Η Βαρκελώνη ξεκινά το δικό της τοπικό νόμισμα.

Τοπικοποίηση εναντίον της παγκοσμιοποίησης.

"Ό,τι πληρώνεται στη Βαρκελώνη, να μένει στη Βαρκελώνη" είναι το σύνθημα του Δήμου που αρχίζει να οργανώνει και αυτός, μεταξύ αρκετών ακόμα στην Ευρώπη, το δικό του τοπικό νόμισμα, για να μπορέσει να έχει ένα σημαντικό όπλο απέναντι στην παγκόσμια οικονομική κρίση και την πολιτική των ανοικτών αγορών, που καταστρέφει την οικονομικά βιώσιμη κοινωνία.

Η νεοεκλεγείσα Δήμαρχος της Βαρκελώνης, δίνει μία μεγάλη μάχη με την νομοθεσία της χώρας, αλλά και με την διοίκηση της Κεντρικής Τράπεζας που χαρακτήριζε το αίτημα "αδύνατο και ανεπιθύμητο". Όμως τα επιτυχημένα οικονομικά της Βαρκελώνης κινδυνεύουν και το σχέδιο για τοπικό νόμισμα, παράλληλα με το εθνικό, φαίνεται ότι μπαίνει σε τροχιά εφαρμογής, με στόχο την ενίσχυση των τοπικών επιχειρήσεων, έναντι των μεγάλων πολυεθνικών αλυσίδων.

"Έχουμε εργαστεί αρκετά στην δημόσια διοίκηση για να φέρουμε εξωτερικές επενδύσεις. Και αυτό είναι καλό, αλλά ίσως δεν έχουμε δουλέψει αρκετά για να κρατήσουμε τις εισροές μέσα στον Δήμο προς όφελος του πληθυσμού." Αυτό εξήγησε μεταξύ άλλων ο Επίτροπος της Βαρκελώνης για θέματα εμπορίου και αγορών Miquel Ortega, οποίος έχει πολύ μεγάλη εμπειρία με τα κοινοτικά νομίσματα. 

Σύμφωνα με τον Ciaran Mundy, διευθύνων σύμβουλο του Bristol Pound, ένα τοπικό νόμισμα στην Αγγλία με τρία χρόνια ζωής τώρα, περίπου το 80% των χρημάτων που δαπανώνται σε καταστήματα αλυσίδων, εγκαταλείπουν την περιοχή, ενώ με ένα τοπικό νόμισμα, όπως το Bristol Pound περίπου το 60% παραμένει στον τόπο.

Το παλαιότερο τοπικό νόμισμα είναι το Φράγκο WIR, ένα νόμισμα που 80 χρόνια τώρα, χρησιμοποιείται από 60.000 εταιρείες στην Ελβετία. Παρ' όλ' αυτά όμως, πολλοί άλλοι έχουν ξεκινήσει τοπικά νομίσματα όλα αυτά τα χρόνια, αλλά απέτυχαν. Απαιτείται ένα συνολικό πλαίσιο καλής οικονομικής πολιτικής, εκτός από το νόμισμα και η Βαρκελώνη φαίνεται ότι το έχει.