«Mountain»: Ενα ντοκιμαντέρ - ταινία που πηγαίνει την κινηματογραφία σε νέα ύψη

Αποτελεί μια μοναδική κινηματογραφική και μουσική οδύσσεια, με θέα τις υψηλότερες κορυφές του πλανήτη. Η εμβληματική αφήγηση είναι του Γουίλεμ Νταφόε, ενώ τα πλάνα με τις σκηνές αναρρίχησης κόβουν την ανάσα. Δείτε το τρέιλερ.

Μια από τις μεγαλύτερες υπερβάσεις του ανθρώπου, απέναντι στη φύση του, είναι η προσπάθεια να ανέβει ψηλότερα. Να φτάσει πιο πάνω από όλους τους υπόλοιπους, να πατήσει κορυφή. Αυτό δεν αφορά μόνο στην επαγγελματική καριέρα, η αρχέγονη χαρά προκύπτει για πολλούς όταν τα πόδια τους ακουμπήσουν στο ανώτατο όριο μιας κορυφογραμμής, εκεί όπου μπορούν να είναι πιο κοντά στον ουρανό, με σύνορο τα σύννεφα.

Δεν είναι ένα σπορ ακίνδυνο, η αναρρίχηση μετρά τους δικούς της θανάτους, από όλους εκείνους που δεν κατάφεραν να κατακτήσουν ένα βουνό και αυτό τους πήρε για πάντα μαζί του. Το τελευταίο διάστημα έχουμε δει και στη χώρα μας αντίστοιχες περιπτώσεις, την ίδια στιγμή που πολλοί κάνουν λόγο για ύβρι, αφού «ο άνθρωπος δεν μπορεί να τα βάλει με τους ορεινούς όγκους» ή «δεν έχει λόγο να βρίσκεται εκεί που μπορεί να φάει το κεφάλι του».

Αλλά αυτή η ανείπωτη πρόκληση, όσο υπάρχει άνθρωπος και όσο τα βουνά θα στέκουν απάτητα, δεν πρόκειται να τελειώσει ποτέ και πάντα θα υπάρχουν εκείνοι οι οποίοι με σχοινιά και ορειβατικές αξίνες στα χέρια θα πασχίζουν να φτάσουν όσο πιο ψηλά μπορούν. Ναι. Γνωρίζοντας ότι μπορεί και να πεθάνουν...

Heilung - LIFA: Alfadhirhaiti

Πλαίσιο (Πλεσίβιτσα)

Ιχνηλατώντας μέσα στο Δεκέμβριο το παλιό κεφαλοχώρι της περιοχής με το πλούσιο ιστορικό ενδιαφέρον και αρχιτεκτονική κληρονομιά, εκεί επισκεφτήκαμε και την εξαιρετική έκθεση φωτογραφίας "Μνημεία Αστρόφωτα" του Μαλαμίδη Γεώργιου και Κωνσταντίνου Τσέκα που φιλοξενείται στον υπέροχο χώρο του εκθεσιακού κέντρου Πλαισίου.

Medusa Visuals

"Άγρια Ελλάδα": Η τηλεοπτική εκπομπή για την άγρια φύση του τόπου μας.

Η εκπομπή «Άγρια Ελλάδα» που προβάλλεται στην ΕΡΤ3 καταγράφει τηλεοπτικά το οδοιπορικό τριών νέων ανθρώπων στην άγρια φύση της χώρας και συγκεκριμένα στα μονοπάτια των Εθνικών Δρυμών και Πάρκων της Ελλάδας, που προσπαθούν έτσι να γνωρίσουν στους τηλεθεατές την άγρια πανίδα και σε κάποιες περιπτώσεις τη χλωρίδα των περιοχών τις οποίες εξερευνούν. Σε αυτόν τον κόσμο άγριας φύσης και άγνωστης -για το ευρύ κοινό- ομορφιάς, ξεναγοί μας είναι ο Ηλίας Στραχίνης, βιολόγος ερευνητής και δημιουργός της ιστοσελίδας herpetofauna.gr, και οι ηθοποιοί Νίκος Τσολερίδης και Κίκα Ζαχαριάδου.
Είναι η πρώτη φορά που στη χώρα μας γίνεται μια ουσιαστική προσπάθεια μέσα από τον τηλεοπτικό φακό το κοινό να έρθει πιο κοντά στη φύση του τόπου μας, γνωρίζοντας από κοντά τους άγριους κατοίκους της, χωρίς τους μύθους που τους στοιχειώνουν, με έγκυρες πληροφορίες και  με σεβασμό στο περιβάλλον και σε κάθε μορφή ζωής.
Η εκπομπή, που είναι ένας πραγματικός φυσικός θησαυρός αν αναλογιστεί κανείς και την τηλεοπτική ένδυα, προβάλλεται στην ΕΡΤ3 κάθε Κυριακή στις 18:00 και κάθε Πέμπτη επανάληψη του προηγούμενου στις 20:00. Εσείς μπορείτε να δείτε διαδικτυακά όλα τα επεισόδια που έχουν προβληθεί έως σήμερα, όποια στιγμή θελήσετε, μέσω του διαδικτυακού καναλιού της ΕΡΤ3 στον σύνδεσμο: http://webtv.ert.gr/category/ert3/agria-ellada/
Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επισκεφτείτε τη σελίδα της εκπομπής στο facebook: www.facebook.com/agriaellada/

Πηγή: zoosos.gr

"A Modern Odyseey" Για έναν Νέο Άνθρωπο και έναν Νέο Πολιτισμό.

Να εκπέμπεις φως μέσα στην πιο σκοτεινή εποχή.

Μην αντιδράς απλά. Να επιλέγεις την δράση σου. Αυτό είναι ελευθερία. Αυτό είναι η Λυκώρεια. Ανάμεσα στο πρόβλημα και στην αντίδραση υπάρχει ένας χώρος και στον χώρο αυτό βρίσκεται η δύναμή μας να επιλέξουμε την ανταπόκρισή μας. Σε αυτόν τον χώρο, σε αυτή την δράση βρίσκεται η ανάπτυξη της ελευθερίας μας. Απέχουμε από τον θόρυβο των αντιδραστικών και των κάθε λογής θλιβερών πολιτικών οργανώσεων, επιλέγοντας τον δρόμο της Δημιουργίας. Κι αυτό είναι μια αληθινή νίκη: Να εκπέμπεις φως μέσα στην πιο σκοτεινή εποχή.

Προσπαθώ το σώμα να αγαπά τον κόπο και η ψυχή να αγαπά τη σοφία.

Βοήθεια στη Νέα Πέραμο για τα αδέσποτα.

Στην Νέα Πέραμο, εκτός από τους ανθρώπους, χάθηκαν πολλά ζώα και αντιμετωπίζουμε πρόβλημα και με αυτά που σώθηκαν και συμμαζεύτηκαν. Δεν έχουμε τροφές να τα ταΐσουμε. Ένα τσουβάλι ζωοτροφή κοστίζει 15 ευρώ. Με πέντε τσουβάλια θα είμαστε καλυμμένοι για αρχή. Θερμή παράκληση όποιος μπορεί ας φέρει στο Δημαρχείο της Νέας Περάμου. Ζητάτε την Βασιλική Κουστέρη ή στείλτε μας μήνυμα εδώ για κινητό τηλέφωνο. Επίσης και κατευθείαν με τον αντιδήμαρχο κ. Κοσμόπουλο.

Βοήθεια στους πληγέντες της Μάνδρας

Ενημέρωση από το Δημαρχείο Μάνδρας για όσους θέλουν να στείλουν είδη ρουχισμού και τρόφιμα: Στρ. Ρόκκα 45, Μάνδρα 196 00 Δημαρχείο Μανδρας Ειδυλλίας. Τηλέφωνο επικοινωνίας: 2132014900.

Έκθεση: Νίκολα Τέσλα - Ο άνθρωπος που εφηύρε το μέλλον.

