Το βιβλίο που μας οδηγεί στα ομιχλώδη μονοπάτια των θρύλων και των μύθων της ελληνικής τοπικής μυθολογίας αλλά και της τοπικής ιστορικής πραγματικότητας . Ένα ιστορικό οδοιπορικό που ξεκινά από το Παλιόκαστρο της σημερινής Λυγαριάς Φθιώτιδος και καταλήγει στην θρυλική Τραχίνα. Ήρωες του, ο Ηρακλής, ο Εύρυτος , η Ιόλη και πολλοί άλλοι πρωταγωνιστές των ημερών τους, όπως ο αυτοκράτορας Ρώμης Αδριανός , ο ανθύπατος Κόϊντος Γέλιος Σέντιος Αυγουρίνος και πολλοί άλλοι.
Το διάταγμα αναφέρονταν αποκλειστικά και μόνο στο θέμα των ορίων τους.
Χιλιάδες χρόνια αργότερα έμελλε να μας δώσει σημαντικότατες πληροφορίες για το ιστορικό παρελθόν του τόπου, που δυστυχώς για αιώνες ήταν κρυμμένες μέσα στην λήθη και στον χρόνο. Μάθαμε ότι η έριδα εκείνης της εποχής ανάμεσα στις δυο πόλεις δεν ήταν ένα ιστορικό γεγονός εκείνης της εποχής και μόνο, αλλά είχε ξεκινήσει από την εποχή της Ομηρικής Τραχίνας.
Από το διάταγμα μαθαίνουμε ότι την συγκεκριμένη έριδα για τα όρια τους, οι δυο γειτονικές πόλεις την διατήρησαν για αιώνες και αφορούσε περισσότερο την δεξιά πλευρά του Σπερχειού ποταμού έως το 427 π.χ όταν η απόρθητη Τραχίνα πρωτεύουσα των Μαλιέων καταλείφθηκε από τους Οιταίους και οι Μαλιείς εκδιώχτηκαν για πάντα από την δεξιά πλευρά του Σπερχειού ποταμού.
Από το διάταγμα «περί ορίων» επί της εποχής του αυτοκράτωρος Ρώμης Αδριανού μαθαίνουμε ότι οι πολεμικές αναμετρήσεις ανάμεσα στις δυο πόλεις συνεχίζονταν με αμείωτη ένταση αλλά είχαν μεταφερθεί στην αριστερή πλευρά του Σπερχειού. Η έριδα εκείνης της εποχής ήταν τόσο σοβαρή που ο αυτοκράτορας Ρώμης Αδριανός έστειλε τον ανθύπατο της Μακεδονίας και έλυσε για πάντα το θέμα των ορίων ανάμεσα στις δυο πόλεις. Ο Ρωμαίος ανθύπατος για τις ανάγκες της οριοθέτησης χρησιμοποίησε ιστορικά, θρησκευτικά και γεωγραφικά στοιχεία, που έπειτα από τις αλλεπάλληλες καταστροφές είχαν χαθεί και μας ήταν άγνωστα.
Το διάταγμα που βρέθηκε, ήταν η αφορμή για να μάθουμε και να κατανοήσουμε πολλές ιστορικές αλήθειες του τόπου, χαμένες μέσα στην λήθη όπως π.χ. το που πραγματικά έζησε ο Ομηρικός βασιλιάς Εύρυτος της Οιχαλίας, γιος του Μελανέα και της Στρατονίκης και εγγονός του θεού Απόλλωνα. Μάθαμε που πραγματικά ήταν η Ομηρική Οιχαλία, η πόλη πού πραγματικά κατέλαβε ο Ηρακλής για χάρη της Ιόλης .
Επίσης μας έδωσε το δικαίωμα και την δυνατότητα να συνδυάσουμε την δράση του Ηρακλή στην Τραχίνα, την Οιχαλία και την Πυρά στην Οίτη όπου απεβίωσε, για να καταλάβουμε ότι η περιοχή νότια του Σπερχειού ποταμού και η Οίτη ήταν η βασικότερη και η αγαπημένη περιοχή δράσης του ημίθεου Ηρακλή στα τελευταία χρόνια της ζωής του.
Επίσης από το διάταγμα μάθαμε ποια ήταν η τοπική θρησκεία, άλλα και η γεωγραφική πραγματικότητα εκείνης της εποχής.
Εδώ πρέπει να τονίσουμε ότι τα γεωγραφικά όρια που καθόρισε ο Ρωμαίος ανθύπατος ανάμεσα στους Λαμιείς και τους Υπαταίους στην κοιλάδα του Σπερχειού είναι ίδια με τα σημερινά γεωγραφικά όρια ανάμεσα στην Λαμία και στην Υπάτη ή έχουν αλλάξει ελάχιστα από τότε.
Καλή ανάγνωση.