή. Για έναν ολόκληρο χρόνο ήταν ο πρώτος σύγχρονος Ευρωπαίος που έκανε όλο τον κύκλο της Ευρασιατικής ηπείρου. Του απενεμήθη ο τίτλος του Βαρώνου, έγινε Διοικητής του "Τάγματος του Πολικού Αστέρα" και πρόεδρος της Σουηδικής Ακαδημίας. Το 1883 απέπλευσε πάλι με το αγαπημένο του πλοίο, για να συνεχίσει την εξερεύνηση της Γροιλανδίας.

Θερινό ηλιοστάσιο και πανσέληνος μαζί για πρώτη φορά σε 70 χρόνια

 Αυτή την σημερινή νύκτα, συγκεκριμένα στις 01:34 της Τρίτης 21 Ιουνίου, θα συμβεί αστρονομικά το θερινό ηλιοστάσιο το οποίο μάλιστα φέτος θα συμπέσει με την πανσέληνο με περίπου μισή ώρα διαφορά, στις 02:02. Πρόκειται για μια σύμπτωση που έχει να συμβεί εδώ και 70 περίπου χρόνια! Το θερινό ηλιοστάσιο θα εγκαινιάσει την έναρξη του καλοκαιριού στο βόρειο ημισφαίριο, όπου ανήκει και η χώρα μας, ενώ αντίστοιχα, στο νότιο ημισφαίριο θα συμβεί το χειμερινό ηλιοστάσιο και θα αρχίσει ο χειμώνας.
Το θερινό Ηλιοστάσιο ήταν μια πανάρχαια και πανανθρώπινη εποχιακή γιορτή του Ηλίου. Οι αρχαίοι λαοί, από τα προϊστορικά ακόμη χρόνια, διοργάνωναν πολυήμερες γιορτές και υποδέχονταν το καλοκαίρι με μεγάλες φωτιές τις οποίες διατηρούσαν όλη τη νύκτα του Ηλιοτρόπιου. Οι φωτιές τη νύχτα αυτή έχουν σκοπό να εξαγνίσουν κάθε κακή τροπή, εξασφαλίζοντας στον ήλιο τον αιώνιο δρόμο στο δώμα του ουρανού. Στην Αρχαία Ελλάδα η νύχτα του Ηλιοτρόπιου, ήταν η κοσμική "Πύλη των Θνητών" κατά την οποία οι ψυχές εισέρχονται στον κόσμο για να ξαναγεννηθούν. Υμνούνταν ο Απόλλων Φοίβος Λυκωρεύς, σχετιζόμενος συμβολικά με το πνευματικό Φως και τον εσωτερικό ήλιο του ανθρώπου. Ήταν η γιορτή της ερωτικής μαγείας, με τους νέους να ανταλάσσουν ερωτικούς όρκους στην ύπαιθρο και να πηδούν πάνω από τις φωτιές για να εξαγνίσουν αυτούς τους όρκους αποδιώχνοντας κάθε επιβουλή. Ηταν οι φωτιές της τύχης, πηδώντας πάνω από τις φλόγες τρεις φορές. Οι Δρυίδες των αρχαίων Κελτών της Βρετανίας στο Στόουνχετζ, γιόρταζαν τις "Φωτιές της ακτής". Στα ερείπια του Stonehenge, η ανατολή του θερινού ηλιοστασίου εμφανίζεται στον ορίζοντα σε ευθυγράμμιση με την ογκώδη κύρια πέτρα του μνημείου. Σε όλη την Ευρώπη και Ανατολή οι παραδόσεις των λαών που σχετίζονται με το αστρονομικό αυτό φαινόμενο είναι πάρα πολλές και πλούσιες.
Σήμερα το Ηλιακό Λυκωρειακό μας σύμβολο δεσπόζει πάντα και τιμάται στην ύπαιθρο κατά τις σημαντικές αυτές εορτές για τον άνθρωπο, μεταλαμπαδεύοντας το πνεύμα και μία ζωντανή παράδοση χιλιετιών.

"Το τελετουργικό μιας κοινωνίας δεν μεταβιβάζει μόνο τον πολιτισμό της, αλλά επί πλέον δημιουργεί μια πραγματικότητα η οποία διαφορετικά θα ήταν ανύπαρκτη χωρίς αυτό. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι η τελετή είναι κάτι σημαντικότερο για την κοινωνία, απ' ότι έχουμε τις λέξεις για την σκέψη. Γι' αυτήν είναι πολύ πιθανόν να γνωρίζεις κάτι και να βρεις λέξεις να το εκφράσεις. Αλλά είναι αδύνατο να υπάρχουν κοινωνικές σχέσεις χωρίς συμβολικές πράξεις."

 Mary Douglas ("Καθαρότητα και Κίνδυνος")

Οι πολεμιστές Ασάντι

Από τις άγνωστες περιπτώσεις που ο πανίσχυρος στρατός της Βρετανικής Αυτοκρατορίας συνετρίβη επανειλημμένως στην Αφρική, ήταν από τους θρυλικούς πολεμιστές Ασάντι. Είναι ο μοναδικός λαός στον κόσμο που κάνει δική του χαρακτηριστική χειραψία με το αριστερό χέρι. Το έθνος των Ασάντι, στην σημερινή Γκάνα, είχε έναν τόσο καλό στρατό που δεν μπορούσαν οι Βρετανοί να νικήσουν, παρά την στρατιωτική τους υπεροχή. Ο στρατός των Ασάντι, διατηρούσε οργάνωση και εκπαίδευση που παραπέμπει στην αρχαία Αίγυπτο. Οι δε νίκες τους εναντίον των Βρετανών οφείλονταν κατά πολύ στους Στρατηγούς του Αυτοκράτορα των Ασάντι, οι στρατηγικές των οποίων συναγωνίζονταν αυτές των αρχαίων Ελλήνων και Ρωμαίων Στρατηγών. Σύμφωνα με τις αναφορές των Βρετανών, τον 18ο αιώνα η δύναμη που μπορούσαν να παρατάξουν οι Ασάντι έφτανε και τους 100.000 άρτια εκπαιδευμένους στρατιώτες με επί πλέον βοηθητικούς σκλάβους. Ο στρατός τους χωρίζονταν σε 6 βασικά σώματα: α) Καταδρομείς - ανιχνευτές β) Ελίτ φρουρά γ) Κυρίως σώμα στρατού δ) Σώμα ειδικά εκπαιδευμένων σωματοφυλάκων ε) Σώμα οπισθοφυλακής στ) Δύο πτέρυγες ειδικών ελιγμών από δεξιά και αριστερά. Αρκεί μόνο να αναφερθεί ότι μερικές ειδικές παρατάξεις μάχης ανοικτού πεδίου των Ασάντι τις εφάρμοζε ακριβώς ίδιες ο Ναπολέων. Πολλές τακτικές περικύκλωσης μάλιστα τις έμαθαν οι Βρετανοί από τους Ασάντι και τις εφάρμοζαν αργότερα οι ίδιοι. Στις 11 Ιουλίου του 1824, ο στρατός των Ασάντι ηττήθηκε από τον βρετανικό και το βασίλειό τους υπετάχθη οριστικά.

Η απώλεια της βιοποικιλότητας

Η απώλεια της βιοποικιλότητας αναγνωρίζεται σήμερα ως ένα από τα μεγαλύτερα -αν όχι το μεγαλύτερο- προβλήματα της χιλιετίας. Ο ρυθμός της απώλειας της βιοποικιλότητας είναι τέτοιος που απειλείται η βιωσιμότητα του ίδιου μας του είδους από τη διακοπή ζωτικών οικολογικών διεργασιών.
Η Σύμβαση για τη Βιοποικιλότητα, η οποία υπεγράφη το 1992 στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Διάσκεψης για το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη στο Ρίο Ιανέιρο, έθεσε για πρώτη φορά το πρόβλημα της αυξανόμενης μείωσης των ειδών του πλανήτη Γη, ως πολιτικό και οικονομικό ζητούμενο. Η προστασία της ποικιλίας όλων των μορφών ζωής επάνω στη Γη θεωρήθηκε σκόπιμο να αποτελέσει ζήτημα διεθνούς δικαίου καθώς οι επιστημονικές αλλά και πολιτικοοικονομικές επιπτώσεις της υποβάθμισής της επηρεάζουν ολόκληρο τον πλανήτη.
Στις μέρες μας, εξαιτίας των ανθρώπινων δραστηριοτήτων, ο ρυθμός εξαφάνισης ειδών είναι κατά 50-100 φορές μεγαλύτερος από τον αναμενόμενο, της εξαφάνισης δηλαδή από φυσικά αίτια. Το 1/4 των ειδών του πλανήτη απειλείται σήμερα με εξαφάνιση, ενώ υπολογίζεται σύμφωνα με το "Global Biodiversity Assessement του UNEP" ότι κάθε χρόνο χάνονται περίπου 26.000 από τα γνωστά είδη.

The Red Turtle

Θερινό Ηλιοστάσιο 2016

Βαγδάτη

Η Βαγδάτη, όπως και η Ρώμη και άλλες, κατά την ίδρυσή της, οικοδομήθηκε σαν μία πόλη σύμβολο, με την ιδέα του παγκοσμίου κέντρου και του ιερού προσανατολισμού.
https://www.theguardian.com/cities/2016/mar/16/story-cities-day-3-baghdad-iraq-world-civilisatio

Στον τοίχο...

Περισσότερη φύση στην ζωή μας σημαίνει λιγότερη κρίση

Όταν οι άνθρωποι ζουν σε περιοχές όπου έχουν μεγαλύτερη επαφή με τη φύση, η κοινωνική συνοχή αυξάνεται και η εγκληματικότητα μειώνεται. Μελέτη δείχνει ότι η ύπαρξη πολλών χώρων πρασίνου, αλλά και ζώων, κάνει καλό στην κοινωνική υγεία.