Περιοδική έκθεση στο ΝΟΗΣΙΣ

Εάν εφευρέσεις όπως ο ηλεκτρισμός, η ασύρματη τεχνολογία, το ραντάρ, οι ακτίνες Χ και το ραδιόφωνο διαμόρφωσαν χαρακτηριστικά τον 20ο αιώνα, τότε «εφευρέτης του 20ου αιώνα» είναι ο Νίκολα Τέσλα.
Πρόκειται για μία πολυσύνθετη προσωπικότητα αξιοπρόσεκτη τόσο για το επιστημονικό και τεχνολογικό της έργο, όσο και για τις ανθρώπινες αξίες που πρέσβευε. Επινόησε το εναλλασσόμενο ρεύμα και αγωνίσθηκε για τη διάδοσή του χωρίς να αποσκοπεί σε οικονομικό όφελος. Συναινούσε στη χρήση πατενταρισμένων ιδεών του από άλλους επειδή πίστευε ότι έκαναν καλή δουλειά. Ματαίωνε την εξέλιξη εφαρμογών που μπορεί να εξελίσσονταν καταστροφικές από κακή χρήση. Αδιαφορούσε για επαίνους και φήμη και πέθανε φτωχός και μόνος, αφήνοντας κληρονομιά τεχνολογίες που χρησιμοποιούνται σήμερα περισσότερο από ποτέ.
Το έργο και την προσωπικότητα του μοναδικού αυτού ανθρώπου επιχειρεί να παρουσιάσει η έκθεση που διοργανώνει το ΝΟΗΣΙΣ σε συνεργασία με το Μουσείο «Νίκολα Τέσλα» του Βελιγραδίου, δίνοντας έμφαση στα στοιχεία του οραματισμού και της ιδιοφυΐας του.
Η έκθεση περιλαμβάνει συνδυασμό εκθεμάτων, από μοντέλα σε κλίμακα, όπως το εργαστήριο του στο Colorado Springs, το υδροηλεκτρικό εργοστάσιο στους καταρράκτες του Νιαγάρα, το αεροπλάνο κάθετης απογείωσης, καθώς και λειτουργικά μοντέλα των εφευρέσεων του, όπως ο επαγωγικός κινητήρας και το πηνίο Τέσλα, μέχρι οπτικά και ηχητικά στοιχεία σε πληροφοριακά πάνελ και σε video room.

Διάρκεια έκθεσης
Από τις 21/10/2017 μέχρι τις 31/3/2018

Ώρες λειτουργίας
Δείτε το αναλυτικό πρόγραμμα λειτουργίας
Πραγματοποιούνται ξεναγήσεις για σχολικές (από Δ΄ Δημοτικού) και άλλες ομάδες, διάρκειας 30΄, με μέγιστο αριθμό συμμετεχόντων 25 άτομα. Απαραίτητη η κράτηση στο τηλέφωνο 2310 483 000, εσωτερικό 2, από Δευτέρα ως Παρασκευή, 8.30-13.30.
Παρακολουθείστε spot για την έκθεση εδώ.
Παρακολουθείστε spot με επίδειξη πηνίου Τέσλα εδώ.

Καλό μήνα από το καταφύγιο της Λυκώρειας.

...και οι φωτιές μας όλο και πιο ζεστές μέσα σ' έναν κόσμο κρύο και σκοτεινό.

Θανάσιμη φώτιση

"Νοµίζω πως το πιο ωραίο πράγµα σ' αυτό τον κόσµο είναι η ανικανότητα του ανθρώπινου µυαλού να συνδυάσει σωστά όλα τα περιεχόµενά του. Ζούµε κυριολεκτικά πάνω σ' ένα νησί ψυχρής άγνοιας, στη µέση ενός ωκεανού αοριστίας, και δεν είµαστε πλασµένοι για πολύ µακρινά ταξίδια. Οι επιστήµες, κάθε µιά τραβώντας προς τη δική της ξεχωριστή κατεύθυνση, κατάφεραν για το λόγο αυτό να µας βλάψουν ελάχιστα. Μια µέρα όµως, το σωστό ταίριασµα των διάφορων ψηγµάτων ασύνδετης γνώσης θα ανοίξει τόσο πλατιές λεωφόρους µιας τροµερής πραγµατικότητας και θα καταδείξει τόσο τραγικά την απελπιστική µας θέση, που είτε θα παρανοήσουµε από τη βία αυτής της αποκάλυψης, ή θα δραπετεύσουµε µακριά από τη θανάσιµη αυτή φώτιση, οπισθοχωρώντας στην ειρήνη και την ασφάλεια ενός καινούριου µεσαίωνα."

Το Κάλεσμα του Κθούλου

Η ξενητειά του έρωτα

Ας ξαναδώσουμε νόημα σ’ αυτόν τον υλιστικό κόσμο.

Ο κόσμος μας δεν αποτελείται μόνο από την τραχιά ύλη και η κατανόησή του, δεν εναπόκειται μόνο στην επίπεδη επιστημονική ανάλυση. Ζούμε μία πραγματικότητα όπου κάθε τι δεν έχει μόνο πρακτική αξία, αλλά συνήθως επικαλύπτεται από πολλαπλά συνειδησιακά στρώματα. Μία καρέκλα, μπορεί να είναι απλά ένα έπιπλο, αλλά μπορεί επίσης να είναι και ένας θρόνος. Έτσι γίνεται ένα σύμβολο δύναμης. Οι κορυφές των βουνών πολλές φορές αποτελούν τον θρόνο των Θεών και σύμβολο της ανώτερης ανθρώπινης συνείδησης.
Αυτές όλες οι συμβολικές έννοιες που συνδέονται με τα φυσικά πράγματα και τον ίδιο τον κόσμο μας εν γένει, δεν είναι αυστηρά επιστημονικού τύπου. Αυτά τα στρώματα φαντασίας και μαγείας, μπορεί να μην είναι μετρήσιμα, αλλά έχουν μεγάλη ισχύ. Ανήκουν στον κόσμο της συνείδησης και είναι μια πραγματικότητα σε διαφορετικό επίπεδο. Μεταφυσικό. Κατ' επέκταση και η Μυθολογία, δεν είναι μία ιστορία ή ένα "παρα-μύθι", αλλά μία αλήθεια ανωτέρου επιπέδου με πολύ μεγάλη δύναμη.
Ζούμε σε έναν κόσμο όπου η ύλη συνδέεται με ολόκληρους κόσμους συνείδησης. Σύμβολα που είναι ικανά να επικοινωνούν με πανίσχυρες ιδέες, ικανά να εξεγείρουν πλήθη και να επηρεάζουν γεγονότα σε παγκόσμια κλίμακα. Είναι πολύ σημαντικό να μάθουμε να καταλαβαίνουμε αυτούς τους κόσμους της συνείδησης μέσα μας και στους πολιτισμούς μας. Είναι μία πραγματικότητα με δικούς της κανόνες, αλλά είναι και η ίδια η φύση του ανθρώπου.

