"City of Ember": Αναζητώντας τον Ήλιο.

Το αλληγορικό μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας της Jeanne DuPrau που μεταφέρθηκε στην μεγάλη οθόνη το 2008.

Θερμοπύλες 2013

Στις επάλξεις των καιρών! 

Και εφέτος στις 25 Αυγούστου, πραγματοποιήθηκε η ετήσια εκδήλωσή μας προς τιμήν της μάχης των Θερμοπυλών, αφιερωμένη στον αδελφό μας Κώστα Μπαϊκούση που έφυγε νωρίς από κοντά μας. Εμείς -και πρέπει να το τονίσουμε αυτό- δεν πραγματοποιούμε αυτή την ανανέωση της υπόσχεσης για να μην ξεχάσουμε, αλλά δίπλα από την ιερά πυρά μας, για να δηλώσουμε ακόμη πιο αποφασισμένοι για την δική μας μάχη. Θα δυναμώσουμε αυτή τη φωτιά. Κάθε μέρα θα μεταβιβάζουμε την θέρμη της σε νέους και νέες σε όλο τον κόσμο.

Να γίνουμε Πρόδρομοι

Μέσα στην επικρατούσα νανοκρατία, στο τέλμα στο οποίο έχει περιέλθει η ανθρωπότητα, η ανάγκη για την διαμόρφωση ενός πυρήνα σκέψης αναμορφωτικής και τρόπου επίσης, είναι επιτακτική. Είναι μία δύσκολη αποστολή, όσο και αναγκαία. Και είναι δύσκολη διότι απαιτεί ανάβαση στο δύσβατο μονοπάτι των λίγων και μόνων. Η εποχή μας απαιτεί περισσότερο απ' οτιδήποτε άλλο, Πρόδρομους. Πρόδρομους του νέου Ανθρώπου και του νέου Πολιτισμού. Πρώτιστα απαιτεί να κόψουμε γέφυρες πίσω μας και να επιλέξουμε συντρόφους λίγους και καλούς. Να απεγκλωβιστούμε, όχι μόνο από τα στερεότυπα, αλλά και από την ίδια την γενεαλογία που παράγει όλη την σύγχρονη ιδεολογικο-πολιτική σκέψη και συμπεριφορά. Και οπωσδήποτε μία εκ νέου ανάβαση προς τα αρχέτυπα. Οι λέξεις και οι εκφράσεις πια έχουν χάσει το νόημά τους. Πολύ δύσκολο να ξεχάσει κανείς ό,τι έμαθε και τους τρόπους που έμαθε. Να μπορέσει να "φιλτράρει" την ουσία πέρα από την εξωτερική έκφραση. Εργαλείο η φιλοσοφία και η δράση. Αυτός ο δρόμος της αναγέννησης υγειών κυττάρων, απαιτεί εκπαίδευση, πειθαρχία, δεκτικότητα, μαχητικότητα και υπηρεσία. Υπηρεσία και αφοσίωση εναντίον του οπαδισμού και της δουλικότητας. Αυτό υπερθεματίζουμε. Γιατί αυτοί που σήμερα υπηρετούν έμπρακτα ένα Ιδεώδες, είναι αυτοί που υπηρετούν τον ίδιο τους τον εαυτό, την ανθρωπότητα και που αύριο θα υπηρετούν την υψηλή Ιδέα, την Κοινότητα, το Εμείς, υπεράνω του Εγώ. Αντίθετα με αυτούς που σήμερα τον καταδυναστεύουν, ο ηγέτης του Αύριο είναι αυτός που ξέρει να υπηρετεί τον λαό του. Αυτός που έχει μάθει να δίνει όλο του το είναι με αστείρευτη δύναμη και ζωντάνια. Ακούραστος και απτόητος από τις δοκιμασίες των συνθηκών.
"Δεν πρέπει να αφήνουμε να μας καθοδηγεί η κοινή γνώμη. Δεν είναι φάρος, αλλά περιπλανώμενα φώτα." Θα ακολουθήσουμε λοιπόν τον δρόμο που πρέπει. Γιατί καλώς ή κακώς, αυτή είναι η ανάγκη και το χρέος. Το δικό μας φως βρίσκεται ψηλά και είναι ο Ήλιος μας. Το Ιδεώδες μας. Μόνο εκεί ψηλά κοιτούμε... Στα βουνά της Αλήθειας.

Bella: Ένα μήνυμα εσωτερικής αλλαγής

Πρόκειται για μία ταινία αγάπης ενός ανεξάρτητου Μεξικανού σκηνοθέτη, του Αλεσάντρο Μοντεβέρντε, που έκανε την έκπληξη το 2006. Ήταν μια παραγωγή που δεν προβλήθηκε ευρέως και έγινε γνωστή αφού κέρδισε το βραβείο του Φεστιβάλ Τορόντο. Όμως δεν πρόκειται για μία απλή ταινία αγάπης. Ο ταλαντούχος αυτός σκηνοθέτης έχει δημιουργήσει μία ταινία που μιλά για τις πραγματικές αξίες και ομορφιές της ζωής... Η ταινία "Bella" μιλά για την δύναμη της φιλίας, για την μητρότητα, την οικογένεια και -ως επίκεντρο- για την αξία της αγέννητης ζωής που απειλείται από την άμβλωση, την καριέρα και την πίεση του σύγχρονου τρόπου ζωής.

Η ταινία αυτή διδάσκει ότι μερικές φορές πρέπει κανείς να χάσει τα πάντα στην καθημερινότητά του, για να εκτιμήσει αυτά που πραγματικά αξίζουν στη ζωή. Όπως στην προκειμένη περίπτωση ένα παιδί που πρόκειται να έρθει αναπάντεχα. Η ταινία βραβεύτηκε με το πρώτο βραβείο του φεστιβάλ του Τορόντο και κατόπιν απέσπασε πολύ θετικές κριτικές. Η δημοσιογράφος του ΝΒC έγραψε σχετικά:

"Η Bella είναι ένα ρομαντικό δράμα της καρδιάς, της ψυχής και των πανέμορφων μηνυμάτων ζωής. Είναι μια ταινία που θα μείνει μέσα σας για πάντα. Δυνατή, παθιασμένη και απρόβλεπτη, είναι μία πραγματική έκπληξη. Μία κινηματογραφική ταινία που θα μετασχηματίσει τη ζωή σας και θα σας κάνει να σκεφτείτε. Το Bella είναι ένα ένα κινηματογραφικό κόσμημα. Μια από τις καλύτερες ταινίες που έχω δει."

Το ίδιο και ο Steve McEveety, παραγωγός του "Bravehear" του "The Passion of the Christ", σε συνέντευξη μετά την απονομή είπε ότι "εγώ έχω να δω τέτοια υποστήριξη από το κοινό από το "Πάθος"".

Ο πρόεδρος του "Αμερικανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου" John P. Meyer, ήταν ο πιο ενθουσιώδης από όλους:

"Η ζωή είναι πραγματικά τόσο δύσκολή... αλλά δόξα το Θεό είναι τόσο όμορφη - πρόκειται για ένα από τα τόσο πολύ σπάνια φιλμ που σε αρπάζει από τον συναισθηματικό σου κόσμο και αρνείται πεισματικά να σ’ αφήσει. Μέχρι να τελειώσει και το τελευταίο καρέ θα αφήνετε να τρέχουν δάκρυα θλίψης και ευτυχίας - και αυτό το έργο θα είναι μία ψυχική θεραπεία για σας."

Η ταινία λοιπόν είναι η ιστορία τριών ανθρώπων της Νέας Υόρκης που σε μια μόνο στιγμή, η ζωή τους αλλάζει ριζικά. Μία ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη βρίσκεται στο επίκεντρο και μεταμορφώνει την ζωή τους, κάνοντάς τους να επαναπροσδιορίσουν την σημασία όλων αυτών των σημαντικών πραγμάτων που χάνονται στο κυνήγι μιας απατηλής καθημερινότητας, εξαρτημένης από την οικονομική κατάσταση και το κυνήγι του χρήματος.

Σχέση ζωής

"Για να διασφαλίσει την καλή του υγεία ο άνθρωπος, πρέπει η σχέση του με τη φύση να γίνει προσωπική. Πρέπει να συνειδητοποιήσει πως είναι φιλική. Όταν οι άνθρωποι φίλοι του τον προδίδουν ή πεθαίνουν, η φύση πρέπει να αναπληρώνει το κενό. Δεν μπορώ να φανταστώ κανενός είδους ζωή που να αξίζει να ονομάζεται έτσι αν δε βρίσκεται σε κάποια τρυφερή σχέση με τη φύση. Αυτή η σχέση ζεσταίνει το χειμώνα και προσφέρει συντροφιά στον άνθρωπο που βρίσκεται μόνος στην ερημιά. Αν η φύση δεν μας συμπονά και δεν μας μιλά κατά κάποιο τρόπο, ακόμα και οι πιο γόνιμες και ανθισμένες περιοχές γίνονται στέρφες και άχαρες. Δε βλέπω πως θα μπορούσα να νιώσω μια ζωή ανεκτή χωρίς να νιώθω αγάπη για τη φύση. Αν δεν αισθάνομαι την καρδιά μου να μαλακώνει στη θέα των βράχων τότε τι υποδηλώνουν αυτοί; Δεν έχω σε μεγάλη υπόληψη τη χημεία με τη βοήθεια της οποίας μπορεί κανείς να εξάγει καλαμπόκι και πατάτες από τη στέρφα γη, απεναντίας όμως θαυμάζω τη χημεία που μπορεί να βγάζει σκέψεις και συναισθήματα απ' τη ζωή ενός ανθρώπου σε οποιαδήποτε γη. Μάταια προσπαθεί κανείς να γράψει για τις εποχές αν δεν τις έχει μέσα του."

Χένρυ Θορώ, "Ημερολόγιο" (Περιπλανήσεις και φιλοσοφικοί στοχασμοί)

Στα απομεινάρια ενός αρχαίου ναού...

Όταν ένας "άγριος"... δεν καταλαβαίνει.

 Το 1854 ο ο Φράνκλιν Πήρς, Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, πρότεινε να αγοράσει μια μεγάλη ζώνη από τις εκτάσεις των Ινδιάνων και υποσχέθηκε μια περιοχή ελεγχόμενης εγκατάστασης για τον Ινδιάνικο λαό. Η απάντηση του Αρχηγού των Ινδιάνων Σηάτλ, θεωρήθηκε ως η πιο ωραία και πιο ουσιαστική διακήρυξη που έγινε ποτέ για το περιβάλλον.

Θα σκεφτούμε, λοιπόν, την προσφορά του για ν' αγοράσει τη γη μας. Αλλά δεν θα είναι εύκολο. Γιατί αυτή η γη είναι για μας ιερή.  

Αυτό το πεντακάθαρο νερό που κυλά στα ρυάκια και στα ποτάμια δεν είναι μόνο νερό, αλλά το αίμα τον προγόνων μας. Αν σας πουλήσουμε γη πρέπει να θυμάστε ότι είναι ιερή και ότι κάθε αντανάκλαση στο καθαρό νερό των λιμνών μιλά για τα γεγονότα και τις μνήμες της ζωής του λαού μου.

Ο ψίθυρος του νερού είναι η φωνή του πατέρα, του πατέρα μου. Τα ποτάμια είναι τα δέρφια μας, σβήνουν τη δίψα μας. Τα ποτάμια μεταφέρουν τα κανό μας και τρέφουν τα παιδιά μας.

Αν σας πουλήσουμε τη γη μας, πρέπει στο εξής να θυμάστε, και να διδάσκετε στα παιδιά σας, ότι τα ποτάμια είναι αδέρφια μας και τα δικά σας, και πρέπει να δείχνετε στο εξής σ' αυτά τα ποτάμια την τρυφερότητα που θα δείχνατε στον αδερφό σας. 

Ξέρουμε ότι ο λευκός άνθρωπος δεν καταλαβαίνει τα ήθη μας. Ένα κομμάτι γης μοιάζει σ'αυτόν μ'ένα οποιοδήποτε άλλο κομμάτι, γιατί είναι ξένος που έρχεται μεσ' τη νύχτα και παίρνει από τη γη αυτό που έχει ανάγκη.

Η γη δεν είναι ο αδερφός του, αλλά ο εχθρός του, και μόλις την κυριεύσει, πηγαίνει μακρύτερα.

Εγκαταλείπει τους τάφους των προγόνων του κι αυτό δεν τον ενοχλεί. Παίρνει τη γη από τα παιδιά του κι αυτό δεν τον ενοχλεί. Ο τάφος των προγόνων του και η κληρονομιά για τα παιδιά του πέφτουν στη λήθη.

Συμπεριφέρεται στη μητέρα του, τη γη, και στον αδερφό του, τον ουρανό, σαν να ήταν πράγματα που αγοράζονται, που λεηλατούνται, που πουλιούνται όπως τα πρόβατα ή τα λαμπερά μαργαριτάρια.

Η απληστία του καταβροχθίζει τη γη και δεν θ'αφήσει πίσω της παρά μια έρημο.

Mont Blanc

Από την Αυγουστιάτικη ανάβαση στο Mont Blanc των Δυτικών Άλπεων. Φωτογραφίες από την φίλη μας Στεφανί από τη Γαλλία.

Γκαστόν Μπασελάρ: "Η Φλόγα ενός Κεριού"

Μία σύντομη προσαρμογή κειμένων του Gaston Bachelard από το βιβλίο του "Η Φλόγα ενός Κεριού". Το βιβλίο αυτό δεν έχει εκδοθεί στα ελληνικά.

Τους παλιούς καιρούς, σε ένα παρελθόν ξεχασμένο ακόμα και από τα όνειρά μας, η φλόγα ενός κεριού έκανε τους σοφούς να σκέφτονται και προκαλούσε στους μοναχικούς φιλόσοφους χιλιάδες στοχασμούς. Πάνω από το τραπέζι του φιλοσόφου, δίπλα από τα φυλακισμένα στις μορφές τους αντικείμενα, δίπλα από το βιβλίο που υπομονετικά διδάσκει, η αργή φλόγα το κεριού προκαλούσε ατελείωτες σκέψεις. Για τον ονειροπόλο των κόσμων, τότε, η φλόγα ήταν ένα φαινόμενο του κόσμου, και η μοναχική φλόγα του κεριού, ο μάρτυρας της μοναξιάς του φιλοσόφου. Η μοναξιά αυτή ένωνε τον φιλόσοφο με τη φλόγα. Χάρη στη φλόγα, η μοναξιά του φιλοσόφου δεν ήταν πια μια μοναξιά του κενού. Η φλόγα απεικονίζει την μοναξιά του φιλοσόφου, και το κερί είναι το αστέρι της λευκής σελίδας.

Η φλόγα είναι ένας κόσμος μόνο για έναν άνθρωπο. Έτσι, αν ο φλογερός ονειροπόλος συνομιλεί με την φλόγα, συνομιλεί με τον ίδιο του τον εαυτό. Διευρύνοντας τον κόσμο, διευρύνοντας τη γλώσσα, και ο ψυχισμός του διευρύνεται, ανυψώνεται μπροστά στη φλόγα. Γιατί ο φλογερός θέλει να ακολουθεί τη συμβουλή της φλόγας, να φλέγεται ψηλά, πάντα ψηλότερα, για να είναι βέβαιος ότι μπορεί να προσφέρει φως.

Η φαντασίωση του μικρού φωτός μας παίρνει πίσω στο οχυρό της οικειότητας, γιατί φαίνεται ότι μέσα μας υπάρχουν σκιερές γωνιές που μπορούν να αντέξουν μόνο ένα τρεμάμενο φως. Μιας ευαίσθητης καρδιάς, της αρέσει αυτό που είναι εύθραυστο, της αρέσει να μοιράζεται εκείνες τις αξίες που παλεύουν ενάντια στο σκοτάδι. Με αυτό τον τρόπο, όλες μας οι φαντασιώσεις συντηρούν το μικρό φως που είναι μία συγκεκριμένη ψυχολογική πραγματικότητα της πραγματικής ζωής μας. Με τη φαντασίωση της μικρής φλόγας, ο ονειροπόλος αισθάνεται σαν στο σπίτι του... γιατί το σκοτάδι και το φως είναι ένα διπλότυπο της σκεπτόμενης ύπαρξής μας...

Ο Ποταμός

Ένα αρχαίο ινδικό παραμύθι για την αγωνιστικότητα και τον κομφορμισμό.

Μιά φορά κι' έναν καιρό ένας ποταμός, λέει η παλιά Ανατολική παράδοση, έτρεχε ήρεμα πάνω στην καλοβολεμένη από λάσπη κοίτη του. Τα νερά του ήταν θολά και μέσα τους ζούσαν βαριά και μολυβένια ψάρια, απ' αυτά που αναζητούν την τροφή τους στη λάσπη.

Επειδή ήταν αβαθύς, κανένας άνθρωπος δεν είχε την ιδέα να κάνει γέφυρα και έτσι αρκούνταν στο να ρίχνουν μέσα του μερικές μεγάλες πέτρες και να αυτοσχεδιάζουν δρόμους, που μόλις βρέχονταν από τα ήρεμα και αργά νερά.

Τα ζώα του δάσους τον περνούσαν στα μέρη που ήταν λιγότερα βαθιά, ανακατεύοντας τα σπλάχνα του με τα πόδια τους. Για να πιούν νερό πήγαιναν στη κοντινή λίμνη, γιατί τα νερά του ποταμού ήταν σκοτεινά και δύσοσμα.

Αλλά μιά μέρα ο Θεός Ιντρα, που όλα τα βλέπει, λυπήθηκε τον δαίμονα του ποταμού, γιατί χωρίς να είναι χαζός, ενεργούσε σαν τέτοιος, έτσι που ήταν παγιδευμένος, ναρκωμένος από την αδράνεια και το βόλεμα. Είχε συνηθίσει να πατούν το σώμα του, που ήταν υγρό και δύσοσμο και γλοιώδες σαν νεκρό φίδι.

Με το πέρασμα του χρόνου, ο ποταμός είχε βολευτεί με τους εύκολους δρόμους και απόφευγε τις απότομες κατηφόρες.

Είχε γίνει άσχημος, μουγγός και οι όμορφες νεράιδες και τα ξωτικά των ακτών δεν τον πλησίαζαν ούτε καν τις νύχτες με πανσέληνο, για να φτιάξουν τους μαγικούς καθρέφτες τους.

Ουίλιαμ Χένρι Χάρισον

Ο 9ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, ήταν ένα "outsider" της πολιτικής σκηνής και κατάφερε να εκλεγεί χάρη στην εκστρατεία του υπέρ των αγροτών της υπαίθρου και της αυτάρκειας. Μαζί με τον Τζον Τάϊλερ, έγιναν γνωστοί ως κίνημα των "Cabin Boys" με σύμβολό τους ένα ξύλινο σπίτι και εξέδιδαν και την εφημερίδα "Το Ξύλινο Σπίτι" (The Log Cabin). Αυτό συγκινούσε, γιατί ταυτίζονταν με τους πρώτους αποίκους και των αγώνα τους για επιβίωση, αλλά και με μία γνωστή μάχη κατά των Ινδιάνων.  Ζούσε και ο ίδιος σε ένα ξύλινο σπίτι για μεγάλο διάστημα πριν εκλεγεί. Για αυτό τον κορόιδευαν οι πολιτικοί του αντίπαλοι, αλλά αυτός αποφάσισε να το κάνει "σημαία". Δυστυχώς αυτός ο αγώνας υπέρ της υπαίθρου και της αγροτικής γης είχε σαν θύματα τους Ινδιάνους.

Ο Χάρισον είχε πολεμήσει παλαιότερα εναντίον των Ινδιάνων και είχε την συμπάθεια των Αμερικανών της υπαίθρου, που ήταν υπέρ της ανεξαρτησίας και κατά των Άγγλων. Στην πολιτική του σταδιοδρομία εξαγόρασε από τους Ινδιάνους αρχηγούς εκατομμύρια στρέμματα γης, συμπεριλαμβανομένου ενός μεγάλου μέρους της σημερινής πολιτείας της Ιντιάνα, υπογράφοντας μαζί τους δεκάδες συνθήκες. Πολλές από αυτές έφεραν ειρήνη γιατί τους έδωσαν χρήματα, ενώ άλλες ήταν εκβιαστικές και οδήγησαν πολλές φυλές Ινδιάνων στο πλευρό των Άγγλων κατά τον πόλεμο της ανεξαρτησίας. Ο Χάρισον κατάφερε να εκλεγεί Πρόεδρος σε μεγάλη ηλικία και πέθανε λίγο αργότερα από πνευμονία, χωρίς να μπορέσει να κάνει την μεταρρύθμιση που ήθελε. Αργότερα το κίνημα εναντίων των τραπεζιτών υιοθέτησε πολλές από τις ιδέες του.

Το ιερό δέντρο

 "Come to the gods wood if you want to go home"
George Martin "Game of Thrones"

Ευρασία και Αμερική

«Γεωπολιτικά η Αμερική είναι ένα νησί μακριά από τις ακτές της γήινης μάζας της Ευρασίας, οι πόροι και ο πληθυσμός της οποίας είναι πολύ μεγαλύτερα από αυτά των Ηνωμένων Πολιτειών. Η κυριαρχία μιας μόνης δύναμης σε οποιαδήποτε από τις δύο σφαίρες της Ευρασίας -Ευρώπη ή Ασία- παραμένει ένας καλός ορισμός στρατηγικού κινδύνου για την Αμερική, με ή χωρίς Ψυχρό Πόλεμο. Κι αυτό επειδή μια τέτοια δύναμη θα είχε την ικανότητα να ξεπεράσει την Αμερική στον οικονομικό και, τέλος, στον στρατιωτικό τομέα επίσης. Ο κίνδυνος αυτός θα έπρεπε να αποτραπεί.» Χένρυ Κίσινγκερ «Διπλωματία» (εκδόσεις Λιβάνη, σελίδα 906)

«Επομένως το πρωταρχικό συμφέρον της Αμερικής είναι να εξασφαλίσει ότι καμία δύναμη δεν θα καταφέρει να ελέγξει αυτόν το γεωπολιτικό χώρο...» Ζμπίγκνιου Μπρζεζίνσκυ «Η μεγάλη σκακιέρα» (εκδόσεις Λιβάνη, σελίδα 257)

Η στάση ζωής εναντίον των αριθμών...

Οι άνθρωποι που σκαρφαλώνουν και οι άνθρωποι που σέρνονται. Δυο εικόνες - Χίλιες λεξεις... Μας ρωτάνε "πόσοι είστε". Να γιατί εμάς δεν μας ενδιαφέρει η ποσότητα και οι αριθμοί, αλλά η στάση ζωής. Η στάση ζωής εναντίον των αριθμών. Ακόμη και το "Δεν ξεχνώ" δεν μας ενδιαφέρει. Η ψηφομάζα δεν το χρειάζεται. Μας ενδιαφέρει να είμαστε κάθε μέρα, σε ότι κι αν κάνουμε, διαφορετικοί από την μάζα. Πιο ψηλά! Όλο και πιο ψηλά!

Απαντούμε: ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ.

Σολωμός Σολωμού 14-8-1996.

Μία αρχαία τέχνη

Η Γιόγκα (Yoga) είναι μια από τις αρχαιότερες επιστήμες του σώματος και του πνεύματος. Πρόκειται για μία αρχαία τέχνη άσκησης περίπου 3000 χρόνων, η οποία διατήρησε τις ρίζες της στην Ινδία και διαδόθηκε στην Δύση, η οποία είχε πια ξεχάσει τις αρχαίες γνώσεις. Είναι ένα ολιστικό σύστημα προσέγγισης της ανθρώπινης ύπαρξης και ενός ισορροπημένου τρόπου ζωής. Η γιόγκα περιλαμβάνει ένα μεγάλο αριθμό από ασκήσεις και τεχνικές, για την ενδυνάμωση του σώματος και του πνεύματος. Η λέξη Γιόγκα προέρχεται από τη σανσκριτική λέξη yuj και σημαίνει ένωση. Η γιόγκα περιγράφεται ως η ένωση της ατομικής συνείδησης-πνεύματος (jivatma) με τη συμπαντική συνείδηση-πνεύμα (paramatma), από την σανσκριτική λέξη Atma. Σε ένα πιο πρακτικό επίπεδο, αυτή η ένωση έχει σαν αποτέλεσμα την εξισορρόπηση και την εναρμόνιση του σώματος, του μυαλού, του συναισθήματος και της ψυχής. Η γιόγκα μας βοηθά να έχουμε ενέργεια, ένα υγιές σώμα και πνεύμα και μας χαρίζει αυξημένη συνείδηση, διαίσθηση και προσοχή. Σύνδεση με την γη, τον Ήλιο και τις δυνάμεις της φύσης. Αυτό γίνεται με τον έλεγχο των "κέντρων ενέργειας" του σώματος, τα λεγόμενα Τσάκρας, τα οποία είναι επτά, όπως επταπλή είναι και η σύνθεση του ανθρώπου.

Ο Διαλογισμός είναι μία τέχνη που διδάσκονταν από όλους σχεδόν τους πολιτισμούς κάθε εποχής με διάφορες εκδοχές. Από τους Σαμανικούς νεολιθικούς πολιτισμούς, τους αρχαίους αρίους λαούς, τους Ινδούς, τους Έλληνες, τους Αιγυπτίους, τους Ιάπωνες Σαμουράι... Οι αρετή και η αυτοκυριαρχία των Αρίστων πολεμιστών περιελάμβανε πάντα την τέχνη της δύναμης του νου.

Σήμερα στις Δυτικές κοινωνίες, η Γιόγκα είτε αποκόπτεται συνήθως από την απαραίτητη διδασκαλία που απαιτεί πειθαρχία σε μία γενικότερη εξελικτική ανάβαση και γίνεται εμπορικό προϊόν από γυμναστήρια και ανθρώπους που την ασκούν καθαρά επαγγελματικά (υπάρχουν γυμναστήρια που διαφημίζουν ακόμη και Ράτζα Γιόγκα!!!), είτε χρησιμοποιείται από ΝεοΕπιχήτικα κινήματα και διάφορες παραθρησκευτικές οργανώσεις που, πολύ συχνά, διαστρέφουν τον αυθεντικό χαρακτήρα και πνεύμα των διδασκαλιών.

Στο βιβλίο του "Η Γιόγκα της Δύναμης" ο Ιούλιος Έβολα, περιγράφει δύο κυρίως τάσεις γιόγκα για την ανάπτυξη ισχυρής θέλησης και κυριαρχίας επί του σώματος, του πνεύματος και της ψυχής. Το βιβλίο του αυτό γράφτηκε το 1949, αλλά μεταφράστηκε στα αγγλικά μόλις το 1992, από τον παραδοσιοκράτη του καθολικισμού, Guido Stucco, στην "Inner Traditions".

Φιλοσοφία της παιδείας στον Ηράκλειτο

Γιάννη Τζαβάρα Καθηγητή Πανεπιστημίου Κρήτης

Ξεκινώ με την υπόθεση ότι έχει πια παρέλθει η εποχή που με άκριτο τρόπο οι Προσωκρατικοί στοχαστές θεωρούνταν «φυσικοί» φιλόσοφοι, με το νόημα ότι ασχολήθηκαν αποκλειστικά ή κυρίως με τα φύσει όντα. Αυτή η προκατάληψη βασιζόταν στην πεποίθηση ότι εκείνοι που επικεντρώθηκαν για πρώτη φορά στα ανθρώπινα όντα ήταν οι Σοφιστές. Μετά από προσεκτικότερη και απροκατάληπτη ανάγνωση θα πρέπει να μας είναι πια ξεκάθαρο ότι και οι πριν από τους Σοφιστές φιλόσοφοι ενδιαφέρθηκαν έντονα για τα ανθρώπινα, μελέτησαν την ανθρώπινη ύπαρξη, ζωή, κοινωνία, συμπεριφορά, θρησκεία, ηθική κλπ. και μας κληροδότησαν ανεπανάληπτες διαπιστώσεις πάνω σ’ αυτά. Είναι λοιπόν εύλογο να διερευνηθεί εις βάθος και η προσωκρατική φιλοσοφία της παιδείας. Εάν, μάλιστα, προϋποτεθεί ότι οι Προσωκρατικοί ενδιαφέρθηκαν για το σύνολο των όντων, αφενός των φυσικών και των μεταφυσικών, αφετέρου των φυσικά και των τεχνητά παραγόμενων, μπορεί εκ προοιμίου να διατυπωθεί η υπόθεση ότι η παιδεία λειτούργησε μέσα στη σκέψη τους ως κομβικό σημείο ανθρώπινης τέχνης, στο οποίο διασταυρώνονται όχι μόνο οι (σημερινές) έννοιες της φύσης και της τέχνης αλλά επίσης οι (σημερινές) έννοιες της ανθρώπινης φύσης και της εκείθεν του ανθρώπου φυσικής ολότητας. Επιχειρώντας παρακάτω να ελέγξω αυτή την υπόθεση, θα ανιχνεύσω την ηρακλείτεια φιλοσοφία της παιδείας μέσα από μια τριπλή εννοιολόγηση.

1. Η πολεμική κατά των απαίδευτων και ανεπίδεκτων μάθησης

ΗΠΑ: "Think Local - Buy Local"

 

Ένας από τους πολλούς συνδέσμους τοπικοποίησης της οικονομίας που αναπτύσσονται στην αμερικανική επαρχία, για την συγκράτηση των τοπικών επιχειρήσεων και των ντόπιων εργαζομένων στην περιοχή τους, την τοπική ανάπτυξη, την αλληλεγγύη και την άμυνα στον οδοστρωτήρα της οικονομικής παγκοσμιοποίησης. Σε τέτοιους συνδέσμους συνεργάζονται όλο και περισσότερες επιχειρήσεις και παραγωγοί με πολύ σημαντικά αποτελέσματα. www.thinklocalleavenworth.org Το ίδιο το κράτος μάλιστα ενισχύει και συντονίζει, καθώς στις ΗΠΑ, ο Κοινοτισμός, αποτελεί εδώ και καιρό, επίσημη πολιτική του κράτους για την σωτηρία της κοινωνίας από το προηγούμενο μοντέλο, το οποίο απέτυχε οικονομικά και κοινωνικά, δημιουργώντας εκατοντάδες χιλιάδες άστεγους, περιθωριοποιημένους και χάος ανισοτήτων στις μητροπόλεις.

Hρωισμός

Δημήτριος Γαλανός ο «Αθηναίος» (1760-1833)

Σύμφωνα με τον μύθο, ο τελευταίος Έλληνας -αλλά και ο πρώτος Δυτικός- που μυήθηκε στη σανσκριτική παράδοση, ήταν ο Γιαβαντσάρια, δηλαδή ο Ίωνας Δάσκαλος Πυθαγόρας. Δύο χιλιάδες χρόνια αργότερα, ένας νεαρός λόγιος με καταγωγή από την Αθήνα, έμελλε να είναι ο επόμενος που θα ταξίδευε στην Ινδία για να του φανερωθεί η άφατη σοφία του Κρίσνα. Αλλά αυτός δεν επέστρεψε ποτέ πίσω. Ο Δημήτριος Γαλανός πέθανε τρία χρόνια μετά την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους, στη δυτική όχθη του Γάγγη, στο Βαρανάσι ή Μπεναρές, την αρχαιότερη πόλη του κόσμου (κατοικείται αδιάλειπτα εδώ και 35 αιώνες) και ιερή πρωτεύουσα του Ινδουισμού για ένα δισεκατομμύριο πιστούς: η θολερή της όψη δεν είναι τίποτα άλλο από την γήινη αντανάκλαση της Αιώνιας και Αιθέριας Πόλης, που βρίσκεται στην αιχμή της τρίαινας που κρατάει ο θεός Σίβα. Ο Γαλανός είχε την ευλογία να μορφωθεί από φωτισμένους δασκάλους, όπου υπήρχαν θύλακες για την πνευματική κληρονομιά του Ελληνισμού, στα χρόνια της Τουρκοκρατίας (Αθήνα, Μεσολόγγι, Πάτμος, Κωνσταντινούπολη). Έμαθε αρχαία ελληνικά και λατινικά, μελέτησε με πάθος τους προσωκρατικούς φιλοσόφους και σπούδασε βυζαντινή μουσική. Στην Πόλη, το εμβληματικό σταυροδρόμι των πολιτισμών, γνώρισε έναν εμπορικό αντιπρόσωπο που δραστηριοποιούνταν στις Ινδίες και όταν εκείνος τον προσκάλεσε να δουλέψει ως δάσκαλος των παιδιών των Ελλήνων εμπόρων που ζούσαν στην περιφέρεια της Καλκούτας, ο Γαλανός δέχθηκε χωρίς δισταγμό -σαν να ήταν καρμική επιταγή… 

"Ο ήχος του Κεραυνού"

Το 1952 ο συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας Ray Bradbury (Φάρεναϊτ 451) έγραψε μία μικρή ιστορία υπό τον τίτλο "A Sound of Thunder". Σε αυτό το φουτουριστικό παραμύθι, περιγράφει μία εταιρεία, η οποία προσφέρει ταξίδια στον χρόνο για αναψυχή. Ο κύριος χαρακτήρας της υπόθεσης, είναι ένας τουρίστας ο οποίος πληρώνει για να πάει πίσω στο χρόνο και να ζήσει μια εμπειρία  συμμετοχής σε κυνήγι δεινοσαύρων. Η εταιρεία έχει δημιουργήσει εκεί, μία υπερυψωμένη πλατφόρμα, κατά μήκος της οποίας πρέπει να κινούνται οι επισκέπτες από το μέλλον. Αυτή είναι μία αυστηρή εντολή για την αποφυγή επιπτώσεων στο μέλλον της εξέλιξης, που μπορεί να μεταβληθεί από τις ενέργειές τους σε αυτό το ταξίδι τους. Υποτίθεται ότι εφόσον οι δεινόσαυροι θα εξαφανίζονταν, το κυνήγι τους δεν επηρεάζει το μέλλον... Ο συγκεκριμένος λοιπόν τουρίστας κάποια στιγμή ενώ κυνηγούν δεινόσαυρους, τρόμαξε και έπεσε έξω από την πλατφόρμα. Χωρίς να καταλάβει την σημασία των επιπτώσεων αυτής του της πράξης, είδε απλά στην σόλα του ότι είχε πατήσει μια... πεταλούδα.  Επιστρέφοντας στο παρόν αντίκρισε μία διαφορετική πραγματικότητα, η οποία ήταν αποτέλεσμα της ενέργειάς του εκείνης. Η προφορά των αγγλικών ήταν διαφορετική, το κλίμα είχε αλλάξει, οι εκλογές είχαν άλλα αποτελέσματα κ.α.

Ο συγγραφέας περιγράφει το φαινόμενο της Κυματικής και το μήνυμα της ιστορίας του, είναι ότι κάθε μας ενέργεια σήμερα, καθορίζει το μέλλον. Είτε θετικά, είτε αρνητικά. Και μία φαινομενικά ασήμαντη πράξη, μπορεί να σημαίνει μία σημαντική εξέλιξη που δεν φανταζόμαστε. Το να φυτέψεις μερικά δέντρα για παράδειγμα ή να διαβάσεις ένα κατάλληλο κείμενο, ο σύντροφος ή φίλος που θα επιλέξεις, μία μάχη που θα αποφασίσεις να μην δώσεις... Το μέλλον μας εξαρτάται από εμάς και την κάθε μας πράξη σήμερα. (Και ταινία το 2005 αν και σχετικά κακής ποιότητας)

"Mordor"

Jakub Polomski photography | Facebook | SeeMe

Ιταλία: Περιοδικό Engramma

Ένα από τα ποιοτικότερα πιο δραστήρια περιοδικά της Ευρώπης σχετικά με την κλασσική φιλοσοφική παράδοση. Στην διαδικτυακή του παρουσία φιλοξενεί πληθώρα άρθρων για κάθε θέμα, από πολύ έγκυρους συγγραφείς της Ιταλίας. Επίσης Ο σύλλογος του περιοδικού διοργανώνει εδώ και χρόνια πολύ σημαντικές εκδηλώσεις στην Ιταλία γύρω από τις τέχνες και τον πολιτισμό.

Επανέκδοση: Alan Watts - "Ο δρόμος του Ζεν"

Αυτοί που ξέρουν, δεν μιλούν.
Αυτοί που μιλούν, δεν ξέρουν.
Είναι ευκολότερο να πούμε τι ΔΕΝ είναι το Ζεν, παρά να το ορίσουμε με ακρίβεια, εφόσον δεν πρόκειται ούτε για θρησκεία, ούτε για φιλοσοφία, ούτε για επιστήμη. Στην Ινδία, την Κϊνα και την Ιαπωνία το Ζεν θεωρείται απλά ως "ένας δρόμος για τη λύτρωση", κι ίσως αυτός είναι ο καλύτερος ορισμός του.
Άμεσο και απλούστατο, το Ζεν προσφέρει στους αφοσιωμένους μαθητές του μια υπερβατική κατάσταση ολοκληρωτικής ένταξης στο Σύμπαν, διαμέσου της αποδοχής του θανάτου και της Χαράς της Ζωής.
Από εδώ και πέρα όμως, οι λέξεις αδυνατούν να περιγράψουν μια βιωματική εμπειρία, η οποία υπερβαίνει τις δυνατότητές τους και σ' αυτό ακριβώς έγκειται η γοητεία του Ζεν διαμέσου των αιώνων.
Εκδόσεις Βερέττα

Για τον Πόλεμο και τους Πολεμιστές

Δεν θέλουμε να μας χαριστεί η ζωή από τους καλύτερους εχθρούς μας, ούτε και από εκείνους που αγαπάμε άκριτα. Αφήστε με λοιπόν να σας πω την αλήθεια!

Αδέλφια μου στον πόλεμο, σας αγαπώ άκριτα• είμαι και ήμουν πάντα του είδους σας. Και είμαι επίσης ο καλύτερος εχθρός σας. Αφήστε με λοιπόν να σας πω την αλήθεια!

Γνωρίζω το μίσος και τον φθόνο στις καρδιές σας. Δεν είστε σπουδαίοι αρκετά ώστε να μην γνωρίζετε το μίσος και τον φθόνο. Γίνετε αρκετά σπουδαίοι, λοιπόν, για να μην ντρέπεστε για αυτά.

Και αν δεν μπορείτε να γίνετε άγιοι της γνώσης, έστω γίνετε οι πολεμιστές της. Είναι οι σύντροφοι και οι πρόδρομοι αυτής της αγιότητας.

Βλέπω πολλούς στρατιώτες: τι αν έβλεπα πολλούς πολεμιστές! «Σύνολο» αποκαλεί κάποιος αυτό που φορούν: τι αν αυτό που κρύβει δεν ήταν συνολικό!

Πρέπει να έχετε μάτια που αναζητούν πάντα έναν εχθρό – τον δικό σας εχθρό. Και κάποιοι από εσάς μισούν με την πρώτη ματιά. Τον εχθρό σας θα αναζητήσετε, τον πόλεμο σας θα εξαπολύσετε – για τις σκέψεις σας. Και αν η σκέψη σας αφανιστεί, τότε η τιμιότητά σας θα μπορεί ακόμη να βρει λόγο για θρίαμβο σε αυτό. Πρέπει να αγαπάτε την ειρήνη ως μέσο για νέους πολέμους – και την βραχύβια ειρήνη περισσότερο από την μακρόχρονη. Σε εσάς δεν συνιστώ εργασία αλλά αγώνα. Σε εσάς δεν συνιστώ ειρήνη αλλά νίκη. Ας είναι η εργασία σας ένας αγώνας. Ας είναι η ειρήνη σας μια νίκη! Μπορεί να είναι κανείς σιωπηλός και ακίνητος μόνο όταν έχει τόξο και βέλος: ειδάλλως κουτσομπολεύει και τσακώνεται. Ας είναι η ειρήνη σας μια νίκη!

Λέτε ότι είναι ο καλός λόγος που καθαγιάζει και τον πόλεμο ακόμη; Σας λέω: είναι ο καλός πόλεμος που καθαγιάζει κάθε λόγο. Ο πόλεμος και το κουράγιο έχουν καταφέρει περισσότερα σπουδαία πράγματα από την αγάπη για τον γείτονα. Δεν ήταν το έλεός σας αλλά το κουράγιο που έχει ως τώρα σώσει τους δυστυχείς.

«Τι είναι καλό;» ρωτάτε. Να είσαι γενναίος είναι καλό.

«Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα» Φρειδερίκος Νίτσε

Ουκρανία: "Спадщина"

Η οργάνωση "Κληρονομιά" είναι από τις παλαιότερες νεολαίες στην Ουκρανία. Ασχολείται με την υπαίθρια ζωή, την περιπέτεια, τον πολιτισμό, την ιστορία, τις τέχνες, την εκπαίδευση και πνευματική καλλιέργεια, τον εθελοντισμό. Κάνει κατασκηνώσεις, μαθήματα, πολεμικές τέχνες, γιορτές, τελετές, εκδόσεις... Προωθεί το ιδεώδες του Κοινοτικού πνεύματος και του Παραδοσιακού ανθρώπου με μεγάλη επιτυχία, κυρίως στην νεολαία.
www.spadshchyna.org | Facebook