Η σημασία της διαμόρφωσης ταυτότητας.

Από την γέννηση του νέου-ελληνικού έθνους, προσπαθούμε ως λαός να γίνουμε "Ευρωπαίοι". Προσπαθούμε συνεχώς και σε κάθε επίπεδο, πολιτιστικό, πολιτικό, κοινωνικό, να αντιγράφουμε τις εξελίξεις στην Δύση ή απλά να συμμετέχουμε σε αυτές, θέλοντας έτσι να βρούμε μια ταυτότητα που ποτέ δεν είχαμε από μόνοι μας. Όντας όμως ένας λαός που δεν έγινε ποτέ έθνος, υπό την έννοια της ανακάλυψης της αυθεντικότητάς του, αδυνατούμε να γίνουμε δημιουργοί, και μένουμε ως μεταφραστές της Δύσης. Ακολουθούμε τα μονοπάτια που ανοίγουν άλλοι.

Ποτέ δεν κάναμε την απαραίτητη εσωτερική στροφή ώστε να βρούμε την φυσιογνωμία μας, να δουλέψουμε πάνω σ' αυτή και να αποκτήσουμε μία αυτοεπιβεβαιωμένη ύπαρξη, η οποία κατ' επέκταση να γίνει και δυναμική εξωτερίκευση μιας μοναδικής ταυτότητας που θα είχε πολλά να προσφέρει στο μεγάλο ποτάμι του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Αντιθέτως, ειδικά σε περιόδους κρίσης και ιδεολογικού αδιεξόδου, ο νεοέλληνας έστρεφε πάντα το βλέμμα του στις ταυτότητες της Ευρώπης, προσπαθώντας να αντιγράψει τις πολιτικές εξελίξεις και ρεύματα, μόνο όμως εξωτερικά, πρόχειρα, επιφανειακά, μη αντιλαμβανόμενος ότι όλα αυτά είναι αποτέλεσμα μίας συγκεκριμένης κοινωνικής και πνευματικής διεργασίας, κάποιων κοινωνικών εξελίξεων που η Ελλάδα δυστυχώς δεν πέρασε ιστορικά και ενός ουσιαστικού περιεχομένου το οποίο μονίμως δεν κάνουμε τον κόπο ΕΣΤΩ να προσέξουμε. Σαν να παίρνουμε δηλαδή ένα έτοιμο ωραίο ρούχο για να το φορέσουμε και να θέλουμε αυτό να μας δώσει και το lifestyle που έχουμε δει σε άλλους. Γνήσιο γνώρισμα της νεοελληνικής κοινωνίας και δυστυχώς, ειδικά της νεολαίας που επιζητά την ανανέωση. Αυτή μας η τάση για αντιγραφή, μάλλον επιτείνει την εθνική μας ανασφάλεια και το σύμπλεγμα κατωτερότητας. Ματαίως άνθρωποι όπως ο Πλήθων Γεμιστός, ο Περικλής Γιαννόπουλος ή ο Λίνος Καρζής προσπάθησαν να μας "στρίψουν το κεφάλι" προς τον εσωτερικό μας ήλιο. Το σύμπλεγμα κατωτερότητας που μας διατρέχει ως νεοέλληνες - εκσυγχρονιστές "wannabe" Δυτικούς, μας κάνει πάντα να θέλουμε το έτοιμο, φανταχτερό, ξένο «προϊόν» χωρίς πολύ κόπο. Να ακολουθούμε το ρεύμα. Να πηγαίνουμε όπου κατευθύνονται οι άλλοι που βλέπουμε, αγνοώντας το πίσω από την επιφάνεια. Την κινητήρια δύναμη. Είναι καλό βέβαια να αφομοιώνουμε τις καλές ιδέες από το εξωτερικό, αλλά η αφομοίωση απαιτεί να έχουμε πρώτα μία δική μας κουλτούρα. Στα σύγχρονα Βαλκάνια βλέπουμε κάτι που μας αρέσει και καταφεύγουμε στην απομίμηση. Απαξιώνουμε την δημιουργία ενός γνήσιου πολιτισμικού στίγματος, προτιμώντας τις απομιμήσεις. Δεν επιβεβαιώνουμε έτσι την ευρωπαϊκότητά μας, αλλά αντιθέτως ακολουθούμε την συμπεριφορά ενός λαού σε σύγχυση (και μάλλον άγνοια) ταυτότητας, που είναι σε κάθε του έκφανση "οπαδός" και ποτέ "δημιουργός". Ας μην περιμένουμε όμως ποτέ να προσφέρουμε έτσι κάτι στην Ευρώπη.

Τα γυαλιά της Διάκρισης

Διατηρητέος ήχος από την Ιαπωνία

Είναι σίγουρα ένα από τα πλέον εντυπωσιακά δάση του πλανήτη, που αφήνει άναυδο τον επισκέπτη από την πρώτη στιγμή.

Και όχι μόνο λόγω της απίστευτης φυσικής ομορφιάς του αλλά κυρίως εξαιτίας του γεγονότος ότι ο ιδιαίτερος ήχος που παράγεται από τον άνεμο ανάμεσα στις φυλλωσιές των μπαμπού αποτελεί έναν από τους 100 διατηρητέους και αναγνωρίσιμους ιαπωνικούς ήχους!

Το «Δάσος των Μπαμπού» βρίσκεται στο Sagano της Ιαπωνίας και αναπτύχθηκε εδώ και αιώνες από τη βασιλική οικογένεια της Ιαπωνίας Hata, αποτελώντας έναν επίγειο «παράδεισο» για τον αυτοκράτορα, ο οποίος απολάμβανε το κυνήγι ανάμεσα στα πυκνά φυλλώματα των γιγάντιων μπαμπού.

Ένα ντοκιμαντέρ για τον Νίκολα Τέσλα

"Εάν επιθυμείς να κατανοήσεις το Σύμπαν, να σκέπτεσαι σχετικά με ενέργεια, συχνότητα και δόνηση." Νίκολα Τέσλα

"Η Κρίση του Σύγχρονου Κόσμου"

Rene Guenon

Όταν λένε πως ο σύγχρονος κόσμος υφίσταται κρίση, αυτό που συνήθως εννοούν είναι ότι έφτασε σε ένα κρίσιμο σημείο, ή, με άλλα λόγια, ότι επίκειται μια μεταμόρφωση λίγο ή πολύ βαθειά, ότι μια αλλαγή προσανατολισμού οφείλει αναπόφευκτα να συμβεί πολύ σύντομα, εκούσια ή ακούσια, με έναν τρόπο λίγο ή πολύ απότομο, με ή χωρίς καταστροφή. Για αυτούς που βλέπουν τα πράγματα από μια γενικότερη σκοπιά, είναι όλη η σύγχρονη εποχή, στο σύνολό της, που αντιπροσωπεύει για τον κόσμο μια περίοδο κρίσης.

Φαίνεται άλλωστε πως πλησιάζουμε στην τελική έκβαση και γι’ αυτό γίνεται πιο αισθητός σήμερα περισσότερο από ποτέ ο ανώμαλος χαρακτήρας αυτής της κατάστασης πραγμάτων που διαρκεί μερικούς αιώνες, αλλά της οποίας οι επιπτώσεις δεν είχαν γίνει ακόμη τόσο αντιληπτές όσο γίνονται τώρα. Αυτός επιπλέον είναι ο λόγος για τον οποίο τα γεγονότα κυλούν με αυτήν την επιταχυνόμενη ταχύτητα. Αναμφίβολα, αυτό μπορεί να εξακολουθήσει έτσι για κάμποσο καιρό ακόμη, αλλά όχι επ’ άπειρον.

Δεν είναι ασφαλώς τυχαίο που τόσα πνεύματα σήμερα κατέχονται από την “ιδέα του τέλους του κόσμου”. Τούτο είναι λυπηρό από ορισμένες πλευρές, γιατί οι παραλογισμοί που δημιουργούνται από αυτή την κακώς εννοούμενη ιδέα, τα “μεσσιανικά” παραληρήματα που έχει σαν επίπτωση σε ορισμένους κύκλους, όλες αυτές οι εκδηλώσεις που απορρέουν από τη διανοητική ανισορροπία της εποχής μας, δεν κάνουν άλλο από το να επιδεινώνουν ακόμη περισσότερο αυτή την ανισορροπία δίνοντάς της διαστάσεις που δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητες.

Επιβίωση

Ομάδες στην επιβίωση.

Απόσπασμα από το εγχειρίδιό μας.

Η επιβίωση είναι ένα σχολείο πολύ χρήσιμο. Δεν είναι μόνο τεχνικές γνώσεις. Εκτός από την εκπαίδευση για ζωή στη φύση, διαμορφώνει ανθρώπους που μπορούν να λειτουργήσουν σωστά και σε όλες τις καταστάσεις και ειδικά σε κοινωνικές κρίσεις που απαιτείται καλή οργάνωση. Το δικό μας εγχειρίδιο δεν έχει νόημα βέβαια σαν απλό ανάγνωσμα, αλλά γίνεται αντιληπτό μόνο μέσα από την δράση.

ΟΜΑΔΑ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ

Για να πετυχαίνουμε καλές συνθήκες διαβίωσης στη φύση και αποτελεσματικότητα δράσης, πρέπει να εργαζόμαστε ομαδικά και με απόλυτο συντονισμό. Όλοι αναλαμβάνουν καθήκοντα και αρμοδιότητες, σύμφωνα με τις ικανότητές τους και πρέπει να είναι κατανοητό ότι από την αποτελεσματικότητα του καθενός, εξαρτώνται και όλοι οι υπόλοιποι.

Δήμος απαγόρευσε τα πλαστικά μπουκάλια νερού

Την πώληση πλαστικών φιαλών νερού χωρητικότητας κάτω του ενός λίτρου απαγόρευσε η δημοτική Αρχή της πόλης Κονκόρντ της Μασσαχουσέτης στις βορειοανατολικές Ηνωμένες Πολιτείες.

Ο νόμος τέθηκε σε ισχύ την Πρωτοχρονιά του 2013, μετά από μια τριετή καμπάνια για τη μείωση των απορριμάτων και ενθάρρυνση χρήσης νερού από το δίκτυο ύδρευσης.

Οι παραβάτες κινδυνεύουν με πρόστιμο 25 δολαρίων, ενώ σε περίπτωση που συλληφθούν ξανά το πρόστιμο διπλασιάζεται.

Αντίστοιχο μέτρο έχει λάβει η πόλη Μπούντανουν της Αυστραλίας από το 2009, αλλά και περισσότερα από 90 πανεπιστήμια στις ΗΠΑ και άλλες χώρες.

Σύμφωνα με έρευνες, οι Αμερικανοί καταναλώνουν 50 δισεκατομμύρια μικρά πλαστικά μπουκάλια νερού ετησίως. Είναι εξωφρενικό να σκεφτεί κανείς ότι για ένα ποτήρι νερό πετάμε κι ένα πλαστικό μπουκάλι. Τα πλαστικά μπουκάλια πρέπει να απαγορευθούν παντού και να πληθύνουν οι δημόσιες βρύσες με δωρεάν νερό για όλους. Κάτι βέβαια που δεν συμφέρει τις εταιρείες εμφιάλωσης.

Η Τζιν Χιλ που ηγήθηκε της δράσης στο Κονκόρντ δήλωσε στους New York Times ότι εμπνεύστηκε από τον εγγονό της που της μετέφερε την είδηση για ένα νησί από πλαστικά απορρίμματα στον Ειρηνικό Ωκεανό.

Πολλοί άλλοι δήμοι την Αμερική έχουν εγκαταστήσει μονάδες που παράγουν πετρέλαιο από τα πλαστικά απορρίμματα. Μία λύση που μείωσε εκπληκτικά τα σκουπίδια και έφερε πολλά κέρδη στους δημότες από το δωρεάν καύσιμο. http://www.youtube.com/watch?v=MzxTFeAhdoU

Ανακαλύφθηκε μία χαμένη πόλη των Μάγιας

Μέσα στην ζούγκλα του Μεξικού, ομάδα ερευνητών ανακάλυψε μία ολόκληρη χαμένη πόλη της αυτοκρατορίας των Μάγιας. Θεωρείται μία από τις πολύ σημαντικές, αυτοκρατορικές πόλεις αυτού του πολιτισμού, καθώς τα κτήρια έχουν χαρακτηριστικά παλατιών και οι αρχαιολόγοι πιθανολογούν ότι ήταν είτε κατοικίες ανθρώπων της ανώτερης τάξης, είτε κυβερνητικά κτήρια. Παρέμενε κρυμμένη για περίπου 1400 χρόνια, στα νοτιοανατολικά της χώρας.

Ποτέ να μην εύχεσαι η ζωή να ήταν πιο εύκολη.

Να εύχεσαι να ήσουν εσύ καλύτερος.

Αν θέλεις να είσαι έτοιμος απέναντι στις προκλήσεις του αύριο, πρέπει να προετοιμαστείς σήμερα. Σωματικά και πνευματικά. Δεν γίνεται όταν έρθει μια κρίσιμη κατάσταση να την αντιμετωπίσουμε, όντας ανέτοιμοι. Ο προετοιμασμένος από καιρό άνθρωπος, δεν ξαφνιάζεται από μία επίθεση, ένα πρόβλημα, μια περίπλοκη εποχή... Ο απροετοίμαστος όμως, θα δέχεται τα χτυπήματα και θα αγανακτεί επειδή τα δέχεται. Έτσι είναι η ζωή.

Η Λυκώρεια δίνει αυτό το κίνητρο που μας εμπνέει στη ζωή μας για να δουλέψουμε πάνω στην αυτοβελτίωση ατομικά και ομαδικά. Μέσα από ωραίες δραστηριότητες, μελέτη, άθληση, δημιουργικότητα και πολλά άλλα, μαθαίνουμε πάνω απ' όλα την τέχνη της ζωής. Οι εμπειρίες πλουτίζουν τη ζωή και είναι το καλύτερο σχολείο. Θέτουμε υψηλούς στόχους για να φθάσουμε σε όλο και πιο υψηλές κορφές. Η προετοιμασία ενός δυνατού ανθρώπου για το αύριο, απαιτεί υψηλούς στόχους. Και γιαυτό το σύμβολό μας είναι η κορυφή. Μπορεί να μην την φτάσουμε. Δεν είμαστε τέλειοι, ίσως έχουμε και πολλά ελαττώματα. Μπορεί να μην πετύχουμε τους στόχους μας, μπορεί να κάνομε λάθη, να αποτυγχάνουμε. Σημασία όμως έχει η προσπάθεια. Να έχουμε όρεξη και αγωνιστικό πνεύμα. Το ταξίδι και η θέληση μετράει πιο πολύ από τον προορισμό. Χωρίς κίνητρο και έμπνευση στη ζωή μπορεί πολύ εύκολα να τα παρατήσουμε. Όμως επίσης, χωρίς προσανατολισμό, μπορεί και να προσπαθούμε σαν χαμένοι. Γιαυτό επιπλέον, το σύμβολό μας είναι και μια "πυξίδα", που δείχνει τα σημεία του ορίζοντα. Ο Λεονάρτντο Ντα Βίντσι έλεγε ότι η Δράση χωρίς Θεωρία είναι σαν έναν καπετάνιο που ξεκινά να ταξιδέψει χωρίς πυξίδα. Και αυτή η πυξίδα για εμάς είναι η φιλοσοφία.

Το να είμαστε ελεύθεροι σημαίνει το να έχουμε πετύχει τους στόχους της ζωής μας. Για έναν νέο άνθρωπο λοιπόν, για μια κοινωνία εντελώς διαφορετική από την σημερινή, για να μην αντιδρούμε σπασμωδικά στα χτυπήματα που δεχόμαστε, πρέπει να προετοιμαστούμε. Από τώρα. Στόχοι, Κίνητρο και Προσανατολισμός. Λυκώρεια, είναι τρόπος να ζεις.

"Φτάσε όπου δεν μπορείς"

Νίκος Καζαντζάκης

Η πιο ψηλή κορφή για να κατακτήσουμε είναι μέσα μας.

Ο Αλεξάντρ Ντούγκιν προς την Ελλάδα

Με αφορμή την παρουσίαση του νέου του βιβλίου στα ελληνικά "Η τέταρτη πολιτική θεωρία", ο Ρώσος διανοούμενος και γεωπολιτικός απευθύνεται προς το ελληνικό κοινό. Ο Αλεξάντρ Ντούγκιν απορρίπτει τις παλιές του πολιτικές αντιλήψεις και πλέον οι απόψεις του διαμορφώνονται από την εσωτερική φιλοσοφική Παράδοση. Αυτό σημαίνει ότι η πολιτική του σκέψη πλέον απεγκλωβίζεται από τα καλούπια της νεοτερικότητας (φιλελευθερισμό, κομμουνισμό, φασισμό) και αποκτά μία πολύ ενδιαφέρουσα προοπτική. Παρακάτω παρατίθεται απόσπασμα από την εισαγωγή του βιβλίου.

Συζήτηση για τον Νεοπλατωνισμό

Η συνάντηση της Ρωσίας ως ανερχόμενης γεωπολιτικής δύναμης με τον νεοπλατωνισμό και την ελληνική φιλοσοφία μπορεί να φέρει μία πολύ σπουδαία αναγέννηση. Παρακολουθούμε με εξαιρετικό ενδιαφέρον τις ιδεολογικές αυτές εξελίξεις καθώς, όπως θα έχει καταλάβει ο αναγνώστης, προσπαθούμε και εμείς να συμβάλουμε στην διαμόρφωση ενός τρόπου ζωής για την νεολαία βασισμένου σε αυτές τις αρχές.
Ο Ανδρέας Μάνος είναι Διδάκτωρ φιλοσοφίας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης. Το τελευταίο του βιβλίο του 2013 έχει τίτλο "Η αρχαία φιλοσοφία ως τέχνη της ζωής. Τα μέτρα του καιρού." από τις εκδόσεις Καρδαμίτσα.
"Θα έλεγα ότι η ουσία του νεοπλατωνισμού ως φιλοσοφικού συστήματος είναι ένα εγχείρημα αναγωγής του ανθρώπου στην αυθεντικότητα του εαυτού του. Είναι πάντοτε επίκαιρο σύστημα επειδή έχει να κάνει με την αναγωγή της ψυχής στην κορυφή του εαυτού της."

Ανδρέας Μάνος, Αθήνα 2013

http://www.evrazia.tv/content/syzitisi-gia-neoplatonismo

Μείνε ψύχραιμος και καλλιέργησε τον σπόρο του αύριο.

"Κενότητα των επιδείξεων, δράματα επί σκηνής, ποίμνια, αγέλες, κονταροχτυπήματα, ένα κοκαλάκι ριγμένο στα σκυλιά, ψύχουλα ψωμιού στη στέρνα με τα ψάρια, ταλαιπωρία αχθοφόρων μυρμηγκιών, τρεχαλητά φοβισμένων ποντικιών, μαριονέτες με κινήσεις σπασμωδικές. Λοιπόν, πρέπει ανάμεσα σ' όλα ετούτα να στέκεσαι ήρεμος και χωρίς αλαζονική αναίδεια. Όμως νά 'χεις πάντα στο νου σου, πως ο καθένας αξίζει όσο αξίζουν εκείνα για τα οποία έχει φροντίσει."

-Μάρκος Αυρήλιος-

Ελλάς: "Θύρσος"

Μία ομάδα για την μελέτη και ανάδειξη του ελληνικού πολυθεϊσμού αλλά και των ευρωπαϊκών πολιτισμικών παραδόσεων. www.thyrsos.gr

Ο συμβολισμός του Καπετάνιου στον Giordano Bruno

"...κάλεσε με την ηχώ της σάλπιγγας τον καπετάνιο, όλοι οι πολεμιστές σου κάτω από ένα έμβλημα. Έτσι η ψυχή, τα σχέδια που δεν εγκρίνει Κάτω από ένα έμβλημα ή τα σκοτώνει ή τα περιφρονεί... Σε μία μόνο ομορφιά μένω προσηλωμένος Ότι με έχει σημαδέψει στην καρδιά μου είναι μόνο Ένα βέλος, Μία μόνο φωτιά με φλογίζει Και δεν ξέρω πια άλλο παράδεισο"

Ο μεγάλος νεοπλατωνιστής φιλόσοφος του μεσαίωνα, Giordano Bruno πίστευε ότι ο άνθρωπος είναι μία μικρογραφία του σύμπαντος. Ένας μικρόκοσμος και ένας μακρόκοσμος που εμπεριέχονται ο ένας μέσα στον άλλο. Έτσι οι έννοιες που διέπουν το σύμπαν αντιστοιχούν αναλογικά και στον άνθρωπο. Στο έργο του "Gli eroici furori" αναφέρεται σε μία τριάδα κοσμικών τελειοτήτων, που είναι η αλήθεια, η σοφία και η ομορφιά. Αυτές στον άνθρωπο εκφράζονται ως βούληση, αγάπη και διάνοια. Η συμβολική εικόνα (εικόνα εκ του έοικα = μοιάζω, παρομοιάζομαι) που χρησιμοποιεί ο Giordano Bruno για την Βούληση είναι ο Καπετάνιος, ο οποίος κρατά γερά το τιμόνι του ανθρώπου, κυβερνώντας την ψυχή.

Εν αρχή ην ο Σπόρος

Ντοκυμαντέρ του Christophe Guyon για την σημασία των παραδοσιακών σπόρων στην επιβίωση των ανθρώπινων κοινοτήτων και τον αγώνα που δίνεται πανευρωπαϊκά για την διάσωσή τους.

Αυτάρκεια: Αποθήκευση τροφίμων

Ολόκληροι σπόροι σε σχέση με τους αλεσμένους σπόρους για αποθήκευση. Όταν αλεστούν, το σιτάρι, το καλαμπόκι, και τα άλλα δημητριακά αρχίζουν να χάνουν σχεδόν αμέσως την θρεπτική τους άξια, και ο χρόνος ζωής μειώνεται δραστικά. Μόλις ο φλοιός του σπόρου σπάσει, και το εσωτερικό φύτρο εκτεθεί στον αέρα, αρχίζει αμέσως η αναπόφευκτη αποσύνθεση.

Να ορισμένοι χονδρικοί χρόνοι αποθήκευσης:

Ολόκληρο καλαμπόκι: οκτώ με δώδεκα χρόνια. Κομμένο ή αλεσμένο καλαμπόκι: δεκαοκτώ έως τριάντα έξι μήνες.

Ολόκληρο σιτάρι: Τριάντα και πλέον χρόνια. Αλεύρι: Δύο με τρία χρόνια.

Αν πρόκειται να ψήνετε το ψωμί σας καθημερινά, και ανανεώνετε με επιμέλεια τα αποθέματα αλευριού και καλαμποκάλευρου κάθε δεκαοκτώ μήνες, τότε μπορείτε να περάσετε και χωρίς μύλο. Αν όμως θέλετε να αποθηκεύσετε δημητριακά για περισσότερους από δεκαοκτώ μήνες ή να έχετε επιπλέον διαθέσιμα για ανταλλαγή ή φιλανθρωπία, τότε η μόνη εναλλακτική λύση είναι να αγοράσετε ολόκληρο σπόρο και έναν μύλο για άλεσμα.

Ιταλία: "Λύκοι των Άλπεων"

Οι "Λύκοι των Άλπεων" διοργανώνουν κάθε μήνα από μία τουλάχιστον εξόρμηση στα βουνά και στην ύπαιθρο της Παδανίας, κάθε χρόνο δύο τελετές, του χειμερινού και του θερινού Ηλιοστασίου και μία κατασκήνωση με ανάλογες νεολαίες από όλη την Ευρώπη.

www.lupidellealpi.org

Ψηφιακή περιπλάνηση στην αρχαία Αίγυπτο

Steve Drakos Art Photography

"Η τέχνη δεν είναι επίπλωση: η εικόνα πρέπει να σπάσει τον τοίχο, χωρίς τύψεις απολύτως." S.J.Drakos www.stevedrakos.com

Να υπηρετούμε τη ζωή

Το "κίνητρο" είναι η σπίθα, η δύναμη που μας ωθεί να είμαστε ζωντανοί και δραστήριοι. Να ελπίζουμε. Να μην παύουμε να ονειρευόμαστε. Να ασχολούμαστε με μια δραστηριότητα. Να μην παραιτούμαστε από τη ζωή, όσες δυσκολίες και αν μας βρουν. Το κίνητρο βρίσκει εφαρμογή σε όλους τους τομείς της καθημερινής μας ζωής, φυσικά και στην εκπαίδευση. Να θέλουμε να αλλάξουμε. Να βιώσουμε τον δεσμό και την ενότητα. Να απαλλαγούμε από το βαρύ "Εγώ" και να απολαύσουμε το πνεύμα του "Εμείς". Ζούμε σε χρόνια δύσκολα για όλους. Προς τον Νέο Άνθρωπο, η αναγνώριση της δοκιμασίας, του πόνου και της προσπάθειας μπορεί να μας απελευθερώσει ψυχικά και πνευματικά. Και όμως μπορεί! Ο πόνος και οι δοκιμασίες μπορεί να κρατήσουν για κάποια χρόνια, αλλά κάποια στιγμή θα περάσουν. Αν μέσα από αυτή την δοκιμασία ζήσουμε μια εσωτερική "μύηση", αν παλέψουμε, αντί να αγανακτούμε, τότε θα αναγεννηθούμε πιο δυνατοί. Αν παραιτηθούμε ο πόνος θα κρατήσει για πάντα. Μην κλεινόμαστε στην ατομικότητα μας στους δύσκολους καιρούς! Πρέπει να πιστεύουμε σε ένα όνειρο μεγάλο και να φανταζόμαστε το κόσμο με το φως του αύριο και όχι με το σκοτάδι του σήμερα. Χωρίς ανταγωνισμό. Με αλληλεγγύη και πνεύμα θυσίας για όποιον προσπαθεί. Να πιστεύουμε ότι εμείς μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο, όσο ασύλληπτο κι αν φαντάζει. Γιατί την πραγματικότητά μας την καθορίζουμε εμείς. Τα όριά μας τα ορίζουμε εμείς. Πολλοί θα προσπαθούν να μας χτυπήσουν, να μας λυγίσουν. Δεν ζούμε σε έναν κόσμο αδελφοσύνης. Κάθε μέρα όμως εμείς, ας ξυπνάμε λέγοντας "Μπορούμε". Μέχρι να το πιστέψουμε βαθιά. Ας δώσουμε κίνητρο στη ζωή μας και τότε θα καταλάβουμε τι σημαίνει "Υπηρετώ" ένα ιδεώδες με όλο μου τον εαυτό. Γιατί πέρα και πάνω από κάθε φθηνή "επιτυχία" ή αναγνώριση, η μεγαλύτερη νίκη για μας πρέπει να είναι η Αξία μας σαν πολεμιστές του φωτός.

Τρία εκατομμύρια επισκέψεις από τις δύο πρώτες ημέρες συγκέντρωσε το πεντάλεπτο βίντεο «Positive compilation of Russian dash cams» («Θετική συλλογή από ρωσικές κάμερες») που ανέβηκε στο YouTube και το οποίο περιλαμβάνει στιγμιότυπα που έχουν τραβηχτεί από κάμερες αυτοκινήτων.

Κωνσταντίνος Καραβίδας - "Σοσιαλισμός και κοινοτισμός"

"Με ακούτε τι λέω ή θέλετε να σας το επαναλάβω; λέω ότι ο καπιταλισμός και ο σοσιαλισμός, ως φαινόμενα ιστορικά, θα περάσουν και ότι ο κοινοτισμός, ως δεδομένο ζωικό, θα επιβίωση αυτών."

Κωνσταντίνος Καραβίδας ("Σοσιαλισμός και κοινοτισμός", 1930)

Σε αυτό το δοκίμιο ο Κ. Καραβίδας αναλύει τον Ελληνικό Κοινοτισμό ως μία αντιπαράθεση στον Σοσιαλισμό και τον Καπιταλισμό (Μαρξισμό και Φιλελευθερισμό). Δημοσιεύθηκε το 1930 και μέσα από αυτό το κείμενο ο Καραβίδας απαντά στους επικριτές του κοινοτισμού, εκθέτοντας κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες σκέψεις, οι οποίες όχι απλά σήμερα αποδεικνύονται σωστές, αλλά δείχνουν και το βάθος σκέψης και την οξυδέρκεια που είχε αυτός ο άνθρωπος.

"Αλλά η διαφορά μας είνε η εξής: ότι εσείς μεν ακολουθώντας στενώς οικονομικά επιχειρήματα και μονομερή ανθρωπιστικά ιδεώδη, με συμβουλεύετε ν' αντιδράσωμε μιμούμενοι εξ ίσου παθητικά της μορφές οργανώσεως με τις όποιες το δυτικό προλεταριάτο αμύνεται εκεί, προσπαθώντας να αποσυνθέση την δύναμι της κεφαλαιοκρατίας και να την αφοπλίσει χωρίς ίσως να εννοή επαρκώς, ότι τρώγει από τας σάρκας του και ότι η εξασθένησις της δυτικής κεφαλαιοκρατίας της οποίας αποτελεί μέρος θά' νε και δική του εξασθένησις και ότι η πιθανή πτώσις της θά 'νε νίκη όχι δική του αλλά νίκη των λαών των άλλων  ηπείρων' των υποκειμένων στην βιομηχανική εν συνόλω (κεφάλαιο μαζή και προλεταριάτο) Ευρώπη' και τα λέτε αυτά διότι εσείς βλέπετε μέρη, τμήματα και όχι σύνολα, βλέπετε το άτομο μονομερώς και σε μία δεδομένη στιγμή του μόνο, δεν το βλέπετε ως σύνολο και στη διάρκεια, σκέπτεστε λογικά και δικονομικά και όχι οντολογικά και βιολογικά` εγώ βλέπω συνθέτες οντότητες, όχι τάξεις' εσείς βλέπετε αντίπαλες δυνάμεις και κοινωνικές τάξεις και λέτε ότι ο εκάστοτε πολιτισμός είνε προϊόν της πάλης των τάξεων ενώ εγώ βλέπω και αυτές τις τάξεις αλλά και τους άλλους τοπικούς βιολογικούς και ιστορικούς κύκλους, μέσα στους οποίους αυτές οι τάξεις ανήκουν οργανικά και με τους οποίους θα συνεκλείψουν' και γι' αυτό λέω ότι ο εκάστοτε μέσα σε καθένα απ' αυτούς τους κύκλους πολιτισμός στη θετική του μορφή είνε προϊόν όχι πάλης αλλά συνθέσεως που επιβάλλεται κάθε φορά με πρωτοβουλία και μ' ευθύνη εκείνου που στέκεται εκάστοτε νικητής στον αγώνα των τάξεων."

Οι φίλοι της Βελανιδιάς στην Αμοργό!

Το "Velanidia Foundation for Amorgos" είναι μία ομάδα για τα δάση της Αμοργού και το τοπικό οικοσύστημα του νησιού με αρκετά ενδιαφέροντα πεδία δράσης. Τα δάση βελανιδιάς της Αμοργού, κάηκαν το 1835 και τώρα αυτή η ομάδα προσπαθεί να φέρει μία αναγέννηση. Μακάρι αυτές οι προσπάθειες να πολλαπλασιαστούν.
http://velanidiafoundationamorgos.wordpress.com/
https://www.facebook.com/pages/Velanidia-Foundation-for-Amorgos/143084382544559

Twitter

https://twitter.com/lycoreia

Porc Fest X

Οι "Σκαντζόχοιροι" της Αμερικής διοργανώνουν την 10η θερινή τους συνάντηση. Ένα κίνημα αυτοδιάθεσης, οικολογίας, κοινότητας και εναλλακτικής οικονομίας μέσω του Bitcoin. Θέλουν μόνο το δικό τους κράτος.

http://porcfest.com/

Οι εργασίες της γης για τον Ιούνιο

Γεωργία

Θερίζονται τα σιτηρά ενώ τα πρώιμα αλωνίζονται. Γίνονται οργώματα στις φασολιές, στα βαλτώδη χωράφια και στις καλαμιές. Επίσης σκαλίζονται και βοτανίζονται καπνά και βαμβάκι. Μαζεύουμε μπιζέλια, κουκιά, ρόβη, θερινή πατάτα και λαθούρι. Παραχώνουμε και κορφολογούμε το πρώιμο ξερικό καλαμπλόκι.

Λαχανοκομία

Φυτεύουμε πράσα και μαζεύουμε ξερά κουκιά. Σπέρνουμε σέλινα. Ποτίζουμε μόνο βράδυ. Για τη μελίγκρα κάνουμε γενναίο ψέκασμα με σαπουνόνερο. Αν δεν πιάσει τότε σαπουνόνερο με οινόπνευμα ή αν το πρόβλημα είναι έντονο, ρίχνουμε οξυχλωριούχο βενζόλιο (3%). Γυρίζουμε το βράδυ τα πεπόνια. Φυτεύουμε φασολιές εκεί που πρώτα είχαμε σπείρει τα παντζάρια. Εναντίον του περονόσπορου και του σταχτώματος της ντομάτας ρίχνουμε οξυχλωριούχο χαλκό και θειάφι. Μαζεύουμε καρπούζια και θειαφίζουμε τις μπάμιες.

Διαβίωση στα δάση της Αλάσκα!

Αρθούρος. Θρύλος και Ιστορία.

Έργο του σπουδαίου αλλά άγνωστου ιδεολόγου της ευρωπαϊκής εσωτερικής παράδοσης, Χαρίλαου Γκητάκου, το βιβλίο αυτό εξερευνά τον θρύλο του Βασιλιά Αρθούρου μέσα από τον μύθο, την ιστορία και την παράδοση. Από τις ιστορίες για την ζωή του, μέχρι τους θρύλους του Άβαλον και του Γκράαλ. Η παρουσία του Αρθούρου είναι έντονη στην τέχνη, στον λαϊκό πολιτισμό, στην πολιτική, στην κοινωνία (αρχέτυπο και πρότυπο για τον ρόλο των ανδρών, των γυναικών, των παιδιών). Οι παραδόσεις για τον Αρθούρο συντελούν στην συνειδητοποίηση των αιωνίων και επομένως πάντα επίκαιρων αληθειών, είναι πηγή δημιουργίας, βοηθούν στην υπέρβαση της καθημερινότητας, αφυπνίζουν ιδιότητες και ικανότητες και μας οδηγούν στο επέκεινα. Ανταποκρίνονται στις βαθύτερες ανάγκες του ανθρώπου και εκφράζουν την νοσταλγία και το ιδεώδες της Αναζήτησης.

Το εξαιρετικό αυτό σύγγραμμα είναι 472 σελίδων και εξεδόθη το 1998 από τις εκδόσεις Αρσενίδη. Στις ίδιες εκδόσεις ο Χάρης Γκητάκος, που σχετικά πρόσφατα απεβίωσε, έχει επιμεληθεί και τα βιβλία "Αλχημεία", "Ιπποσύνη" και "Μυστικισμός" που κυκλοφόρησαν το 2003.

Γαλλία: "Αντιγόνες"

«Η φύση μου δεν είναι το μίσος, αλλά η αγάπη.» -Αντιγόνη-
http://antigones.fr/

Ιταλία: "Il Solco"

Το όνομα του συνδέσμου "Το Αυλάκι", καθώς και το σύμβολο, παραπέμπουν στον μύθο της ίδρυσης της Ρώμης, όπου ο Ρωμύλος χάραξε τελετουργικά τα όρια της νέας πόλεως, δηλαδή μίας νέας τάξης μέσα στο χάος. www.ilsolco.com

Οι Ρωμαίοι άφησαν το γενετικό τους στίγμα στην Βρετανία

Ένα εκατομμύριο Βρετανών φαίνεται ότι έχει καταγωγή από τους εισβολείς.

Οι Ρωμαίοι εγκατέλειψαν τη Βρετανία κατά τον πρώιμο 5ο αι. αφήνοντας πίσω τους το Τείχος του Αδριανού και άλλα δημόσια κτίσματα μαζί με μια σειρά πόλεων, δρόμων και στρατοπέδων. Εντούτοις, σύμφωνα με νεότερες έρευνες, αυτό που κράτησε περισσότερο από αυτούς βρίσκεται στα χρωμοσώματα των Βρετανών, καθώς ένα εκατομμύριο Βρετανών ανδρών φαίνεται ότι κατάγεται από τους εισβολείς.

Μια γενετική μελέτη σε δείγμα 5.000 ατόμων έδειξε ότι πάνω από πέντε εκατομμύρια Άγγλοι και Ουαλοί φέρουν ξεχωριστές γενετικές υπογραφές που βρίσκονται συχνά, και μάλλον έχουν τις απαρχές τους, στην Ιταλία. Ακόμη, τα γενετικά χαρακτηριστικά αυτά είναι σπάνια σε περιοχές που γνώρισαν λίγο ή καθόλου τη ρωμαϊκή κατάκτηση, όπως η Σκωτία και η Ιρλανδία. Έτσι, αν και η επιστήμη δεν μπορεί ακόμη να βρει το πότε εισήχθησαν τα γενετικά χαρακτηριστικά του κάθε ατόμου, οι επιστήμονες υπολογίζουν ότι ο ερχομός των Ρωμαίων ευθύνεται για το λιγότερο το ένα τέταρτο των συνολικών ιταλικών χαρακτηριστικών.

Και το καλοκαίρι θα έχει τα χρώματα που εμείς θα του δώσουμε!

«Η απέχθεια προς το μυστικό»

O Ρενέ Γκενόν μιλά για την σημασία της διδασκαλίας.

Οφείλουμε ακόμη να επισημάνουμε ένα σημείο που στα προηγούμενα κεφάλαια το θίξαμε μόνο εν παρόδω. Είναι αυτό που θα μπορούσε να ονομαστεί τάση για «εκλαΐκευση» (η λέξη είναι ακόμη μία από εκείνες που χαρακτηρίζουν έκδηλα τη σύγχρονη νοοτροπία), δηλαδή η αξίωση να δοθούν τα πάντα σε «κοινή χρήση», αξίωση για την οποία έχουμε ήδη σημειώσει ότι αποτελεί επακόλουθο των «δημοκρατικών» αντιλήψεων και ισοδυναμεί τελικά με το να θέλουμε να υποβιβάσουμε τη γνώση στο επίπεδο της πιο χαμηλής διανοητικής στάθμης. Θα μπορούσαμε πολύ εύκολα να καταδείξουμε τις ποικίλες δυσχέρειες που επιφέρει, γενικά, η αλόγιστη διάδοση διδασκαλιών σε όλους αδιακρίτως τους ανθρώπους με μορφές και μεθόδους εντελώς όμοιες μεταξύ τους, η οποία δεν θα μπορούσε να οδηγήσει, όπως προείπαμε, παρά σ' ένα είδος ολοκληρωτικής ισοπέδωσης. Εδώ, όπως και αλλού, η ποιότητα θυσιάζεται στην ποσότητα. Είναι αλήθεια εξάλλου ότι η βέβηλη εκπαίδευση για την οποία μιλάμε δεν παρουσιάζει συνολικά καμία γνώση με την αληθινή σημασία της λέξης και δεν περιέχει απολύτως τίποτα που να ανήκει έστω και στη χαμηλότερη βαθμίδα σοφίας. Αλλά ξέχωρα από την ασημαντότητα και τη ματαιότητά της, εκείνο που την καθιστά πραγματικά ολέθρια είναι πάνω απ’ όλα το γεγονός ότι περνιέται γι' αυτό που δεν είναι, ότι τείνει να αρνείται οτιδήποτε την υπερβαίνει και έτσι συνθλίβει όλες τις δυνατότητες που ανήκουν σ' ένα υψηλότερο πεδίο. Θα έλεγε κανείς πως επινοήθηκε ειδικά γι' αυτόν τον σκοπό, δεδομένου ότι η σύγχρονη «ομοιομορφία» συνεπάγεται αναγκαστικά την απέχθεια προς κάθε τι ανώτερο.

Ακόμα πιο εκπληκτικό είναι το γεγονός ότι ορισμένοι άνθρωποι στις μέρες μας πιστεύουν πως μπορούν να εκθέσουν τις παραδοσιακές διδασκαλίες παίρνοντας ως πρότυπο την ίδια τη βέβηλη εκπαίδευση, χωρίς να λαμβάνουν ούτε στο ελάχιστο υπ’ όψη τους τη φύση των παραδοσιακών διδασκαλιών και τις ουσιώδεις διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα σ' αυτές και σε όλα όσα επονομάζονται σήμερα «επιστήμη» και «φιλοσοφία», από τα οποία τις χωρίζει πραγματική άβυσσος. Έτσι οδηγούνται αναγκαστικά στο σημείο να διαστρέψουν εντελώς αυτές τις διδασκαλίες υπεραπλουστεύοντάς τες και μη επιτρέποντας να φανεί παρά μόνον η πιο επιφανειακή τους έννοια, γιατί διαφορετικά θα ήταν υποχρεωμένοι να παραδεχθούν ότι οι αξιώσεις τους είναι τελείως αδικαιολόγητες. Παρατηρούμε εδώ μια διείσδυση του σύγχρονου πνεύματος μέσα σε ό,τι είναι, ριζικά και έξ ορισμού ακόμη, τό αντίθετό του, και δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε ποιες μπορεί να είναι οι διαλυτικές συνέπειες που προκύπτουν έστω και εν αγνοία εκείνων που, συχνά καλόπιστα και χωρίς σαφή πρόθεση, γίνονται όργανα για την πραγματοποίησή της. Η παρακμή της θρησκευτικής δογματικής στη Δύση και η σχεδόν ολοκληρωτική απώλεια του αντίστοιχου εσωτερισμού δείχνουν καθαρά που μπορεί να οδηγηθεί ο κόσμος αν μια τέτοια οπτική γενικευθεί μια μέρα κατακλύζοντας ακόμη και την Ανατολή. Ο κίνδυνος να συμβεί αυτό είναι τόσο μεγάλος, ώστε οφείλουμε να τον επισημάνουμε όσο υπάρχει ακόμη καιρός.