Προηγούμενες έρευνες έχουν αναδείξει τη σημασία του πρασίνου και της φύσης γενικότερα για την ψυχική και σωματική υγεία ενός ανθρώπου. Το άγχος και οι σωματικοί πόνοι μειώνονται, ακόμη και οι άρρωστοι αναρρώνουν πιο γρήγορα. Η νέα μελέτη έρχεται να επισημάνει ότι η επαφή με τη φύση αποτελεί γενικότερα ένα παράγοντα που βοηθά στην αρμονία και ασφάλεια των τοπικών κοινωνιών.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής την ψυχολόγο Νέτα Γουαϊνστάιν του Πανεπιστημίου Κάρντιφ της Ουαλίας, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Bioscience»του Αμερικανικού Ινστιτούτου Βιολογικών Επιστημών, μελέτησαν πάνω από 2.000 άτομα και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η επαφή με τη φύση επιδρά κατά 8% στην κοινωνική συνοχή μιας κοινότητας ή συνοικίας – ένα καθόλου αμελητέο ποσοστό.

Σύμφωνα με τα ευρήματα της μελέτης, άλλοι παράγοντες, όπως το εισόδημα, το μορφωτικό επίπεδο και η ηλικία των κατοίκων, επηρεάζουν λιγότερο -όχι πάνω από 3%- το επίπεδο της κοινωνικής συνοχής σε μια περιοχή.

Από την άλλη, εκτιμάται ότι η στενή επαφή με τη φύση μειώνει την εγκληματικότητα σε ποσοστό 4%. Όσο περισσότεροι χώροι πρασίνου (πάρκα κ.α.) υπάρχουν σε μια περιοχή, τόσο μειώνεται η εγκληματικότητα. Συγκριτικά, οι κοινωνικοοικονομικοί παράγοντες (κατά βάση η φτώχεια) αυξάνουν την εγκληματικότητα κατά 5%.

Δηλαδή, στην ουσία, η θετική επίδραση της φύσης σχεδόν αντισταθμίζει την αρνητική επίδραση της φτώχειας, όσον αφορά τουλάχιστον την κοινωνική συνοχή. Το συμπέρασμα, κατά τους ερευνητές, είναι απλό: η αύξηση των χώρων πρασίνου, ιδίως στις μη προνομιούχες περιοχές, αμβλύνει τις αρνητικές επιπτώσεις μιας κοινωνικοοικονομικής κρίσης.

Η θετική επίδραση της φύσης ισχύει τόσο για τους πλούσιους, όσο και για τους φτωχούς σε μια περιοχή. Οι επιστήμονες δεν είναι βέβαιοι γιατί παρατηρείται κάτι τέτοιο, αλλά υποθέτουν ότι η φύση γεννά υποσυνείδητα στους ανθρώπους ένα αίσθημα μεγαλύτερης σχέσης και σύνδεσης με τον κόσμο γύρω τους, άρα και με τους γείτονές τους, ανεξαρτήτως εισοδήματος. Μια πρόσθετη εξήγηση είναι ότι όσο περισσότερο πράσινο έχει μια περιοχή, τόσο πιο συχνά βγαίνουν οι άνθρωποι από τα σπίτια τους, πράγμα που εκ των πραγμάτων τους φέρνει σε επαφή με τους άλλους.

Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι δυστυχώς η επαφή με τη φύση χάνεται όλο και περισσότερο εξαιτίας της αστυφιλίας καθώς και της τάσης για ψυχαγωγικές και αθλητικές δραστηριότητες σε κλειστούς χώρους. Περίπου το 70% των Ευρωπαίων και το 50% των κατοίκων της Γης ζουν πλέον σε αστικά κέντρα (συχνά με ελάχιστο πράσινο) και η τάση αυτή είναι ανοδική.

Πηγή: Σκάι - ΑΠΕ

Σκάκι και τάβλι με 7 παίκτες από μεσαιωνικό χειρόγραφο του 1230.

Θαρσείν χρή

"Θαρσεῖν χρή, φίλε· τάχ᾽ αὔριον ἔσσετ᾽ ἄμεινον

ἐλπίδες ἐν ζωοῖσιν, ἀνέλπιστοι δὲ θανόντες·

χὡ Ζεὺς ἄλλοκα μὲν πέλει αἴθριος, ἄλλοκα δ᾽ ὕει."

Θεόκριτος - "Νομείς"

Θάρρος, φίλε μου, μπορεί η αυριανή μέρα να σου είναι πιο ευνοϊκή. Όσο υπάρχει ζωή, υπάρχει και ελπίδα. Ο Δίας μας στέλνει πότε μια όμορφη ηλιόλουστη ημέρα και πότε μια άλλη με θύελλα και βροχή.

35ο Φεστιβάλ Βιβλίου Θεσσαλονίκης

Αναζητήστε την τελευταία μας έκδοση "Το μονοπάτι της αυτοπραγμάτωσης στα μυστήρια του Μίθρα" στο "Βιβλοπωλείο Ψαράς - Εκδόσεις Δίον" και "Ελεύθερη Σκέψις".

Ισοκράτης και το ιδεώδες της Ενότητας

Από τους διασημότερους αττικούς ρήτορες ήταν ο Ισοκράτης (436 – 338 π.Χ.), ο οποίος καταγόταν από τον δήμο Ερχιάς (σημερινά Σπάτα). Γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν γιος του Θεοδώρου, πλούσιου αυλοποιού (κατασκευαστή αυλών) και γι' αυτό έλαβε άρτια μόρφωση πλησίον των σοφιστών της εποχής του, Προδίκου και Γοργίου.

Μετά το τέλος του Πελοποννησιακού πολέμου αναγκάστηκε να ασκήσει κατ' αρχάς το επάγγελμα του λογογράφου, για να εξασφαλίζει τα προς το ζην. Νωρίς όμως εγκατέλειψε τους δικανικούς λόγους και επεδόθη στη συγγραφή επιδεικτικών και συμβουλευτικών λόγων, όπου ευδοκίμησε ιδιαιτέρως. Το 390 άνοιξε στην Αθήνα ρητορική σχολή, όπου δίδασκε και φιλοσοφία. Στην σχολή αυτή, η οποία έγινε γρήγορα γνωστή, φοίτησαν διάσημοι άνδρες της εποχής, όπως οι ρήτορες Ισαίος, Λυκούργος, Υπερείδης, Αισχίνης κ.α.

Λόγω της μεγάλης φήμης του συνεδέθη φιλικά με πολλούς εξέχοντες άνδρες, όπως ο Φίλιππος της Μακεδονίας, ο βασιλιάς της Κύπρου Ευαγόρας, ο Νικοκλής, ο Αρχίδαμος κ.α. Ο Ισοκράτης δεν ανεδείχθη στην πολιτική, αλλά ως πολιτικό ιδεώδες είχε την ένωση όλων των Ελλήνων για τη συντριβή των Περσών. Λόγω δε της εξασθένησης των πόλεων της νοτίου Ελλάδος, πίστευε ότι η συνένωση των Ελλήνων και η καταπολέμηση των βαρβάρων μπορούσε να γίνει μόνο υπό την Μακεδονική δυναστεία, πράγμα το οποίο συνέβη με τον Αλέξανδρο.

Οι αρχαίοι απέδιδαν στον Ισοκράτη 60 λόγους εκ των οποίων ως γνήσιοι αναγνωρίζονταν μόνο οι 25. Εξ αυτών διασώθηκαν 21 λόγοι και 9 επιστολές προς επιφανή πρόσωπα. Εκ των διασωθέντων λίγοι είναι δικανικοί, ενώ οι περισσότεροι είναι παραινετικοί και επιδεικτικοί. Εκ των επιδεικτικών, περίφημος είναι ο «Πανηγυρικός» στον οποίο εγκωμιάζει την πατρίδα του Αθήνα, και συμβουλεύει τους Έλληνες να ομονοήσουν για να πολεμήσουν ενωμένοι τους βαρβάρους εχθρούς. Εκ των παραινετικών, αξιομνημόνευτοι είναι οι «Προς Δημόνικον», «Προς Νικοκλέα», «Ευαγόρας» κ.α.

Ρούντολφ Στάινερ: Πίσω από τον παγκόσμιο πόλεμο

 

"Ο παγκόσμιος καπιταλισμός είχε καταφέρει να κάνει την δημοκρατία το πιο θαυμάσιο, αποτελεσματικό και ευέλικτο εργαλείο για την εκμετάλλευση της κοινότητας. Συνήθως φανταζόμαστε ότι οι κεφαλαιοκράτες είναι εχθροί της δημοκρατίας, αλλά πρόκειται για ένα θεμελιώδες λάθος. Στην πραγματικότητα είναι οι καθοδηγητές και οι συνειδητοί υποστηρικτές της, επειδή η δημοκρατία είναι μια οθόνη πίσω από την οποία κρύβονται οι μέθοδοί τους για εκμετάλλευση. Αυτό είναι το καλύτερό τους μέσο άμυνας κατά των πιθανών λαϊκών εξεγέρσεων.

Κάποιος άνθρωπος λοιπόν ξύπνησε και είδε ότι αυτό που έχει σημασία δεν ήταν να διακηρύσσουμε την δημοκρατία, αλλά να ανακαλύψουμε την πλήρη πραγματικότητα, να μην ακολουθούμε συνθήματα, αλλά να δούμε την πραγματικότητα ως έχει. Αυτό θα ήταν ιδιαίτερα αναγκαίο σήμερα, για τους ανθρώπους, ώστε να συνειδητοποιήσουν ότι τα γεγονότα που κυριαρχούν με τέτοιο αίμα και τρόμο σε ολόκληρη την ανθρωπότητα, καθοδηγούνται και κατευθύνονται από μερικά μόνο κέντρα. Οι άνθρωποι ποτέ δεν θα το συνειδητοποιήσουν αυτό, αν επιμείνουν στην αυταπάτη ότι έθνος πολεμά έθνος, και αφήστε τα ευρωπαϊκά και αμερικανικά μέσα ενημέρωσης να τους αποκοιμίζουν σχετικά με τα είδη των σχέσεων που λέγεται ότι υπάρχουν μεταξύ των εθνών. Όλα όσα λέγονται σχετικά με τον ανταγωνισμό και την εθνική αντιπαράθεση είναι μόνο για να ρίχνουν ένα πέπλο πάνω από τους πραγματικούς λόγους. Ποτέ δεν θα φτάσουμε στην πραγματική αλήθεια, αν τρεφόμαστε με αυτά προκειμένου να εξηγήσουμε τα γεγονότα, αλλά μόνο εάν επισημάνουμε τους συγκεκριμένους ανθρώπους. Το πρόβλημα είναι ότι αυτό σήμερα τείνει να μην είναι αρεστό.

...Είναι βεβαίως τόσο εύκολο να μιλάς για δημοκρατία στον Δυτικό κόσμο. Αλλά αν θες να πεις την αλήθεια στον κόσμο θα έπρεπε να μιλάς με ονόματα και συγκεκριμένες πράξεις."

Rudolf Steiner
"Fall of the Spirits of Darkness" (Σειρά ομιλιών για τις πνευματικές δυνάμεις πίσω από τον παγκόσμιο πόλεμο - 1917)

• http://wn.rsarchive.org/Lectures/GA177/English/RSP1993/FalDar_index.html
• http://www.rudolfsteinerpress.com

Νέος ρόλος για τον άνθρωπο

"Οι άνθρωποι του αύριο δεν θα είναι κάποια "μεγάλα κεφάλια" γιατί αυτούς θα τους έχει αντικαταστήσει ο υπολογιστής. Αντίθετα περιζήτητες θα είναι οι ικανότητες που ο υπολογιστής δεν θα αποκτήσει ποτέ: το θάρρος, η φαντασία, η προσωπική σχέση, η ζεστασιά. Αυτοί που θα ξέρουν να παίρνουν πρωτοβουλίες, να συγκροτούν μία ομάδα, να κάνουν εύκολες τις προσωπικές σχέσεις, να συσπειρώνουν και να τονώνουν, θα ΗΓΗΘΟΥΝ της αυριανής κοινωνίας."

Άλβιν Τόφλερ

Η ελευθερία είναι αξία πολυτιμότερη από την ειρήνη

Ο Curzio Vivarelli στο Βερολίνο

Μετά την επιτυχία της έκθεσης «Fantasie Lagunari››: με τα 50 φανταστικά σχέδια της βενετσιάνικης λιμνοθάλασσας, η οποία έλαβε χώρα το καλοκαίρι του 2015 στη Μόσχα, στο Πολιτιστικό Κέντρο Soljenitsin, και αργότερα, το φθινόπωρο του 2015, πραγματοποιήθηκε στη Δρέσδη, ο Curzio Vivarelli, ο πολυμήχανος καλλιτέχνης , θα παρουσιάσει στο Βερολίνο από τις 16 Ιουνίου έως τις 7 Ιουλίου 2016 στο ξενοδοχείο Russisches Aus der Wissenschaft und Kultur στην οδό Friederisc-STRs, μια εντελώς νέα σειρά με 60 ρωσικές - βενετσιάνικες συνθέσεις με χρώμα, καθώς και 25 σε ασπρόμαυρο. Η ραδιούργα επινόηση του Vivarelli παρουσιάζει φανταστικά τοπία μικρότερων και περιφερειακών τοπίων της βενετσιάνικης λιμνοθάλασσας, όπου εισάγονται αρχιτεκτονικά μοτίβα με ρώσικες συνδέσεις και κλασικά στοιχεία, δημιουργώντας έτσι ένα ενδιαφέρον κράμα αισθητικού και καλλιτεχνικού ύφους, πλούσιο σε ασυνήθιστα στοιχεία.

Στην ίδια έκθεση περιλαμβάνονται 11 ελαιογραφίες: συμπληρωματικές προτάσεις σε εκείνες που τρέφουν τις ρώσικες – βενετσιάνικες συνθέσεις και που ανιχνεύονται ακόμη στους πίνακες που ζωγραφίζει πάνω σε ξύλο ο Curzio Vivarelli. Επίσης, υπάρχει μια μικρή συλλογή με τίτλο «Εσωτερικά τοπία", η οποία αποτελεί έναν έκδηλο φόρο τιμής στη συλλογή «Αστικά Τοπία» του Sironi, μετατιθέμενα σε μία εσωτερικευμένη διάσταση, χαρακτηριστική της ''υπερβατικής αφαίρεσης" του Vivarelli.

Ένας πίνακας έχει τον δηλωτικό τίτλο: "Ανοίξτε ένα ρήγμα στην απροθυμία", μια σαφής αναφορά στην ηθικό-φιλοσοφική διάσταση του Schopenhauer, σε μια εκ νέου απεικονιστική ανάγνωση της μοναξιάς του ατόμου που κατακλύζεται από ένα εχθρικό σύμπαν. Η ίδια μοναξιά που βρίσκουμε στον Montale, εδώ παρουσιάζεται στον στίχο και γίνεται τίτλος σε έναν από τους πίνακες. «Το γεράκι σηκώθηκε ψηλά" μνεία εκτενώς υπαινικτική στην κοσμοθεωρία του μεγάλου Ιταλού ποιητή, που ενώνεται με τον Schopenhauer από την βαθιά αίσθηση της απομόνωσης, συνυπολογίζοντας, εκτός αυτού, την ίδια οπτική του Sironi.

Επομένως, στον υπερβατικό αφαιρετισμό του Curzio Vivarelli, υπάρχει, εκτός από την"κομμένη" υπέρβαση, στην πλατωνική έννοια του όρου της επίσημης - εικονιστικής άποψης, ένα καλλιεργημένο υπόβαθρο ζωγραφικής υπαγόρευσης, που χαρακτηρίζεται αναμφίβολα από μία εκλεπτυσμένη έκφραση στη φαινομενική γραμμικότητα, ή ακριβώς λόγω αυτού του γεγονότος, είναι υποταγμένο σε μια ενδιαφέρουσα σύνθεση κλασικισμού και νεωτερισμού.

Ποσειδωνία

Πάνω από 10 δισεκατομμύρια οι πλανήτες στο Σύμπαν που μπορούν να έχουν ζωή

Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, ένα στα πέντε ηλιακά άστρα στον γαλαξία, έχει ένα πλανήτη σαν την Γη, όπου καλύπτεται από νερό.

Όπως αναφέρει η μελέτη, ένα σε κάθε πέντε ηλιακά άστρα στον γαλαξία, έχει ένα πλανήτη σαν την Γη, όπου καλύπτεται από νερό, ένα στοιχείο κλειδί για την ζωή. Η ανάλυση, η οποία βασίζεται σε στοιχεία τριών χρόνων που έχουν εντοπιστεί από το τηλεσκόπιο Kepler της NASA, δείχνει πως ο γαλαξίας αποτελεί το «σπίτι» για 10 δισεκατομμύρια πιθανούς κόσμους.

Ο αριθμός αυτός αντί να μειώνεται, τείνει να αυξάνεται. «Οι πλανήτες αυτοί φαίνεται να είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση», επεσήμανε ο υπεύθυνος της έρευνας, απόφοιτος αστρονομίας του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Μπέρκλει, Ερικ Πετιγκουρα.

Ο Πετιγκουρα στην έρευνα του διαπίστωσε πως 10 πλανήτες, μία ή δύο φορές μεγαλύτεροι σε διάμετρο από την Γη, περικυκλώνουν αστέρια στις σωστές αποστάσεις για νερό. Επίσης, διαπίστωσε μαζί με τους συναδέλφους του πως το 22% στα 50 δισεκατομμύρια αστέρια σαν τον ήλιο μας, στο γαλαξία, έχουν πλανήτες στο μέγεθος της Γης σε τέτοια θέση που να μπορεί να υπάρξει νερό.

Το τηλεσκόπιο Kepler, σε άλλη έρευνα, βρήκε 3.538 υποψήφιους πλανήτες, οι 647 εκ των οποίων είναι στο μέγεθος της Γης, ενώ μόλις οι 104 από αυτούς έχουν την σωστή απόσταση από συγκεκριμένα άστρα, έτσι ώστε να ευδοκιμούν την ύπαρξη νερού. Η έρευνα δημοσιεύτηκε στην Εθνική Ακαδημία Επιστημών και παρουσιάστηκε στα πλαίσια του επιστημονικού συνεδρίου Kepler, στο ερευνητικό κέντρο της ΝΑΣΑ, στην Καλιφόρνια.

Πηγή: Reuters / Καθημερινή

Πλωτές πολιτείες. Το επόμενο βήμα για την ανθρωπότητα.

The Seasteading Institute
  

"Tale of a Lake"

Μία μαγευτική ταινία για τις χιλιάδες λίμνες της Φινλανδίας. 

Το σχολείο είναι νεκρό

"Το σχολείο έχει γίνει η παγκόσμια εκκλησία μιας τεχνολογικής κοινωνίας, ενσωματώνοντας και μεταφέροντας την ιδεολογία της, διαμορφώνοντας τα μυαλά των ανθρώπων ώστε να δεχθούν αυτήν την ιδεολογία, και απονέμοντας κοινωνικά αξιώματα ανάλογα με την αποδοχή. Το πρόβλημα δεν είναι η απόρριψη της τεχνολογίας από τον άνθρωπο. Αλλά η προσαρμογή, η κατεύθυνση και ο έλεγχός της. Ο καιρός είναι λίγος και μόνη ελπίδα φαίνεται να είναι η εκπαίδευση — η αληθινή εκπαίδευση για ελεύθερους ανθρώπους ικανούς να διαφεντεύουν την τεχνολογία παρά να σκλαβωθούν απ’ αυτήν, ή απ’ άλλους στο όνομά της. Υπάρχουν πολλοί δρόμοι που οδηγούν στη σκλαβιά, αλλά λίγοι είναι οι δρόμοι για ανεξαρτησία και ελευθερία. Η τεχνολογία μπορει να σκοτώσει δηλητηριάζοντας το περιβάλλον, με τον μοντέρνο πόλεμο και με τον υπερπληθυσμό. Μπορει να σκλαβώσει αλυσσοδένοντας τους ανθρώπους σε ατέλειωτους κύκλους μιας ανταγωνιστικής κατανάλωσης, με τα μέσα του Αστυνομικού κράτους, δημιουργώντας εξάρτηση πάνω σε τρόπους παραγωγής που μακροπρόθεσμα δεν είναι βιώσιμοι. Δεν υπάρχουν σίγουροι δρόμοι δραπέτευσης απ' αυτούς τους κινδύνους. Δεν θα υπάρξει όμως και κανένας απολύτως δρόμος, αν οι άνθρωποι παραμείνουν ύποταγμένοι σε μια μονολιθική αιώνια ορθοδοξία."

Ε. Ρέιμερ - "Το σχολείο είναι νεκρό"

Cabalgar hacia el alba

...να αγγίζεις το πιο απόμακρο αστέρι

"....να ονειρεύεσαι το άπιαστο όνειρο, να πολεμάς τον ανίκητο εχθρό, να αντέχεις την αβάσταχτη λύπη, να βαδίζεις για εκεί που οι γενναίοι δεν τολμούν, να διορθώνεις το λάθος που δεν διορθώνεται και πάντα, ξεπερνώντας και τα πιο δύσκολα εμπόδια να προσπαθείς... να προσπαθείς, χωρίς να νοιάζεσαι πόσο μάταιο είναι, να προσπαθείς, ακόμα κι όταν τα χέρια σου είναι αδύναμα, να αγγίζεις το πιο απόμακρο αστέρι. Κι ο κόσμος τότε θα γίνει καλύτερος. Γιατί είναι αρκετό που ένας μόνο άνθρωπος, όσο κι αν έχει πληγωθεί ακόμα προσπαθεί με όσο θάρρος του απόμεινε να αγγίξει το πιο απόμακρο αστέρι..."

Μιγκέλ ντε Θερβάντες - "Δον Κιχώτης"

Astronomia.gr

 www.astronomia.gr 

Η ελληνική ελεύθερη βάση δεδομένων για την μελέτη της αστρονομίας. Ένα μάθημα που δυστυχώς καταργήθηκε από τα Λύκεια, αλλά εντάσσεται στην ύλη των μαθημάτων της Λυκώρειας για κάθε ενδιαφερόμενο.

Το κίνημα της Περμακουλτούρας πρέπει να τελειώσει

"H Περμακουλτούρα είναι η οικολογική προσέγγιση σχεδιασμού και υποστήριξης: ανθρώπινων καταυλισμών, τρόπου ζωής και παραγωγικών αγροτικών συστημάτων, τα οποία όλα έχουν την βιοποικιλότητα, την σταθερότητα και την ανθεκτικότητα των φυσικών οικοσυστημάτων."

Bill Mollison (1998)

Είναι η δημιουργία ολιστικών συστημάτων και στοχεύει στην "αρμονική ενοποίηση του φυσικού τοπίου με τον άνθρωπο όπου η εξασφάλιση της τροφής, της ενέργειας, της κατοικίας, αλλά και των μη-υλικών αναγκών μας γίνεται με αειφόρες πρακτικές.

Η Περμακουλτούρα δεν περιορίζεται μονάχα στην φυτική και ζωική γεωργία, αλλά επίσης περιλαμβάνει: την οργάνωση και ανάπτυξη της τοπικής κοινωνίας, την χρήση κατάλληλων τεχνολογιών σε συνδυασμό με αειφορικές αλλαγές στον τρόπο ζωής, την υιοθέτηση ιδεών και φιλοσοφιών οι οποίες νοιάζονται εξίσου για τον άνθρωπο και την γη, όπως είναι το κίνημα του τοπικισμού.

Ο κλιματικός πόλεμος

Ξεκλειδώνεται το DNA των ανθρώπων της Ευρώπης των παγετώνων

Κρανία 31.000 ετών, ανθρώπων του Γκραβετιανού πολιτισμού, από την σημερινή Τσεχία (Dolni Věstonice)

Ερευνητές ανέλυσαν το γονιδίωμα 51 ανθρώπων που έζησαν από 45.000 έως και 7.000 χρόνια πριν.
Τα αποτελέσματα αποκαλύπτουν λεπτομέρειες για τα φυλετικά χαρακτηριστικά αυτών των προϊστορικών ανθρώπων της Ευρώπης, όπως το δέρμα και το χρώμα ματιών, αλλά και πως διαφορετικοί πληθυσμοί ήρθαν σε επαφή μεταξύ τους. Μας δείχνει επίσης, ότι τα χαρακτηριστικά με καταγωγή Νεάντερταλ στους Ευρωπαίους, χάνονται με την πάροδο του χρόνου, ίσως λόγω της φυσικής επιλογής.
Η μελέτη στο περιοδικό Nature ρίχνει φως σε πάνω από περίπου 40.000 χρόνια προϊστορίας, που δείχνουν ότι οι καταστάσεις μετανάστευσης ήταν εξίσου περίπλοκες όπως εκείνες σε πιο πρόσφατες εποχές. Κάποιες από τις πρώτες αφίξεις στην ήπειρο συνέβαλαν κάπως στην διαμόρφωση των επόμενων πληθυσμών, αλλά μεταξύ 37.000 και 14.000 ετών πριν, φαίνεται ότι οι διάφορες ομάδες Ευρωπαίων κατάγονταν από έναν συγκεκριμένο αρχικό πληθυσμό που ήρθε στην Ευρώπη. Οι μεταναστεύσεις αυτών των ομάδων, συχνά συνδέονται με τις αλλαγές στο κλίμα.
Ο καθηγητής Svante Paabo από το Ινστιτούτο Εξελικτικής Ανθρωπολογίας Max Planck στην Λειψία της Γερμανίας, αλλά και άλλοι, βρήκαν, για παράδειγμα, στοιχεία ότι οι άνθρωποι που ανήκουν σε έναν από τους πιο σημαντικούς πολιτισμούς της Ευρώπης κατά την Εποχή των Παγετώνων, οι Ωρινάσιοι, εκτοπίστηκαν μεταξύ 34.000 και 26.000 ετών πριν, από μια άλλη φυλή που ονομάζονται Γκραβετιανοί. Και οι δύο πληθυσμοί κατάγονται από την ίδια προγονική ρίζα - φυλή. Όταν οι Γκραβετιανοί έφτασαν, η γενετική υπογραφή των Ωρινάσιων εξαφανίστηκε από το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης. Αλλά εμφανίζεται 15.000 χρόνια αργότερα στην βόρεια Ισπανία, στον Μαγδαλινιαίο πολιτισμό.
14.000 χρόνια πριν, με το τέλος της εποχής των παγετώνων, επεκτάθηκαν προς την Ευρώπη πληθυσμοί από την Μέση Ανατολή και τον Καύκασο.
Η τελευταία μεγάλη αλλαγή στο γενετικό τοπίο της Ευρώπης, συνέβη κατά τη Νεολιθική περίοδο (από 7.000 χρόνια πριν) και την Εποχή του Χαλκού (5.000 χρόνια πριν), όπου η έρευνα έδειξε μαζικές μετακινήσεις πληθυσμών.

Διαβάστε:

• DNA secrets of Ice Age Europe unlocked
• Genomes document ancient mass migration to Europe
• Ancient DNA from Siberian boy links Europe and America 

Με κίνητρο την αγάπη

Wolfstone (Σκωτία)

Ομορφιά και επανάσταση

 Pre-Raphaelites: Beauty and Rebellion

Τα μεγάλα παλαιά δάση είναι ρυθμιστές της θερμοκρασίας

Οι θόλοι των μεγάλων και πυκνών παρθένων δασών μπορούν να παρέχουν ένα καλό κλίμα για τα φυτά και τα ζώα σε μια γενικότερη αύξηση της θερμοκρασίας παγκοσμίως, σύμφωνα με την μελέτη του Πανεπιστημίου του Όρεγκον που δημοσιεύεται στο περιοδικό "Science Advances". Επίσης η ίδια μελέτη αναφέρει ότι οι καλλιεργητές που δεν κάνουν μαζικές καλλιέργειες, θα μπορούσαν να πετύχουν καλύτερα αποτελέσματα, αν δημιουργούν θόλους από μεγάλα δέντρα, τα οποία ριθμίζουν το κλίμα, την υγρασία, έχουν υψηλή βιομάζα και πολύπλοκη υπόροφο βλάστηση.

Η ερευνητική ομάδα συνέλεξε δεδομένα θερμοκρασίας από το 2012 και το 2013 σε 183 περιοχές, εκ των οποίων πάνω από το ένα τρίτο, ήταν με καλλιέργειες. Η ομάδα ανέλυσε επίσης δεδομένα σχετικά με τη δομή των δασών που συλλέγονται μέσω συστήματος LiDAR, μια εναέρια τεχνική χαρτογράφησης που χρησιμοποιεί λέιζερ για να ανιχνεύει πολύ μικρής κλίμακας (λιγότερο από έξι πόδια) διαρθρωτικές διαφορές σε δάση.

Old-growth forests may provide buffer against rising temperatures

Αυτός που διαβάζει ζει πολλές ζωές...