The Labyrinth: η ταινία και ο συμβολισμός πίσω από τον φανταστικό λαβύρινθο

Ευλαμπία Τσιρέλη

Λίγα λόγια για την ταινία

Σκηνοθέτης της ταινίας Labyrinth είναι ο δημιουργός του Muppet Show, Jim Henson, την παραγωγή έκανε ο μεγάλος George Lucas, ο Terry Jones των Monty Python έγραψε το πρώτο ντραφτ του σεναρίου και ο David Bowie μαζί με τη -νεαρή τότε- Jennifer Connelly ήταν οι πρωταγωνιστές. Όσοι μάλιστα γνωρίζουν τον Brian Froud, εκεί θα θαυμάσουν το ξεκίνημα της δουλειάς του ως σχεδιαστή κάποιων εκ των goblins (αποκλειστικό μυστικό: το μωράκι που πρωταγωνιστεί, ο Τόμπυ, είναι ο γιος του Brian Froud).
Η υπόθεση είναι με λίγα λόγια η εξής: Μια έφηβη, η Sarah (Jennifer Connelly), μια φορά που οι γονείς της την αναγκάζουν να κάνει babysitting στον αδερφό της, εύχεται να τον πάρουν οι καλικάντζαροι. Όταν η ευχή της πραγματοποιείται και ανακαλύπτει ότι το μωρό έχει εξαφανιστεί από την κούνια του, ξεκινά ένα περιπετειώδες ταξίδι, σε έναν παράλληλο κόσμο που ξανοίγεται μπροστά της -έναν τεράστιο λαβύρινθο για την ακρίβεια- για να πάρει πίσω το παιδί από τα χέρια του βασιλιά των καλικάντζαρων, τον τρομερό και γοητευτικό Jareth (David Bowie). Στην πορεία κάνει φίλους αλλόκοτα πλάσματα του λαβυρίνθου, που τη βοηθούν στην προσπάθειά της.
Μέσα στην ιστορία είναι σαν να παρακολουθούμε δύο υποθέσεις. Την προσπάθεια να πάρει πίσω τον αδερφό της, αλλά και έναν έρωτα που γεννιέται, δυναμώνει και αρχίζει να την εξουσιάζει, καθώς πλησιάζει προς το κέντρο του λαβυρίνθου…
Αν και για πρώτη φορά είδα την ταινία νομίζω στα εννιά-δέκα μου, ήξερα από πολύ νωρίς, ότι δεν επρόκειτο για ένα απλό παραμύθι. Είχα πάντα την εντύπωση ότι η ιστορία μου μιλούσε πίσω από τις εικόνες. Δεν κράτησα στη συνείδησή μου την ιστορία του Λαβυρίνθου ως μια απλή ιστορία με ξωτικά και καλικάντζαρους. Σκεφτόμουν ότι ίσως να έφταιγε η επιβλητική περσόνα του David Bowie (τον οποίο φυσικά είχα ερωτευτεί και αυτή τη στιγμή με κοιτάζει η μικροσκοπική πλαστική φιγούρα του Jareth που έχω δίπλα μου) ίσως οι μουσικές, μα όχι. Ήταν κάτι αλλιώτικο και σκοτεινό. Βαθύ και αρχετυπικό.

Ο συμβολισμός του λαβυρίνθου

Ο λαβύρινθος αρχετυπικά συμβολίζει τον εσώτερο εαυτό, το ασυνείδητο, θα λέγαμε, αυτό που υπάρχει μέσα μας και που για να έρθουμε σε επαφή μαζί του απαιτείται μια διαδικασία, μια δοκιμασία. Για να γνωρίσουμε αυτόν τον βαθύ και αρχετυπικό εαυτό, απαιτούνται θυσίες, παραδοχές, απώλειες, αρνήσεις και παραδοχές. Η εικόνα ενός «δαιδαλώδους» λαβυρίνθου είναι σε όλους μας τρομακτική.
Ο λαβύρινθος στο κέντρο του κρύβει κάτι σκοτεινό, άγνωστο και τρομακτικό. Είναι απρόσιτος, ανεξερεύνητος και αλίμονο σε όποιον μπει μέσα του απροετοίμαστος και άοπλος. Στο κέντρο του μπορεί να κρύβει οτιδήποτε. Ο δρόμος είναι μονόδρομος, από έξω προς τα μέσα και το γεγονός ότι κανείς δεν ξέρει τι θα βρει στο τέλος του, τον κάνει ακόμα πιο τρομακτικό.

Ο συμβολισμός της ιστορίας του Λαβυρίνθου

Μελετώντας την ιστορία, όντας μεγαλύτερη πλέον, (νομίζω την έψαξα γύρω στο 2001 και τη βρήκα μόνο σε ένα video club της Θεσσαλονίκης. Ήμουν πανευτυχής), κατάλαβα πως το βαθύ και σκοτεινό θέμα της ήταν στην ουσία το ταξίδι μιας έφηβης προς την ενηλικίωση, μέσα από έναν δυνατό έρωτα. Ένας τρομερός και καταστρεπτικός έρωτας, όπως απόλυτος, μοιραίος, συναρπαστικός και ηγεμονικός είναι ο έρωτας στην εφηβεία.
Η πτώση στο Κελί της Λήθης, οι σκάλες του Escher στο φινάλε, η snow ball και το γήτεμα του εραστή, το δίλημμα με τις πόρτες που η μια οδηγεί στον λαβύρινθο και η άλλη στον θάνατο, όλα βήματα προς έναν έρωτα της πρώιμης ενηλικίωσης, σοβαρό, μοιραίο και καθοριστικό.
Ένας απόλυτος έρωτας που καταλαμβάνει το μυαλό, συγχύζει, δημιουργεί παραισθήσεις και παρανοήσεις, εμποδίζει τη λήψη σωστών αποφάσεων ή θέτει μεγάλα διλήμματα. Όλα αυτά μεγεθυμένα μέσα από τη δραματικότητα της εφηβείας όπου όλα είναι πιο τραγικά και ποιητικά. Κι έπειτα, το τέλος του έρωτα, που βιώνεται ως καταστροφή, η απογοήτευση, ο αγώνας για αποδέσμευση. Το απελευθερωτικό «You have no power over me» της Sarah στο τέλος συμβολίζει ακριβώς την αποδέσμευση από την παλίρροια του έρωτα του Jareth.
Η Sarah βρίσκεται μπροστά στο τρομερό δίλημμα να αφήσει τη γοητεία και τον παραισθησιογόνο έρωτα του Jareth να την παρασύρει για πάντα στο κέντρο του λαβυρίνθου, μια δίνης ουσιαστικά, με μονόδρομο το κέντρο της ή να μείνει σταθερή στον στόχο της, που είναι να σώσει τον αδερφό της.
Και τώρα που το σκέφτομαι… ίσως ακόμα και το ίδιο το μωρό και η επιλογή της Sarah να κρύβουν κάτι άλλο από πίσω, και όχι απλά τη διάσωση του μικρού της αδερφού. Ή ότι θα ήθελε πολύ να γυρίσει πίσω και να επιλέξει ένα διαφορετικό φινάλε, αν της δινόταν η ευκαιρία. Σταματώ όμως εδώ, γιατί αν συνεχίσω, θα χαθώ στον λαβύρινθο του μυαλού μου.
Για μένα ο Λαβύρινθος δεν ήταν απλά μια παιδική/εφηβική ταινία, ήταν ένα βήμα πιο βαθιά στον εαυτό μου. Από τότε μου αρέσουν οι γυάλινες snow balls, από τότε ακούω David Bowie, από τότε αγαπώ τους καλικάντζαρους και την περιπέτεια, από τότε βλέπω στον έρωτα ένα σκοτεινό κομμάτι.

Imbd: The Labyrinth

Πηγή: willowisps.gr

Loving Vincent

Ένα πολωνικό αριστούργημα για τη ζωή και τον θάνατο του Βαν Γκογκ. Μία ταινία ζωγραφισμένη στο χέρι από πάνω από εκατό καλλιτέχνες, εξ ολοκλήρου στην νοοτροπία του Βαν Γκογκ, με εκπληκτική ηθοποιία και με ενσωματωμένα έργα του μεγάλου καλλιτέχνη.

Οι πρώτες μας φωτιές άναψαν. Καλό φθινόπωρο!

Ο Θησαυρός του ποταμού A΄ (Η αρχή του τέλους)

Από το νέο ιστολόγιο "Orfeus Republic".

Στεκόμαστε μπροστά σε μία νέα δύσκολη αποστολή αλλά γεμάτη λάφυρα και συγκινήσεις. Το αν θα την πετύχουμε όμως είναι στο δικό μας χέρι.

Σύμφωνα με έναν αρχαίο χάρτη που ευρέθη κρυμμένος στους πρόποδες ενός μυστηριώδους Ιερού Βουνού υπάρχει ένας θησαυρός στον αρχαίο οικισμό Κοντίβιο.

Σύμφωνα με το μύθο αυτός ο θησαυρός άνηκε στο Θεό Ποταμό, ένα Θεό γεμάτο καλοσύνη και αγάπη, έναν πραγματικό δημιουργό της ζωής στην περιοχή όπου έρεε. Όλοι οι άνθρωποι τον λάτρευαν και τον αγαπούσαν, προσέφεραν συνεχώς θυσίες στο όνομά του μέσω του ναού που είχαν φτιάξει για τον ίδιο, κτισμένο μέσα σε μία σπηλιά.

Η περιοχή έσφυζε από ζωή για εκατοντάδες χρόνια. Αφθονία, γιορτές και πλούτη ήτανε μόνο λίγα απ' τα θετικά στοιχεία που επικρατούσαν.

 Μια νύχτα λοιπόν, με κόκκινη πανσέληνο όπου όλοι ήταν έτοιμοι για τη μεγάλη γιορτή προς τιμήν του Ποταμού και της Σελήνης, ο θησαυρός αυτού του καλοσυνάτου Θεού εκλάπη από μία αρχαία άγνωστη φυλή. Η αλαζονεία των ανθρώπων τους τύφλωσε και αδυνατούσαν να καταλάβουν το κακό που θα έφερναν με τις πράξεις τους αυτές. Όταν ο Ποταμός είδε ότι ο θησαυρός έλειπε από τη θέση του, άρχισε να αντιλαμβάνεται ότι οι ίδιοι οι υπήκοοί του τον πρόδωσαν, και αυτό ήτανε κάτι το οποίο δε μπορούσε να αφήσει ατιμώρητο.

 Από εκείνη λοιπόν τη στιγμή ο θεός έριξε κατάρα σε όλους τους ανθρώπους.

Η γη του από πηγή ζωής άρχισε να γίνεται βάλτος γεμάτος αρρώστια και πόνο. Όλες οι ανθρώπινες φυλές πέθαιναν η μία πίσω από την άλλη. Κανείς τους δε μπορούσε να ανατρέψει αυτήν την κατάρα. Όσες θυσίες κι αν έκαναν, όσες προσευχές κι αν έπρατταν, τίποτα δε μπορούσε να συγκινήσει το Θεό ο οποίος τους κοιτούσε όλους, έναν προς έναν, γεμάτος οργή και θυμό. Τα ζώα και τα φυτά δηλητηριασμένα και αυτά, σιγά σιγά όδευαν προς την εξαφάνιση.

 Ξαφνικά αρρωστημένες και σκοτεινές οντότητες άρχιζαν να καταλαμβάνουν τη δηλητηριασμένη γη. Η "αυγή" για αυτά τα πλάσματα ήταν πλέον γεγονός, στις πλάτες ενός οργισμένου Θεού ο οποίος δυστυχώς είχε τυφλωθεί πλέον από την οργή του.

 Οι άνθρωποι όμως, ακόμα και μέσα σε αυτήν την τραγική εποχή δε το έβαλαν κάτω. Μία φυλή κατάφερε να κρυφτεί μέσα στο Ιερό βουνό και να προστατευτεί από την κατάρα. Όσο βρίσκονταν υπό τη σκέπη του Βουνού ήταν προστατευμένοι. Αν όμως κάποιος έβγαινε έξω από αυτό, τότε ήταν καταδικασμένος.

 Η φυλή αυτή κατάφερε να σχεδιάσει έναν χάρτη με το σημείο όπου ήταν κρυμμένος ο θησαυρός ώστε να τον επιστρέψουν στον προκάτοχό του. Το θέμα όμως ήταν ότι δε μπορούσε κανείς να πάει εκεί λόγω της κατάρας.

 Πολλοί γενναίοι μαχητές προσπάθησαν να βγουν έξω από το Βουνό με τη βοήθεια φίλτρων από τους καλύτερους μάγους που είχαν. Μάταια όμως, όλοι τους χάθηκαν επάνω στην προσπάθειά τους. Είτε από θανατηφόρες αρρώστιες, είτε βρήκαν μπροστά τους στρατιές των όντων που κυριαρχούσαν στην περιοχή τα οποία τους εκτελούσαν εν ψυχρώ, δίχως συμβιβασμούς, κάνοντάς το να φαίνεται σαν κυνήγι θηραμάτων.

 Απελπισμένοι πλέον από τις συνεχείς αποτυχίες τους σκέφτηκαν ότι η αποστολή αυτή πρέπει να δοθεί σε μια ανθρωπότητα την οποία η κατάρα δε θα μπορούσε να την επηρεάσει πλήρως.

 Έτσι κι έκαναν.Ο αρχηγός τους διέταξε τους Μάγους να δημιουργήσουν ένα χάρτη ο οποίος είναι ανθεκτικός στις κακοκαιρίες ώστε να αντέξει σε βάθος χρόνου. Αφού τον έφτιαξαν λοιπόν, τον άφησαν έξω από την πύλη του Ιερού Βουνού με την προϋπόθεση ότι θα βρεθεί στο μέλλον για να λυθεί αυτή η κατάρα που τόσο τους είχε καταστρέψει. Έπειτα κλείδωσαν την πύλη για πάντα...

Πρέπει να επιστρέφουμε στη φύση αυτό που μας δίνει.

Οποιοσδήποτε πολιτισμός δεν βασίζεται σε αυτή την αρχή, είναι εχθρικός προς τον ίδιο τον άνθρωπο. 

Δίκαιο: ένας διάλογος για τη δικαιοσύνη βασισμένος στην Πολιτεία του Πλάτωνα

Πλάτων και Open Source κίνημα.

 Όταν η Python συναντά τον Πλάτωνα: Γιατί το πανεπιστήμιο Stanford άρχισε να διδάσκει Ηθική στους φοιτητές.

Η αντίληψη της κοινωνίας μας για τους προγραμματιστές ως τεχνοκράτες που γράφουν κώδικα δεν καλύπτει με ακρίβεια την πραγματική σημασία του επαγγέλματος ή την αξιοσημείωτη δύναμή του. Πράγματι, όπως επισημαίνει ο καθηγητής του Stanford, Robert Martin, «κυβερνάμε τον κόσμο. Άλλοι άνθρωποι πιστεύουν ότι κυβερνούν τον κόσμο αλλά γράφουν τους κανόνες και τους παραδίδουν στους μηχανικούς λογισμικού. Και αυτοί (οι μηχανικοί λογισμικού) είναι που γράφουν τους κανόνες που πηγαίνουν στα μηχανήματα που εκτελούν ό,τι συμβαίνει." Η υπερβολική επίδραση της τεχνολογίας στην ανθρώπινη ζωή απαιτεί να αναλάβουμε ηθική ευθύνη, στο Στάνφορντ και αλλού, για αυτές τις ηθικές ανησυχίες...

Οι μηχανικοί λογισμικού στοχεύουν στη βελτίωση της ανθρώπινης κατάστασης και στη βελτίωση των μέσων διαβίωσης των ανθρώπων. Εάν οι επιστήμονες της πληροφορικής, δεν λάβουν υπόψη τις ηθικές συνέπειες των εφευρέσεών τους, πάντοτε θα αποτυγχάνουν σ' αυτόν τον στόχο. Ούτε η τεχνολογία ούτε η καινοτομία μπορούν να υπάρξουν ανεξάρτητες.

Άρθρο της Αντιγόνης Ξανοπούλου στο "Stanford Review".

Απόλλλων Φοίβος Λυκωρεύς

Tykko

 

Η τριλογία Tykko είναι το προ-τελευταίο graphic novel (πριν την πρόσφατη πολύ πετυχημένη ιστορία της Ινδιάνας Luuna), του καταξιωμένου πια, Νικόλα Κεραμιδάς από το Παρίσι. Μια ιστορία φαντασίας επάνω στον διαχρονικό συμβολισμό του εσωτερικού πολεμιστή, η οποία συνδυάζει τον μύθο της Λυκώρειας και το εσωτερικό νόημα της ίδιας της Ιλιάδας.

Ο Tykko είναι ένα αγόρι που ζει με μια φυλή νομάδων - πολεμιστών σε μία έρημο που είναι σταυροδρόμι εμπόρων και καραβανιών. Αυτοί σκότωσαν τους γονείς του και εκπαιδεύουν το παιδί να γίνει ληστής για να κερδίζει πλούτη. Ο Tykko σαν πολεμιστής αποδεικνύεται αποτυχημένος και ανίκανος. Νοιώθει ότι δεν ανήκει σε όλο αυτό. Ότι είναι διαφορετικός. Ψάχνει να βρει ποιος πραγματικά είναι, αναζητώντας το παρελθόν του και αρνούμενος να συμμετέχει στις αιματοχυσίες αθώων. Ένα όνειρο όμως, στοιχειώνει επίμονα τις νύχτες του νεαρού Tykko. Μια μυστηριώδης κοπέλα που ονομάζεται Αϋάσα τον καλεί κάθε νύχτα να την σώσει, γιατί μόνο αυτός μπορεί να το κάνει. Ώσπου κάποια μέρα το καραβάνι του φθάνει σε μία πόλη της ερήμου και είναι η πόλη που ο Tykko βλέπει κάθε βράδυ στα όνειρά του. Η πόλη της Αϋάσα. Μόνο που αυτή η πραγματική πόλη, είναι μια οικτρή σκιά αυτής που ονειρεύεται. Έρημη και εγκαταλελειμμένη. Έτσι ο Tykko ξεκινά μια περιπέτεια για να εκπληρώσει το πεπρωμένο του: Να βρει τη κορυφή του όρους των εκατό ναών, να ελευθερώσει την Αϋάσα, που δεν είναι άλλη από την κατάκτηση της ίδιας του της ψυχής και να ξαναδημιουργήσει την χαμένη πόλη. Έχοντας να αντιμετωπίσει τρομερούς εχθρούς και εμπόδια, νικητής στην κορυφή του εαυτού του, ο Tykko, αντιλαμβάνεται ποιο είναι το πρόβλημα που υποβαθμίζει τις ζωές των ανθρώπων της ερήμου και τους κρατά σ' αυτή την άγρια κατάσταση.

Πληροφορίες

• www.nicokeramidas.com
• Legendes de Troy - Tykko des Sables

Λύκων Ωρυγές

"Popular Mobilization Units" - Ιράκ

Έχετε αναρωτηθεί πόσο μοιάζουμε με τα δέντρα;

Πώς οι αναδασώσεις καταστρέφουν τα δάση

Η οικολογική ισορροπία σε μια περιοχή προστατεύεται, γράφει ο Ν. Μάργαρης, όταν υπάρχει μεγάλη ποικιλία φυτών και ζώων. Αν όμως με ανθρώπινη παρέμβαση κυριαρχήσει η μονοκαλλιέργεια, οι κίνδυνοι εξαφάνισης της βλάστησης μεγαλώνουν ασύλληπτα.

"Οι πανεθνικές εκστρατείες δενδροφύτευσης με ό,τι δένδρο βρούμε πρόχειρο, που το φυτεύουμε όπου μας καπνίσει και συγχρόνως περιμένουμε να γίνει δάσος, θυμίζουν παράλογη κωμωδία. Όταν βλέπω στην τηλεόραση να προβάλλονται τέτοιες δραστηριότητες και τους τοπικούς άρχοντες να ποζάρουν πανευτυχείς αναλύοντας τα μακρόπνοα σχέδιά τους, ειλικρινά απελπίζομαι. Για να γίνει ένα παιδί χρειάζεται μια γυναίκα σε ηλικία αναπαραγωγής, ένας μη στείρος άνδρας και, εφόσον όλα πάνε καλά, εννέα μήνες κυοφορίας. Εμείς πιστεύουμε ότι μπορούμε να κάνουμε ένα παιδί σε έναν μήνα, με εννέα γριές και χωρίς άνδρα. Παράδειγμα, οι πρόποδες του Υμηττού. Οι πρόσκοποι πάνε και φυτεύουν πεύκα και τους ακολουθούν τα ΚΑΠΗ που αναδασώνουν με ευκαλύπτους, το ΠΑΚΟΕ με ό,τι βρει πρόχειρο, οι ορειβάτες με κυπαρίσσια και τα Λυκόπουλα με ό,τι περίσσεψε από τους παραπάνω. Οπότε η αναδάσωση-κουρελού είναι γεγονός ως την επόμενη πυρκαϊά."

Τρομοκρατία στην Βαρκελώνη

Μαθήματα από τις ισπανικές ταυρομαχίες: Όσο τσατισμένος και δυνατός και αν είσαι, αν βλέπεις το πανί και δεν μπορείς να δεις τον ταυρομάχο, αυτός θα παίζει μαζί σου και θα κερδίζει πάντα. Ο μόνος τρομοκράτης είναι η Αμερική. (Ρωτήστε και τους Σύριους).

Το μυστήριο της καταγωγής Μινωιτών και Μυκηναίων

 

Το Max Planck Institute for the Science of Human History και η Ιατρική Σχολή του Harvard έκαναν έρευνες σε αρχαίο DNA για να βρουν απαντήσεις. Ανέλυσαν γονιδιακά στοιχεία από 19 άτομα, συμπεριλαμβανομένων Μινώων, Μυκηναίων, έναν από τη νεολιθική αρχαία Ελλάδα, και άτομα της Εποχής του Χαλκού από τη Νοτιοδυτική Ανατολία, που βρίσκεται στην Τουρκία, σήμερα. Συγκρίνοντας, στη συνέχεια, τις πληροφορίες που ήντλησαν με προηγούμενα δεδομένα από περίπου 3.000 ανθρώπους, αρχαίους και σύγχρονους, μπόρεσαν να βρουν σχέσεις μεταξύ των πληθυσμιακών ομάδων.

DNA discovery unravels the mystery of early Greek civilizations

4 χρόνια "ΔΡΑΣΗ ΔΡΥΣ"

Ποιος φταίει για τις πυρκαγιές; Κάθε χρόνο φλυαρία, κάθε χρόνο τα ίδια. Εμείς δεν μιλάμε. Φυτεύουμε - Περιπολούμε - Καθαρίζουμε.

Ενάντια στον οπαδισμό

Ο Rupert Sheldrake λογοκρίθηκε από την σελίδα του TED

Ο Rupert Sheldrake είναι γνωστός βιολόγος και συγγραφέας περισσότερων από 80 επιστημονικών έργων και 10 βιβλίων, συμπεριλαμβανομένου του γνωστότερου "Science Set Free". Ανήκει στο λεγόμενο Νέο Επιστημονικό Ρεύμα. Εργάστηκε στην αναπτυξιακή βιολογία στο Πανεπιστήμιο του Cambridge. Η θεωρία του για μορφικά πεδία και μορφική αιτιότητα οδηγεί σε μία κοσμοθεώρηση ενός ζωντανού σύμπαντος με τη δική του εγγενή μνήμη.

Περισσότερες πληροφορίες: www.sheldrake.org

Fedora Classroom Sessions

Το Fedora Join SIG ανακοινώσει τα online σεμινάρια "Classroom sessions". Το σεμινάριο Fedora έχει σκοπό να διδάξει στους ενδιαφερόμενους χρήστες πώς να χρησιμοποιούν καλύτερα, να κατανοούν και να διαχειρίζονται το σύστημα Fedora και να τους δείξει πώς λειτουργεί η κοινότητα. Η ιδέα είναι να προσεγγίσουμε τους ενδιαφερόμενους και, εάν το επιθυμούν, να τους φέρουμε πιο κοντά στην κοινότητα του Fedora.

Πληροφορίες: https://fedoramagazine.org/fedora-classroom-sessions/

Ο Μύθος του Ποταμού Ενιπέα

"Orfeus Republic": Νέο μπλόγκ με θέμα, τη φύση, τα βουνά, τα φαράγγια, τις εξερευνήσεις και γενικά οτιδήποτε άλλο έχει να κάνει με δραστηριότητες, σπορ και αδρεναλίνη!!!

Το φαράγγι του Ενιπέα βρίσκεται στον Όλυμπο, το βουνό των Θεών, κοντά στο χωριό Λιτόχωρο. Ανήκει στον εθνικό δρυμό Ολύμπου. Η αφετηρία του ξεκινάει από τα Πριόνια και ακριβώς από δίπλα του βρίσκεται το διεθνές μονοπάτι Ε4 το οποίο και καταλήγει στην κορυφή.

Από το Standing Rock μέχρι την Συρία, το Ιράκ, την Λιβύη

...ο James Cromwell προσπαθεί να εγείρει συνειδήσεις.

"ISIS Hunters" - Συρία

Οι καλύτεροι καταδρομείς της Συρίας. Πολλές φορές αντιμετωπίζουν χτυπήματα εναντίον τους και από τον ίδιο τον αμερικανικό στρατό. https://twitter.com/ISIS_Hunters

#ISIS_Hunters #Syria #ISIS #Damascus#سوريا #دمشق https://t.co/MryeTKrNH2 pic.twitter.com/R2OdnltGTE

— ISIS Hunters (@ISIS_Hunters) 19 Μαρτίου 2017

Forndom

 

forndom.tumblr.com

Θερινό Ηλιοστάσιο

Θερινό Ηλιοστάσιο 1908, στα ερείπια του Καρνάκ - Αίγυπτος. Ο ιερότερος ναός του αρχαίου κόσμου. (Jules Guerin).

Η μοντέρνα αρχιτεκτονική σε αντιπαράθεση με την κλασική.

Μία γερμανική πολυκατοικία των αρχών του 20ού αιώνα, όπου δίπλα της, κάποιος σύγχρονος αρχιτέκτονας τόλμησε να υψώσει μία πολυκατοικία που θυμίζει φυλακή. Αλήθεια, πόσο η αισθητική της πόλης και του περιβάλλοντος που δημιουργούμε, επηρεάζει την καθημερινότητά και την ψυχική μας ισορροπία; Ο άνθρωπος στο μπαλκόνι της "πολυκατοικίας - φυλακής", που κυριολεκτικά και μεταφορικά, απωθεί το φως, είναι πραγματικά μια εικόνα δυστυχίας, ακόμη κι αν δεν του λείπει τίποτα. Τελικά... είναι μόνο πρακτικές οι ανάγκες μας σήμερα;

Μπορεί όλοι να ζούμε κάτω από τον ίδιο ουρανό... δεν έχουμε όμως όλοι και τους ίδιους ορίζοντες!

Καλό μήνα! Πως να σχεδιάσεις την κηδεία σου.

Fuck Trump

Ιδεαλισμός

"Μην αμφιβάλλεις ποτέ για τις δυνατότητες μιας ομάδας συνειδητών και στρατευμένων πολιτών να αλλάξουν τον κόσμο. Η Ιστορία μας διδάσκει πως πάντα έτσι γίνεται." 

Μάργκαρετ Μιντ (ανθρωπολόγος)

Η μεγαλύτερη Μυκηναϊκη Ακρόπολη της Ελλάδας κάποτε ήταν νησί και βρίσκεται στην Κοπαΐδα.

Η ακρόπολη του Γλα στην Κωπαΐδα είναι η μεγαλύτερη μυκηναϊκή οχύρωση της Ελλάδας. Βρίσκεται πάνω σε χαμηλό βράχο με την οχυρωμένη έκταση να καλύπτει επιφάνεια 200 στρεμμάτων.

Στην αρχαιότητα η πεδιάδα της Κωπαϊδας ήταν λίμνη και ο λόφος που χτίστηκε η ακρόπολη, νησί. Χτίστηκε περίπου το 1.300 π.Χ. με στόχο να εξασφαλίζεται έλεγχος και επίβλεψη της πεδιάδας. Το τείχος του έχει μήκος 3 χλμ., το πλάτος του 5,40-5,80 μ., και ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του είναι ότι αποτελείται από συνεχόμενα ευθύγραμμα τμήματα μήκους αλλού 9-10 μ. και αλλού 6-10 μ.

Στην ακρόπολη του Γλα πραγματοποιήθηκαν εκτεταμένες ανασκαφές στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα, από Γάλλους αρχαιολόγους. Την περίοδο 1955-61 πραγματοποιήθηκαν ανασκαφές από τον αρχαιολόγο Ι. Θρεψιάδη και τις περιόδους 1981-83 και 1990-91 από τον αρχαιολόγο Σπύρο Ιακωβίδη και την Αρχαιολογική Εταιρεία.

Το βίντεο είναι μια παραγωγή του Up Drones.

Η μνήμη του Πόντου και οι σύγχρονοι Έλληνες...

"Πάψετε παλιόγρηες τις κλάψες, τα σάλια, τα μελάνια και πιάστε το Σπαθί. Τα πάντα στη Ζωή -η φύσις το λέει- κατακτώνται με το Σπαθί...
Ελληνική Φυλή τι φωνάζεις; Μπήκαν κλέφτες στο μανδρί; Εάν Σου βαστά έμπα διώχτους...
Διά να είναι η Φυλή εις το Χάλι που είναι, φανερόν ότι οι Τωρινοί Έλληνες είσθε οι χειρότεροι που υπήρξαν ποτέ."

Περικλής Γιαννόπουλος

Μανος Δανεζης: "Πως να μην φοβασαι!"

Να αλλάζεις σημαίνει να ζεις

"Κάνε μια ριζική αλλαγή στον τρόπο ζωής σου και ξεκίνα έντονα να κάνεις πράγματα που παλιότερα ούτε που θα σκεφτόσουν να κάνεις, ή που ήσουν πολύ διστακτικός να τα τολμήσεις.

Υπάρχουν τόσοι πολλοί άνθρωποι που ζουν δυστυχισμένοι και παρ' όλ' αυτά δεν παίρνουν την πρωτοβουλία ν' αλλάξουν την κατάσταση τους, επειδή εξαρτώνται από την ασφάλεια, τον κομφορμισμό, τον συντηρητισμό, όλα αυτά που φαίνεται πως εξασφαλίζουν την γαλήνη του πνεύματός τους, αλλά στην πραγματικότητα δεν υπάρχει τίποτα πιο επικίνδυνο για το περιπετειώδες πνεύμα του ανθρώπου, από ένα ασφαλές μέλλον.

Ο βασικός πυρήνας του ζωντανού πνεύματος του ανθρώπου είναι το πάθος του για την περιπέτεια. Η χαρά της ζωής προέρχεται από την επαφή με νέες εμπειρίες και ως εκ τούτου δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά από το να έχουμε μια συνεχή εναλλαγή ορίζοντα και κάθε μέρα να έχουμε έναν νέο και διαφορετικό ήλιο.

Αν θες κάτι περισσότερο από τη ζωή, πρέπει να απαλλαγείς από την τάση για την μονότονη ασφάλεια και να υιοθετήσεις έναν πιο ριψοκίνδυνο τρόπο ζωής, ο οποίος μπορεί αρχικά να σου φαίνεται τρελός. Αλλά όταν συνηθίσεις μια τέτοια ζωή, θα μπορέσεις να δεις όλη την σημασία της και την αφάνταστη ομορφιά της."

Επιστολή του McCandless στον φίλο του Ronald Franz, από την ταινία "Into the wild".
(Φώτο: Ισλανδία)

Ανοιξιάτικη γιορτή παραδοσιακών σπόρων

Valuable Without A Value

Υποστήριξη:

www.tromsite.com | https://www.patreon.com/trom

Ο κύκλος της φύσης

Καλή Λαμπρή

Αφιέρωμα στον Ιούλιο Έβολα, στο νέο Περιοδικό "Άβατον"

Ελευθερία ή Θάνατος

Φωτογραφία: Michael Kalafatas

Ντοκιμαντέρ του 1985 για ένα από τα ομορφότερα ελληνικά βουνά

Χιονίστρα - όρη Παραμυθιάς

Inhabit: A Permaculture Perspective

http://inhabitfilm.com |  http://www.filmsforaction.org/watch/inhabit

Τα Σχολεία Αγρού ως εργαλείο για την προστασία και αξιοποίηση των ελληνικών φυτικών ειδών

 Στο αγρόκτημα του Ινστιτούτου Γενετικής Βελτίωσης και Φυτογενετικών Πόρων στη Θέρμη Θεσσαλονίκης και στο Βαλκανικό Βοτανικό Κήπο στα Κρούσσια υλοποιείται το έργο με τίτλο: «Πρόγραμμα εκπαίδευσης για τη διατήρηση και αξιοποίηση ειδών της ελληνικής χλωρίδας στο πλαίσιο των Σχολείων Αγρού» το οποίο ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 2016 και θα ολοκληρωθεί το Δεκέμβριο του 2016. Το έργο επιχειρεί να προσφέρει ολοκληρωμένη γνώση σχετικά με την αναπαραγωγή, καλλιέργεια και μεταποίηση των ελληνικών αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών (ΑΦΦ). Απευθύνεται σε άνεργα μέλη Κοινωνικής Συνεταιριστικής Επιχείρησης (ΚΟΙΝΣΕΠ) που ενδιαφέρονται να δραστηριοποιηθούν επιχειρηματικά στον τομέα των αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών και συγκεκριμένα στα μέλη των ΚΟΙΝΣΕΠ «ΟΙΚΑΔΕ» και «Αμάλθεια».
Το πρόγραμμα υποστηρίζεται από το Εργαστήριο Προστασίας, Διατήρησης και Αξιοποίησης Αυτοφυών και Ανθοκομικών Ειδών και στο τέλος του προγράμματος οι συμμετέχοντες θα πιστοποιηθούν από τη Γενική Διεύθυνση Εκπαίδευσης & Κατάρτισης του ΕΛΓΟ-Δήμητρα.
Οι εκπαιδευόμενοι έχουν την ευκαιρία, μέσα από μαθήματα στο εργαστήριο, στο θερμοκήπιο και στον αγρό και τα οποία συμπληρώνονται με διαλέξεις, στο πλαίσιο ενημερωτικών σεμιναρίων, από ειδικούς επιστήμονες από τον χώρο του ΕΛΓΟ, του ΑΠΘ, άλλων φορέων και εταιρειών, να μαθαίνουν τη διαδικασία της αναπαραγωγής, της καλλιέργειας και της μεταποίησης των σημαντικότερων ΑΦΦ σε φυσικές συνθήκες.
Έτσι, μπορούν να αναπτύξουν τις διαχειριστικές τους δεξιότητες και να προετοιμαστούν επιχειρηματικά για την εφαρμογή στην πράξη γνώσεων καθετοποιημένης αξιοποίησης των ελληνικών ΑΦΦ (ρίγανη, φασκόμηλο, τσάι του βουνού κ.ά.) και καρπών (αγριοτριαντάφυλλο, χαρουπιά), καθώς και της χρήσης τους στη βιομηχανία τροφίμων και καλλυντικών.
Η ιδέα του προγράμματος στηρίζεται στα αποτελέσματα των πρώτων Σχολείων Αγρού στην Ελλάδα τα οποία εφαρμόστηκαν για πρώτη φορά το 2015, στο πλαίσιο χρηματοδοτούμενης έρευνας (ΑΓΡΟΕΤΑΚ) που υλοποιήθηκε στο Ινστιτούτο Γενετικής Βελτίωσης και Φυτογενετικών Πόρων του Ελληνικού Γεωργικού Οργανισμού (ΕΛΓΟ) - Δήμητρα, με επιστημονικά υπεύθυνη τη Δρ. Γεωργικής Εκπαίδευσης Χρυσάνθη Χαρατσάρη.
Σε Διεθνές επίπεδο, τα Σχολεία Αγρού ξεκίνησαν το 1989 με πρωτοβουλία του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας (FAO), σε παραγωγούς ρυζιού στην Ινδονησία. Σε αντίθεση με άλλες μεθόδους εκπαίδευσης, τα Σχολεία Αγρού στηρίζονται στη μάθηση μέσα από την πράξη και τον πειραματισμό. Σκοπός τους είναι να βοηθήσουν τους εκπαιδευόμενους να αποκτήσουν εξειδικευμένη γνώση, να βελτιώσουν τις δεξιότητές τους και να αναπτύξουν την κριτική τους σκέψη.
Θεωρούμε σημαντική την εφαρμογή αυτής της καινοτόμου δράσης σε παρόμοιες οργανώσεις σε όλη την Ελλάδα. Με παρόμοιες δραστηριότητες θα μπορούσε η χώρα μας να αντιμετωπίσει την κρίση αξιοποιώντας μοναδικά πλεονεκτήματα και πόρους που διαθέτει.

Κοινοτισμός εναντίον καταναλωτισμού

Σποροφύτευση βελανιδιάς στα καμένα!

Η μόνη λύση για τις πυρκαγιές και η πραγματική λύση για την κλιματική αλλαγή: απέναντι στα δάση των ανεμογεννητριών που φυτεύουν οι Μεγαλοεργολάβοι της «Πράσινης Ανάπτυξης» ας αντιτάξουμε την δημιουργία πραγματικών δασών μέσω της σποροφύτευσης βελανιδιών!

Ας μην περιμένουμε από τους ανευθυνοϋπεύθυνους πολιτικούς μας «άρχοντες» να πάρουν τους κασμάδες και τα τσαπάκια τους για να φυτέψουν πευκάκια στα καμένα μπροστά από τις τηλεοπτικές κάμερες του ΣΚΑΪ ! Ας αναλάβουμε δράση τώρα εμείς: οι Πολίτες και οι Συλλογικοί μας φορείς! Η λύση είναι μία και χωρίς μεγάλο κόστος: Σποροφύτευση Βελανιδιών!

Η αποκατάσταση των καμένων εκτάσεων με βελανιδιές μπορεί να βελτιώσει αισθητά το μικροκλίμα της περιοχής, να περιορίσει τις πυρκαγιές και να κάνει το έργο της πυρόσβεσης πολύ πιο εύκολο. Πρόκειται για λύση που αφορά όλη τη νότια Ευρώπη, που έτσι κι αλλιώς παλαιότερα καλυπτόταν από τεράστια βελανιδοδάση, και παρά τις «φιλότιμες προσπάθειες» του Ελληνικού Κράτους να τα εξαφανίσει παντελώς, υπολείμματά τους συναντούμε ακόμη σε όλη την Ελλάδα!

Γιατί οι βελανιδιές;

1. Καίγονται πιο αργά. Τα περισσότερα είδη βελανιδιάς, εκτός από το πουρνάρι, καίγονται πιο δύσκολα από τα πεύκα που συνήθως η πολιτεία χρησιμοποιεί στις αναδασώσεις. Οι αναδασώσεις με πεύκα και γενικότερα με τα κωνοφόρα οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην ερημοποίηση και την καταστροφή αφού αρπάζουν φωτιά πολύ εύκολα σε αντίθεση με την βελανιδιά που είναι πολύ πιο βραδυφλεγής.

2. Φυτρώνουν παντού. Η βελανιδιά είναι από τα λιγοστά πλατύφυλλα δέντρα που μπορούν να φυτρώσουν πάνω σε καθαρά βραχώδεις περιοχές. Αυτό αποδεικνύεται από την παρουσία της περιοχές όπως το Ξηρόμερο της Αιτωλοακαρνανίας αλλά και στις Κυκλάδες όπως Τζια, Κύθνος, Τήνος ή Νάξος.

3. Αποθηκεύουν νερό. Χάρη στο τεράστιο ριζικό σύστημα που αναπτύσσει, η βελανιδιά λειτουργεί σαν μια μεγάλη αποθήκη νερού. Με την διαπνοή των φύλλων αυξάνει την υγρασία στο περιβάλλον και ταυτόχρονα ψύχει την ατμόσφαιρα.

4. Φέρνουν βροχές. Όπως το νερό φέρνει νερό, έτσι και οι μεγάλες εκτάσεις με Δρυοδάση φέρνουν βροχή. Μπορούν, έτσι, να παίξουν σημαντικό ρόλο στον κύκλο του νερού αυξάνοντας τις βροχοπτώσεις και εμπλουτίζοντας τον υδροφόρο ορίζοντα. Μιλάμε, άρα, για μία άμεση βελτίωση του μικροκλίματος ως λύση στην κλιματική αλλαγή. Έτσι, δεν διορθώνεται απλώς μία συνέπεια της κλιματικής αλλαγής αλλά ανεβαίνουμε στην κορυφή της πυραμίδας και λύνουμε το μεγάλο αυτό πρόβλημα που ξεκινάει με την αύξηση της θερμοκρασίας.

5. Ευνοούν την βιοποικιλότητα. Η βελανιδιά δημιουργεί πολύ πλούσια οικοσυστήματα. Επιτρέπει και ευνοεί την μεγάλη ποικιλία φυτών και δέντρων στην περιοχή της. Σφενδάμια, κουτσουπιές, φράξοι και πολλά άλλα φυτρώνουν με ευκολία αν έχει δουλευτεί το έδαφος από τις βελανιδιές. Χάρη στα πεσμένα φύλλα του φθινοπώρου που με την πάροδο των χρόνων δημιουργούν ένα πλούσιο χούμους που ακόμη και σε πετρώδεις περιοχές ευνοούν την εγκατάσταση και άλλων φυτών. Αντίθετα, οι πευκώνες δημιουργούν πολύ φτωχά οικοσυστήματα αφήνοντας ελάχιστα άλλα φυτά να φυτρώσουν στις περιοχές τους.

6. Ξαναφυτρώνουν αν καούν. Ακόμα και σε περίπτωση πυρκαγιάς, η βελανιδιά μπορεί χάρη στο βαθύ της ριζικό σύστημα να βγάλει νέους βλαστούς χωρίς να έχει ανάγκη από τεχνητή αναδάσωση.

7. Ο μύθος των ταχυαυξών ειδών πεύκου… Λένε για την βελανιδιά ότι μεγαλώνει αργά. Είναι μύθος. Σε συγκεκριμένο τεστ που έγινε στον Υμηττό της Αττικής υπάρχουν βελανιδιές που έχουν το τριπλάσιο μέγεθος από πεύκα της ίδιας ηλικίας.

Τζορντάνο Μπρούνο

 

"Πάλεψα, και αυτό είναι πολύ. Νόμιζα ότι θα μπορούσα να κέρδιζα... μα η φύση και η τύχη αναχαίτισαν την προσπάθεια μου. Αλλά είναι ήδη αρκετό που αγωνίστηκα. Πήρα αυτό που ήταν εφικτό, και που κανένας μελλοντικός αιώνας δεν θα μπορέσει να μου το αρνηθεί. Αυτό που ο νικητής πράγματι κέρδισε: Ότι δεν φοβήθηκα το θάνατο, δεν υποτάχτηκα σε κανέναν της γεννιάς μου, ότι προτίμησα έναν γενναίο θάνατο από μια φοβισμένη ζωή".

Τζορντάνο Μπρούνο
(1/1/1548 - 17/2/1600)

Lewis Mumford: Ο σύγχρονος μύθος του "τεχνολογικού ανθρώπου".

"Η τεράστια μεταβολή που η μηχανή έχει επιφέρει στο φυσικό μας περιβάλλον είναι ίσως μακροπρόθεσμα λιγότερο σημαντική από την πνευματική συμβολή αυτού, στον πολιτισμό μας."

Lewis Mumford

"Η παραπλανητική άποψη ότι ο άνθρωπος είναι πρωτίστως ζώο που κατασκευάζει εργαλεία και οφείλει την υπέρμετρη νοητική του ανάπτυξη σε μεγάλο βαθμό στη μακρά του μαθητεία στην κατασκευή εργαλείων, δεν θα παραμεριστεί εύκολα. Όπως άλλες εύλογες καυχησιές, ξεφεύγει από την ορθολογική κριτική, ιδίως αφού κολακεύει τη ματαιοδοξία του νεοτερικού σιδερόφρακτου φαντάσματος, του «Τεχνολογικού ανθρώπου». Κατά την περασμένη πεντηκονταετία, η βραχεία εποχή μας έχει περιγραφεί ως Εποχή της Μηχανής, Εποχή της Ισχύος, Εποχή του Χάλυβα, Εποχή του Μπετόν, Εποχή του Αέρα, Ηλεκτρονική Εποχή, Πυρηνική Εποχή, Πυραυλική Εποχή, Εποχή του Κομπιούτερ, Εποχή του Διαστήματος, Εποχή του Αυτοματισμού. Δύσκολα θα μαντεύαμε από τέτοιους χαρακτηρισμούς ότι αυτοί οι πρόσφατοι τεχνολογικοί θρίαμβοι αποτελούν μόνον ένα κομμάτι του τεράστιου αριθμού υψηλά διαφοροποιημένων συνιστωσών που εισέρχονται στη σημερινή τεχνολογία, και μόνον ένα απειροελάχιστο μέρος της όλης κληρονομιάς της ανθρώπινης κουλτούρας. Αν εξαλειφόταν μόνο μία φάση του μακρινού ανθρώπινου παρελθόντος μας -οι σωρευτικές εφευρέσεις του παλαιολιθικού ανθρώπου, αρχής γενομένης από τη γλώσσα- όλα αυτά τα νέα επιτεύγματα θα ήταν χωρίς αξία. Αυτά για την κουλτούρα μας, που καυχιόμαστε ότι δημιουργήθηκε μέσα σε μια γενιά.

Ο διευρυμένος έλεγχος που ασκούμε σε εξωανθρώπινη ενέργεια, που σημαδεύει την πρόσφατη περίοδο, μαζί με την πλήρη ανασυγκρότηση του ανθρώπινου περιβάλλοντος, που άρχισε πριν πέντε χιλιάδες χρόνια, είναι και τα δύο, σχετικώς ήσσονα συμβάντα στην παμπάλαια μεταμόρφωση του ανθρώπου. Ο κυριότερος λόγος για τον οποίο υπερτιμούμε τη σημασία των εργαλείων και των μηχανών είναι ότι οι πιο σημαντικές πρώιμες εφευρέσεις του ανθρώπου, στην τελετουργία, την κοινωνική οργάνωση, τα ήθη και τη γλώσσα, δεν άφησαν υλικά υπολείμματα ενώ τα πέτρινα εργαλεία μπορούν να συνδεθούν με τα αναγνωρίσιμα κόκαλα ανθρωποειδών για τουλάχιστον πεντακόσιες χιλιάδες χρόνια.

Αλλά αν τα εργαλεία ήταν πράγματι κεντρικής σημασίας για την νοητική ανάπτυξη πέρα από τις καθαρά ζωικές ανάγκες, πως συμβαίνει και πρωτόγονοι λαοί, όπως οι Βουσμάνοι της Αυστραλίας που έχουν την πιο υποτυπώδη τεχνολογία, επιδεικνύουν εντούτοις εκλεπτυσμένα θρησκευτικά τελετουργικά, μία εξαιρετικά περίπλοκη συγγενική οργάνωση και μία σύνθετη και διαφοροποιημένη γλώσσα; Γιατί, επιπλέον, υψηλά αναπτυγμένες κουλτούρες, όπως των Μάγια, των Αζτέκων, των Περουβιανών, χρησιμοποιούσαν μόνο τον απλούστερο χειρωνακτικό εξοπλισμό, αν και ήταν ικανοί να κατασκευάζουν έξοχα σχεδιασμένα έργα μηχανικής και αρχιτεκτονικής, όπως ο δρόμος για Μάτσου Πίτσου ή το ίδιο το Μάτσου Πίτσου; Και πως συμβαίνει οι Μάγια, που δεν είχαν μηχανές ούτε ζώα έλξης, να ήταν όχι μόνο μεγάλοι καλλιτέχνες αλλά και άριστοι στους δυσνόητους μαθηματικούς υπολογισμούς;