Είμαστε απελπισμένοι και απογοητευμένοι. Μείναμε λίγοι. Το υπόλοιπο πλήρωμα μας εγκατέλειψε. Δεν άντεξε. Δεν πίστεψε ότι υπάρχει το νησί του χάρτη. Είπαν είναι παραμύθι. Άλλοι τρελάθηκαν. Άλλοι βρήκαν μια στεριά. Άλλοι πήγαν με τους πολλούς που νικούσαν. Χάσαμε μάχες αλλά το πλοίο μας άντεξε. Χάσαμε συντρόφους, αλλά μείναμε εμείς. Εμείς που πιστέψαμε στο μικρό μας πλοίο.
Και τώρα εδώ.
Ταξιδεύουμε ακόμα. Στη μέση της πιο μανιασμένης θύελλας. Όλα δείχνουν χαμένα. Οι δυνάμεις μας, μας εγκαταλείπουν. Μέρες τώρα μαστιγώνουν τεράστια κύματα το μικρό μας πλοίο. Μα είμαστε ακόμα εδώ. Συνηθισμένοι. Το πλοίο μας είναι φτιαγμένο για την περιπέτεια.
Είναι ένα... πειρατικό! Υψώσαμε μαύρες σημαίες και ορκιστήκαμε σ' αυτές. Αποφασισμένοι για ένα μεγάλο και δύσκολο ταξίδι. Μας είπανε τρελούς που φεύγουμε με τέτοιους καιρούς. Μα είμαστε γεννημένοι πειρατές. Μας αρέσει η περιπέτεια.
Τα πανιά μας σκίζονται από τους ανέμους κόντρα. Μα εμείς σηκώνουμε άλλα.
Τα κατάρτια πέφτουν. Μα εμείς γινόμαστε κατάρτια.
Μας σκεπάζουν τα κύματα. Ο καιρός τα βάζει με μανία εναντίον μας. Όλα εναντίον μας. Όλα θέλουν να πνίξουν το μικρό μας καράβι. Μα εμείς πιάνουμε τα κουπιά. Το σκαρί σπάει. Μα κλείνουμε τις τρύπες με τα σώματά μας τα ίδια. Το πλοίο είμαστε εμείς.
Ουρλιάζουν δαιμονισμένα οι Σκύλες. Τραγουδάνε οι Σειρήνες...
Κλείνουμε τα αυτιά μας στις μάζες. Τραβάμε μόνο κουπί. Μόνο κουπί! Όσοι είναι σ' αυτό το πλήρωμα είναι ακούραστοι. Δεν βλέπουν τίποτα. Δεν ακούν τίποτα. Δεν υπάρχει τίποτα. Μόνο κουπί. Πόνος. Μόνο το πλοίο μας. Όλα για το πλοίο μας! Προσηλωμένοι σ' έναν σκοπό. Το πλοίο πρέπει να σωθεί.
Ζούμε μόνο για αυτό το διαλυμένο πειρατικό. Για μας δεν υπάρχει γυρισμός. Δεν υπάρχει άλλη στεριά. Πρέπει να σώσουμε το πλοίο έστω κι αν χαθούμε όλοι. Ενάντια στη φουρτούνα. Ενάντια στα μανιασμένα κύματα.
Να φανούμε δυνατοί. Το πλοίο πρέπει να σωθεί. Να φτάσει στο νησί. Υπάρχει!
Ο Καπετάνιος κρατά γερά το τιμόνι. Φωνάζει στους απελπισμένους. Ενθαρρύνει τους κουρασμένους. Βρίζει τους δειλούς. Δίνει κουράγιο όταν όλα φαίνονται χαμένα. Ο Καπετάνιος φωνάζει στους πολεμιστές να μην εγκαταλείψουν. Να μείνουν στις θέσεις τους. Να μην εγκαταλείψει κανείς το πλοίο. Το πλοίο πρέπει να σωθεί. Πρέπει να φτάσει.
Η βούλησή μας κρατά γερά το τιμόνι της ψυχής μας και την κατευθύνει προσηλωμένη σε έναν προορισμό.
Ναι. Το πλοίο μας αυτό δεν είναι άλλο από την Ψυχή μας και Καπετάνιος στο τιμόνι της δεν είναι άλλος από τη Βούλησή μας. Αυτή κρατά το τιμόνι της Ψυχής μας. Το πλοίο μας αυτό πρέπει να φθάσει στην "Ιθάκη" μας. Στο μυθικό νησί των πειρατών. Στο δικό μας βασίλειο! Όσο χρόνο κι αν χρειαστεί, όσα εμπόδια κι αν παρουσιαστούν, όσες φουρτούνες και θαλασσοταραχές. Εμείς το πλοίο μας δεν το εγκαταλείπουμε ποτέ.
Το πλοίο είναι η Ψυχή. Το πλοίο πρέπει να σωθεί. Ένας για όλους και όλοι για έναν! Κρατάτε γερά στους ανέμους. Είμαστε πειρατές! Γεννημένοι για άγριους καιρούς.
Και τώρα εδώ.
Ταξιδεύουμε ακόμα. Στη μέση της πιο μανιασμένης θύελλας. Όλα δείχνουν χαμένα. Οι δυνάμεις μας, μας εγκαταλείπουν. Μέρες τώρα μαστιγώνουν τεράστια κύματα το μικρό μας πλοίο. Μα είμαστε ακόμα εδώ. Συνηθισμένοι. Το πλοίο μας είναι φτιαγμένο για την περιπέτεια.
Είναι ένα... πειρατικό! Υψώσαμε μαύρες σημαίες και ορκιστήκαμε σ' αυτές. Αποφασισμένοι για ένα μεγάλο και δύσκολο ταξίδι. Μας είπανε τρελούς που φεύγουμε με τέτοιους καιρούς. Μα είμαστε γεννημένοι πειρατές. Μας αρέσει η περιπέτεια.
Τα πανιά μας σκίζονται από τους ανέμους κόντρα. Μα εμείς σηκώνουμε άλλα.
Τα κατάρτια πέφτουν. Μα εμείς γινόμαστε κατάρτια.
Μας σκεπάζουν τα κύματα. Ο καιρός τα βάζει με μανία εναντίον μας. Όλα εναντίον μας. Όλα θέλουν να πνίξουν το μικρό μας καράβι. Μα εμείς πιάνουμε τα κουπιά. Το σκαρί σπάει. Μα κλείνουμε τις τρύπες με τα σώματά μας τα ίδια. Το πλοίο είμαστε εμείς.
Ουρλιάζουν δαιμονισμένα οι Σκύλες. Τραγουδάνε οι Σειρήνες...
Κλείνουμε τα αυτιά μας στις μάζες. Τραβάμε μόνο κουπί. Μόνο κουπί! Όσοι είναι σ' αυτό το πλήρωμα είναι ακούραστοι. Δεν βλέπουν τίποτα. Δεν ακούν τίποτα. Δεν υπάρχει τίποτα. Μόνο κουπί. Πόνος. Μόνο το πλοίο μας. Όλα για το πλοίο μας! Προσηλωμένοι σ' έναν σκοπό. Το πλοίο πρέπει να σωθεί.
Ζούμε μόνο για αυτό το διαλυμένο πειρατικό. Για μας δεν υπάρχει γυρισμός. Δεν υπάρχει άλλη στεριά. Πρέπει να σώσουμε το πλοίο έστω κι αν χαθούμε όλοι. Ενάντια στη φουρτούνα. Ενάντια στα μανιασμένα κύματα.
Να φανούμε δυνατοί. Το πλοίο πρέπει να σωθεί. Να φτάσει στο νησί. Υπάρχει!
Ο Καπετάνιος κρατά γερά το τιμόνι. Φωνάζει στους απελπισμένους. Ενθαρρύνει τους κουρασμένους. Βρίζει τους δειλούς. Δίνει κουράγιο όταν όλα φαίνονται χαμένα. Ο Καπετάνιος φωνάζει στους πολεμιστές να μην εγκαταλείψουν. Να μείνουν στις θέσεις τους. Να μην εγκαταλείψει κανείς το πλοίο. Το πλοίο πρέπει να σωθεί. Πρέπει να φτάσει.
Η βούλησή μας κρατά γερά το τιμόνι της ψυχής μας και την κατευθύνει προσηλωμένη σε έναν προορισμό.
Ναι. Το πλοίο μας αυτό δεν είναι άλλο από την Ψυχή μας και Καπετάνιος στο τιμόνι της δεν είναι άλλος από τη Βούλησή μας. Αυτή κρατά το τιμόνι της Ψυχής μας. Το πλοίο μας αυτό πρέπει να φθάσει στην "Ιθάκη" μας. Στο μυθικό νησί των πειρατών. Στο δικό μας βασίλειο! Όσο χρόνο κι αν χρειαστεί, όσα εμπόδια κι αν παρουσιαστούν, όσες φουρτούνες και θαλασσοταραχές. Εμείς το πλοίο μας δεν το εγκαταλείπουμε ποτέ.
Το πλοίο είναι η Ψυχή. Το πλοίο πρέπει να σωθεί. Ένας για όλους και όλοι για έναν! Κρατάτε γερά στους ανέμους. Είμαστε πειρατές! Γεννημένοι για άγριους καιρούς.
Οι Βίκινγκς είχαν ένα γνωμικό για τους ανθρώπους. Σύμφωνα με αυτό τους χώριζαν σε τρεια είδη: Στους Ζωντανούς, στους Νεκρούς και σε αυτούς που πάνε στη Θάλασσα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου