Η ζωή αναπνέει στη μάχη!

"Εγώ είμαι ο Γουίλιαμ Γουάλας! Βλέπω ολόκληρο στρατό από συμπατριώτες μου που αψηφούν την τυραννία! Ήρθατε να πολεμήσετε σαν ελεύθεροι άνθρωποι! Και είστε ελεύθεροι! Τι θα κάνετε χωρίς ελευθερία; Θα πολεμήσετε; ...
Πολεμήστε, κι ίσως πεθάνετε. Τρέξτε, κι ίσως ζήσετε. Τουλάχιστον για λίγο. Και πεθαίνοντας στα κρεβάτια σας σε πολλά χρόνια... θα εύχεστε να είχατε ανταλλάξει όλες τις μέρες σας με μια ευκαιρία να γυρίσετε πίσω εδώ και να πείτε στον εχθρό ότι μπορεί να μας πάρει τη ζωή αλλά ποτέ δε θα μας πάρει την ελευθερία μας!"

Καλή χρονιά!

Η Ελλάδα σε εθνικό διχασμό. Η Ευρώπη στην αρχή ενός παγκοσμίου πολέμου. Τα σύνορα αλλάζουν. Κοινωνικές επαναστάσεις από την Δύση μέχρι την Ρωσία. Ο παλιός κόσμος γυρίζει σελίδα. Σήμερα... ταξιδεύουμε στην ατμόσφαιρα μιας γοητευτικής εποχής. Πρωτοχρονιά 1915. Πάμε έναν αιώνα πίσω. Έτσι γιατί βαριόμαστε τα συνηθισμένα :-) Μόνο για αντισυμβατικούς!!! 

Το ταξίδι της ανθρωπότητας

"Ένα καράβι διασχίζει τον ατελεύτητο ωκεανό. Δεν γνωρίζει από που ξεκίνησε, δεν γνωρίζει για που πηγαίνει. Γνωρίζει μόνο πως μπορεί να βουλιάξη. Ιδού η ιστορία μας.

Οι επιβάτες έχουν χαθή μέσα στους δαιδάλους του καραβιού. Εκεί μέσα γεννιούνται και πεθαίνουν. Λίγοι αξιώνονται να ανεβούν στη γέφυρα. Βλέπουν τον αινιγματώδη ωκεανό, τους αστερισμούς να σελαγίζουν στο νυχτωμένο στερέωμα. Τα μηνύματά τους φτάνουν κάτω δυσερμήνευτα και αντιφατικά: Πως πλησιάζουμε σε λιμάνι, πώς μας περιμένει κάποιος αντίπερα, πως το ταξίδι δεν έχει τέλος ή πως μας καραδοκεί το ναυάγιο. Ιδού ο πολιτισμός μας.

Ωστόσο η ζωή μας μέσα στο καράβι γίνεται ολοένα και πιο άνετη. Και τόσο περισσότερο λησμονούμε πως έξω εκτείνεται ο μυστηριακός ωκεανός και η ριζική αβεβαιότητα του ταξιδιού. Ιδού ή ζωή μας."

Cinematographe Lumiere

Στις 28 Δεκεμβρίου 1895 οι αδελφοί Lumiere, προβάλουν την πρώτη ταινία μικρού μήκους στην ιστορία του κινηματογράφου.

Sonnenwende

Παλιές κάρτες για τον εορτασμό του Χειμερινού ηλιοστασίου (Sonnenwende) του "Deutscher Schulverein" (Συνδέσμου Γερμανικής Σχολής), ο οποίος από το 1880 αφιερώθηκε στην αναβίωση της αρχαίας γερμανικής παράδοσης και κληρονομιάς ως σημαντικού στοιχείου για μία Ευρώπη που μόλις εισέρχονταν στον 20 αιώνα. Το ρομαντικό στοιχείο και το ιπποτικό ιδεώδες έντονα στον χαρακτήρα του συνδέσμου, ο οποίος συνεχίζει μέχρι σήμερα να δραστηριοποιείται στην Αυστρία, με πολλές και ωραίες δραστηριότητες διαμόρφωσης στον χώρο της νεολαίας, γύρω από την φύση, την κοινότητα και τον πολιτισμό. www.oelm.at

Μικρές φωτιές

Κέδρος, αγριελιά, αρώματα και τρία κεριά για την Λυκώρεια, λίγο έξω από την Θεσσαλονίκη. Αργά και σταθερά μικρές φωτιές ανάβουν παντού. Η νέα τροπή θα είναι πολύ δημιουργική.

Καλές γιορτές

Καλά Χριστούγεννα και χρόνια καλά σε όλους τους φίλους μας, με υγεία, αγάπη και ζέστη στην καρδιά για αυτή την παγωμένη εποχή. Ας κρατήσουμε τη φλόγα στην καρδιά και το φως θα ξανάρθει, όπως οι εποχές αλλάζουν. Σημασία πάντα έχει να κρατάμε άσβεστες τις αληθινές αξίες.

Χειμερινό Ηιοστάσιο 2014 στο Μιτσικέλι (Φωλιά της αρκούδας) στην Ήπειρο.

 

Joseph Campbell: Η περιπέτεια του Ήρωα στην μυθολογία

Joseph Campbell: Σίγουρα ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους ερευνητές των πολιτισμού και της φιλοσοφίας, του οποίου το έργο "Η δύναμη του Μύθου" είναι στην βασική ύλη της σχολής μας όσον αφορά την κοινωνική ανθρωπολογία και την συμβολολογία. Αυτό είναι ένα απόσπασμα που μεταφράσαμε από την γνωστή μεγάλη συνέντευξή του στον Bill Moyers, στο ράντζο του George Lucas, λίγο πριν πεθάνει. Πάντα εύθυμος και συναρπαστικός τύπος. Έχει τίτλο "Η περιπέτεια του Ήρωα".

Natalis solis invicti

Πρέπει κατ' αρχήν να υπενθυμίσουμε ένα γεγονός που αγνοείται από πολλούς, δηλαδή, το ότι η ημερομηνία των Χριστουγέννων και η έναρξη του νέου έτους συμπίπτουν και δεν είναι αυθαίρετο αυτό, αλλά συνδέονται με μια συγκεκριμένη κοσμική εκδήλωση, το χειμερινό ηλιοστάσιο. Το χειμερινό ηλιοστάσιο είναι στις 25 Δεκεμβρίου (21 Δεκεμβρίου με την αλλαγή του ημερολογίου), ημέρα η οποία είναι γνωστή ως η ημερομηνία των Χριστουγέννων, αλλά η προέλευσή της είχε ουσιαστικά την σημασία της ως "Ηλιούγεννα" (Solare). Αυτό υπάρχει ακόμα και στην αρχαία Ρώμη: Η ημέρα της γέννησης στην αρχαία Ρώμη ήταν η αναζωπύρωση του ανίκητου Θεού Ηλίου —Natalis solis invicti—. Σύμφωνα με αυτή την παράδοση, την ημέρα του νέου ήλιου —dies solis novi— στην αυτοκρατορική εποχή ξεκινούσε ένα νέο έτος, ένας νέος κύκλος. Αλλά αυτά τα "Ηλιούγεννα" της αυτοκρατορικής περιόδου της Ρώμης, με τη σειρά τους, αναφέρονται σε μια παράδοση πολύ πιο απομακρυσμένης αριο-νορδικής προέλευσης. Ο Σολ, ο θεός Ήλιος φαίνεται ήδη ανάμεσα στους Dii Indigetes, δηλαδή, μεταξύ των θεών ρωμαϊκής προέλευσης που έχουν όμως ληφθεί από ακόμα πιο μακρινούς κύκλους του πολιτισμού. Στην πραγματικότητα, όπως λέμε, η ηλιακή θρησκεία της αυτοκρατορικής περιόδου, είχε σε μεγάλο βαθμό μια έννοια ανάκαμψης και μιας αναγέννησης, η οποία δυστυχώς αλλοιώθηκε από διάφορους παράγοντες αποσύνθεσης μιας αρχαίας αρίας κληρονομιάς.

Ιούλιος Έβολα

Χρήστος Τσιαχρής: Μιναρέδες - οι λόγχες του Ισλάμ στην Ευρώπη

Εκδήλωση για τα 40 χρόνια από τον θάνατο του Ιουλίου Έβολα.

Ο καθηγητής Renato del Ponte, εκδότης του ιστορικού περιοδικού Arthos, φίλος και υποστηρικτής της έκδοσης της Λυκώρειας, στην χθεσινή εκδήλωση στην Ιταλία, για τα 40 χρόνια από τον θάνατο του Ιουλίου Έβολα. Το περιοδικό Arthos φιλοξένησε πολλά άρθρα του Ιταλού φιλοσόφου.

Χειμερινό Ηλιοστάσιο στην Ήπειρο.

Ευρωσιβηρία

Η μελλοντική Ευρώπη δε θα πρέπει να αντιμετωπιστεί υπό το μαλακό και ακυβέρνητο σχήμα της τωρινής Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία είναι μια μέδουσα χωρίς κυρίαρχη εξουσία, με ανοιχτά σύνορα, κυριαρχούμενη από το δόγμα της ελεύθερης ανταλλαγής, υποτεταγμένη στην αμερικανική επιθυμία και στον Οθωμανισμό. Πρέπει να σκεφτούμε μια μελλοντική αυτοκρατορική και ομοσπονδιακή Μεγάλη Ευρώπη, εθνικά ομοιογενή (δηλαδή «ευρωπαϊκή»), θεμελιωμένη σε μεγάλα αυτόνομα γεωγραφικά διαμερίσματα και κυρίως, σύμμαχο, χωρίς αποστασίες, με τη Ρωσία. Αυτό το απέραντο ηπειρωτικό σύμπλεγμα το ονόμασα «Ευρωσιβηρία». Αυτός ο γιγάντιος σκαντζόχοιρος, που δε θα ήταν σε καμία περίπτωση επιθετικός, αλλά απλώς απρόσβλητος, θα ήταν μακράν η πρώτη παγκόσμια δύναμη (ο επερχόμενος κόσμος θα είναι αυτός των μεγάλων συμπλεγμάτων) και κυρίως θα έπρεπε να είναι «αυτο-κεντροποιημένος» και να ξεκόψει με τα πολύ επικίνδυνα δόγματα της παγκοσμιοποίησης. Θα είχε στην εντέλεια τα μέσα να εφαρμόσει την «αυτάρκεια των μεγάλων εδαφών», των οποίων τις αρχές ανέπτυξα, μαζί με τον Γάλλο Νομπελίστα Οικονομίας Maurice Allais. To πεπρωμένο της χερσονησιακής Ευρώπης δεν μπορεί να διαχωρίζεται από αυτό της απέραντης Ρωσίας, για εθνοπολιτισμικούς και γεωπολιτικούς λόγους. Αυτονόητο είναι ότι,  το να εμποδίσει τη γέννηση μιας τέτοιας Ευρωσιβηρίας, είναι ζωτικός στόχος για την εμπορική αμερικάνικη θαλασσοκρατία, η οποία, (σε αντίθεση με τον αγώνα ενάντια στην ισλαμική τρομοκρατία που διαλαλεί), ενθαρρύνει κυνικά το Ισλάμ να εμφυτευθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στη Ρωσία.

Guillaume Faye
Μόσχα, 12-5-2005

Εισαγωγή στην Διδασκαλία της Ιλιάδας

Χοσέ Ορτέγκα υ Γκασσέτ: «Η εξέγερση των μαζών»

 Μερικά επίκαιρα αποσπάσματα από το βιβλίο «Η εξέγερση των μαζών»:

Ο μαζάνθρωπος ποτέ δε θα δεχόταν αυθεντία έξω από τον εαυτό του, αν οι περιστάσεις του δεν τον ανάγκαζαν βιαίως να το κάμη. Καθώς σήμερα οι περιστάσεις του δεν τον εξαναγκάζουν, συνεπής προς τον χαρακτήρα του, παύει να αναφέρεται σε άλλες αυθεντίες και νοιώθει κύριος τής υποστάσεώς του. Αντίθετα, o εκλεκτός άνθρωπος, o εξαιρετικός άνθρωπος επείγεται, από εσωτερική Αναγκαιότητα, να αναφερθεί, ξεκινώντας από τον εαυτό του, προς κάποιο πρότυπο πέραν του εαυτού του, ανώτερο από αυτόν, στου οποίου την υπηρεσία τάσσεται ελευθέρως. Ας θυμηθούμε πως από την αρχή διακρίναμε τον εξαιρετικό άνθρωπο από τον κοινό άνθρωπο, λέγοντας πώς ο πρώτος έχει μεγάλες απαιτήσεις από τον εαυτό του, ενώ ο δεύτερος δεν έχει καμιά απαίτηση από τον εαυτό του, άλλα ικανοποιείται μ' αυτό πού είναι, και είναι ευχαριστημένος με τον εαυτό του.

Αντίθετα προς αυτό πού συνήθως πιστεύεται, είναι ο εξαιρετικός άνθρωπος και όχι ο κοινός άνθρωπος πού ζη «ουσιαστικά» σε δουλεία. Η ζωή του δεν έχει νόημα γι' αυτόν, παρά μόνον αν την αφιερώση σε έναν ανώτερο σκοπό. Και συνεπώς δεν θεωρεί την αναγκαιότητα τής υπηρέτησης ωσάν καταπίεση. Όταν κατά τύχη μια τέτοια αναγκαιότητα λείπει, νοιώθει ανήσυχος και επινοεί κάποιο νέο πρότυπο, πιο δύσκολο και πιο απαιτητικό, με το όποιο να καταπιέζει τον εαυτό του. Τούτη είναι ή ζωή πού την ζη κανείς ως πειθαρχία — ή ευγενική ζωή. Ή ευγένεια ορίζεται από τις Απαιτήσεις πού μας επιβάλλει — από τις υποχρεώσεις, όχι από τα δικαιώματα. Noblesse oblige.

Ένας λαός Ιρανικής καταγωγής στον Καύκασο.

Οι Οσέτιοι είναι μια μοναδική εθνική ομάδα του Καυκάσου στην ομώνυμη περιοχή της Οσετίας. Είναι ένας λαός που βρίσκεται διαιρεμένος τόσο στη βόρεια όσο και στη νότια πλαγιά του βουνού, μιλώντας και οι δύο πληθυσμοί μια Ινδο-ευρωπαϊκή γλώσσα, περιβαλλόμενοι από Καυκάσιες εθνογλωσσικές ομάδες. Το μιτοχονδριακό DNA μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να καθορίσει τους γενετικούς πληθυσμούς γεωγραφικά. Τα γενετικά στοιχεία της Υ-απλοομάδας υποδηλώνουν ότι η φυλετική ομάδα της Βόρειας Οσετίας είναι περισσότερο παρόμοια με άλλες ομάδες του Βόρειου Καυκάσου, ενώ της Νότιας Οσετίας είναι περισσότερο παρόμοια με άλλες ομάδες του Νοτίου Καυκάσου. Αλλά, σύμφωνα πάλι με το mtDNA, οι Οσέτιοι και των δύο περιοχών είναι στενοί συγγενείς περισσότερο με ιρανικές ομάδες παρά με τους Καυκάσιους. Θεωρείται λοιπόν, ότι υπάρχει μια κοινή προέλευση των Οσέτιων από το Ιράν, που επηρεάστηκε μετέπειτα από ανδρικό πληθυσμό των Καυκάσιων γειτόνων τους. Κυρίως στην Νότια Οσετία έχουν αφομοιώσει πολλά στοιχεία του πολιτισμού των Κιρκάσιων και άλλων. Στην Βόρεια Οσετία έχουν αφομοιώσει στοιχεία της Ρωσικής λαϊκής παράδοσης. Όμως η Οσετική γλώσσα -κλάδος ιρανικής- και οι αρχαίες παραδόσεις διατηρούνται, με μεγάλη διαφορά από τους γύρω ανθρώπους, παρά την συνύπαρξη. Oι Οσέτιοι είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι μόλις από τον 19ο αιώνα, αν και τα έθιμά τους είναι πολύ αρχαία. Αυτό συμβαίνει γιατί μετέτρεψαν πολύ απλά όλους τους θεούς που λάτρευαν στην παγανιστική τους περίοδο σε αγίους. Είχαν δεχτεί πιέσεις και ξεριζωμούς από τον Στάλιν, ενώ στην Νότια Οσετία πάλι σήμερα δέχονται μεγάλο διωγμό από την Γεωργία που κατέχει την περιοχή τους. Τα χωριά των Οσετίων του νότου, μεταναστεύουν προς βορά, στην Δημοκρατία της Βόρειας Οσετίας. Εκεί έχουν μεν αυτονομία, αλλά οι νέες γενιές σταδιακά "ρωσοποιούνται" και αυτοπροσδιορίζονται ως Ρώσοι.

http://caucasus-explorer.com/en/yuzhnaya-osetiya-leto-v-gorax/

Η παλιά τέχνη του βιβλίου

Η αντιπολεμική φωνή της Αμερικής

Αφιερώστε πέντε λεπτά για να ακούσετε την φωνή της άλλης Αμερικής. Της Αμερικής που αντιστέκεται στον επεκτατικό πόλεμο την διεφθαρμένη εξουσία και την εκμετάλλευση. Καθήκον μας είναι να διαδώσουμε αυτή τη φωνή.

«Η Ελένη στο μουσείο της Σπάρτης»

του Μωρίς Μπαρρές (1906)

«Μέσα στο φτωχικό μουσείο της Σπάρτης, πάνω σε πολλά ανάγλυφα, βλέπουμε τους Διόσκουρους. Συνήθως κρατάνε τα άλογά τους από τα χαλινάρια. Μερικές φορές είναι όρθιοι, γυμνοί, με τους σκούφους των μάγων. Στηρίζονται πάνω στις λόγχες τους. Ανάμεσά τους έχουν την αδελφή τους την Ελένη, να φοράει στο κεφάλι έναν πλατύ πώλο, άκαμπτη, σε στάση αρχαϊκού ειδώλου. Στα χέρια της είναι άραγε κοσμήματα; Ή μήπως είναι μια σπασμένη αλυσίδα; Θλιμμένη ανάμεσα στους δύο άνδρες, ακατάληπτη και ίσως δέσμια, μου στέλνει μέσα από εκείνα τα βάθη των αιώνων χίλια αισθήματα θλίψης, φόβου και επιθυμίας.

Νάτην λοιπόν, μικρή βάρκα, προτού μπει μέσα στη βαθιά θάλασσα...

Αυτή η Ελένη, κλεισμένη μέσα στο ασιατικό της περίβλημα, είναι το άνθος της μανόλιας που είναι ακόμα κλειστό και πρέπει, την επόμενη αυγή, να ανοίξει και να μεταμορφωθεί. Όμως αυτή η τραχιά Ελένη του μουσείου περιέχει καλύτερα τα χρώματα και τα αρώματα ενός θαυμαστού ροδόδενδρου. Από τα τείχη της Τροίας έχει δει τις μάχες, των οποίων αποτελούσε το έπαθλο. Τι σιωπή! Τι απόμακρο βλέμμα! Οι κορφές του Ταΰγετου και οι πολεμικές του επάλξεις ρίχνουν τη σκιά τους πάνω σ’αυτήν την αρχέγονη Ελένη.

Παρότι αγγίζει παντού τις καρδιές, μη νομίσετε ότι η Τυνδαρίδα ανήκει σε όλα τα τοπία. Είναι γέννημα αυτής της κοιλάδας του Ευρώτα και του Ταΰγετου. Μάταια συνεχίζει, μέσα στους αιώνες, τη μεγάλη της περιπέτεια, ο θρύλος της διατηρεί τη μορφή αυτών των αξέχαστων μοντέλων, και μόνο μέσα σε αυτό το ηρωικό περιβάλλον η ηδυπάθειά της αποκτά όλη της την ισχύ.»

Απόσπασμα από Το ταξίδι της Σπάρτης του Μωρίς Μπαρρές. Διάσημος Γάλλος συγγραφέας, ο Μπαρρές ταξίδεψε στη Σπάρτη την Άνοιξη του 1900. (Maurice Barrès, Le Voyage de Sparte, Παρίσι: 1906. eurotas.wordpress.com)

Κρυμμένος ανάμεσα στα φύλλα

 "Θα πρέπει να καλλιεργήσουμε τρία εσωτερικά χαρακτηριστικά: τη σοφία (Τσι), την αλληλεγγύη (Τζιν) και το θάρρος (Γιου). Η Σοφία συνίσταται απλώς στο να είμαστε σε θέση να συνομιλούμε. Από την πρακτική του διαλόγου έρχεται σοφία ανεκτίμητη. Η αλληλεγγύη είναι να ενεργούμε για τον άλλο. Υπάρχουμε σε σχέση με τους άλλους, και θέλουμε το κοινό καλό. Θάρρος είναι να σφίγγουμε τα δόντια. Να προχωρούμε προς τα εμπρός χωρίς να σκεφτόμαστε συνέπειες, εξαλείφοντας κάθε αμφιβολία."

Ήταν ένα μοναδικό Κυριακάτικο απόγευμα αυτή η τελευταία ημέρα του μήνα. Μετά από μία πεζοπορία ανάμεσα στα χρυσά φυλλώματα των πλατανιών που σκεπάζουν το μονοπάτι δίπλα στο ποτάμι, φτάσαμε στην αγαπημένη μας θέση. Ένα σημείο κρυμμένο μέσα στο δάσος όπου υπάρχει ένας φυσικός βράχος και θυμίζει βωμό. Εκεί, "κρυμμένοι" κι εμείς, κοντά πάντα στο μικρό ποτάμι νοιώθουμε ότι βρισκόμαστε σε μια ιδιαίτερη επικοινωνία με το δάσος που μας φιλοξενεί. Τότε, βγήκε από το σακίδιο και το βιβλίο "Χαγκακούρε", το οποίο είναι ένα από τα κλασσικά κείμενα της παραδοσιακής Ιαπωνικής σοφίας και κυρίως της ηθικής των Σαμουράι. Ένα από τα αγαπημένα βιβλία του Γιούκιο Μισίμα. "Χαγκακούρε" σημαίνει "Κρυμμένος ανάμεσα στα φύλλα". Διαβάζοντας και συζητώντας, η ώρα πέρασε, μα ο χρόνος ήταν σαν να κυλούσε διαφορετικά... σιγά σιγά τα φθινοπωρινά φύλλα των δέντρων που έκρυβαν τη συντροφιά μας, άρχισαν να φαντάζουν χρυσά κεντημένα στολίδια επάνω στην πορφύρα του ορίζοντα. Καθώς ο ήλιος βασίλευε στο στερέωμα, το δάσος γύρω μας είχε γίνει ένας παράξενος ναός ηρωικού μεγαλείου. Συνειδητοποιώντας αυτή την καθηλωτική ομορφιά, μείναμε σκεπτικοί, ώσπου το κρύο έγινε κάπως πιο αισθητό. Επιστρέψαμε ξανά στην συμβατική διάσταση, ενώ μία μυστήρια αίσθηση μας είχε κυριεύσει... Είχαμε ταξιδέψει στον χρόνο! Σε έναν υπερβατικό άχρονο χρόνο, κάτι που λίγοι φυσικοί ναοί έχουν την ικανότητα να επιτυγχάνουν. Μια εμπειρία που σίγουρα δεν μπορεί κανείς ούτε να περιγράψει εύκολα, ούτε να ξεχάσει. Ξεκινήσαμε σιωπηρά τον δρόμο της επιστροφής, ενώ ο σκύλος μας προσπαθούσε να μας προκαλέσει απτόητος σε παιχνίδια! Όμως εμάς η έξοδός μας από αυτόν τον φανταστικό ναό τον "Κρυμμένο ανάμεσα στα φύλλα", μας άφησε μια ακατανόητη αίσθηση μοναξιάς. Ποιος είναι ο δρόμος του Σαμουράι;

Tιμή, πίστη, συνείδηση, αγάπη, χρέος... Αξίες που κτίζουμε μέρα με τη μέρα σε έναν κόσμο που βυθίζεται στο μίσος και στον υλισμό.

Οι αληθινές κατακτήσεις

Η φιλοσοφία και η δράση της Λυκώρειας έχουν σκοπό να εμπνεύσουν μία δυναμική στάση προς την ζωή. Για εμάς Λυκώρεια είναι η εξερεύνηση, η ανάβαση, η περιπέτεια. Είναι οι άγνωστες θάλασσες και οι άγριες κορφές πάνω από τα σκοτεινά σύννεφα που κρύβουν αυτόν τον εκτυφλωτικό  ήλιο. Λυκώρεια είναι να σπας τα σύνορα. Οι Λύκοι δεν δέχονται όρια! Αυτοί τα ορίζουν. Οι αδρανείς και οι κομφορμιστές δεν γράφουν ποτέ την ιστορία. Η ιστορία γράφεται από τους ανήσυχους ανθρώπους, με τα μεγάλα πάθη! Τους εξερευνητές του αγνώστου. Κυρίως από αυτούς που τολμούν να αντιμετωπίσουν το παράλογο. Οι Ευρωπαίοι ήταν πάντα άνθρωποι τέτοιου χαρακτήρα. Δεν αρκεί όμως ο άνθρωπος να είναι κατακτητικός αν δεν είναι πρώτιστα και κατακτητής του εαυτού του. Δεν έχει νόημα να κατακτά νέους κόσμους, νέες κορυφές, αν δεν προσπαθεί να κατακτά την δυσκολότερη... την εσωτερική του κορυφή. Αυτός είναι ο τύπος ανθρώπου που εμείς ερχόμαστε να εκφράσουμε. Ριζικά αντίθετος από τον εγωϊστικά κατακτητή. Αυτή είναι και η σημαντική διαφορά της σύγχρονης εκτροπής του πολιτισμού μας που ονομάζεται “Δυτικός”, από τον Κλασικό κόσμο που στην Ευρώπη είχε την ρίζα του στον ελληνικό πολιτισμό. Ο νεωτερικός άνθρωπος έχει τεράστια διαφορά από τον κλασικό. Στην κοινωνική ανθρωπολογία μιλάμε ουσιαστικά για μία άλλη φυλή.

Πιστεύουμε ότι έχουμε έναν ανεπτυγμένο πολιτισμό. Μετά όμως αναρωτιόμαστε γιατί οι άνθρωποί μας είναι σε αυτά τα χάλια; Και ψάχνουμε να βρούμε τί φταίει μέχρι να ανακαλύψουμε ότι τελικά... μάλλον δεν έχουμε έναν ανεπτυγμένο πολιτισμό. Σήμερα έχουμε την δυνατότητα να αναπτύσσουμε την βιομηχανία για να έχουμε αφθονία αγαθών, αλλά δεν μας γεμίζει τίποτα και η καθημερινή μας ζωή έχει γίνει αφόρητη, γεμάτη προβλήματα, άγχος και καρκίνο. Αντιμετωπίζουμε κρίση αξιών. Ο πολιτισμός μας δεν είναι ένας Δυνατός πολιτισμός, είναι ένας Επιθετικός πολιτισμός, ενώ ταυτόχρονα αυτοκτονεί βυθισμένος στο υπαρξιακό του αδιέξοδο. Σήμερα έχουμε την δυνατότητα να πατήσουμε σε νέους πλανήτες, αλλά δεν έχουμε την δυνατότητα να ζήσουμε ευτυχισμένοι στο ίδιο μας το σπίτι, την Γη μας. Οι λέξεις “εξέλιξη” και “πρόοδος”, έχουν χάσει το αληθινό τους νόημα, από την στιγμή που εμείς οι άνθρωποι χάσαμε το νόημα της ζωής. Καταλαβαίνουμε όλοι πια, ότι η τεχνολογικές μας δυνατότητες από μόνες τους δεν μας βοηθούν χωρίς μια ψυχή, ένα πεπρωμένο και μία βαθιά κατανόηση του ανθρώπου και του κόσμου. Όχι απλά δεν έχουν αξία, αλλά τα τεχνικά επιτεύγματα της Δύσης είναι και τραγικά περιορισμένα και μυωπικά σε σύγκριση με όσα έχει καταφέρει η ανθρωπότητα ως τώρα. Η νεωτερική Δύση είναι μία αίρεση που οδηγεί σε αυτοκτονία. Ο Δυνατός Άνθρωπος δεν είναι ο επιθετικός άνθρωπος, αλλά ο αυτοεπιβεβαιωμένος. Ο Νέος Άνθρωπος που επικαλούμαστε θα είναι πραγματικά δυνατός, γιατί θα αποτελείται από μία βαθιά ενότητα σοφίας, δράσης και πεπρωμένου, σε αρμονία δηλαδή με τον ίδιο του τον εαυτό. Αυτός είναι ο εξερευνητής του Σύμπαντος. Αυτός θα είναι και ο φορέας ενός πραγματικά μεγάλου πολιτισμού, που θα φωτίσει όλη την ανθρωπότητα και θα την βγάλει από τα σκοτάδια της σπηλιάς που σήμερα κατοικεί πιστεύοντας ότι είναι ανεπτυγμένη. Μια αληθινή επανάσταση.

Ανατολικά Καρπάθια. Τα βουνά των λύκων.

...και όλα αυτά στο κέντρο της Ευρώπης. Δεν είναι συναρπαστικό;

Gill Page: Οι Έλληνες πριν τους Οθωμανούς

Το 1204 η Βυζαντινή αυτοκρατορία κατακτήθηκε από δυτικά στρατεύματα της Τέταρτης Σταυροφορίας, έναν συνασπισμό δυνάμεων που συγκροτήθηκε με πρόσχημα την απελευθέρωση των Αγίων Τόπων. Το γεγονός υπήρξε κοσμοϊστορικό για τους υπηκόους της Αυτοκρατορίας και άλλαξε δραματικά την εικόνα που είχαν για το κράτος και τους εαυτούς τους.

Από πολλούς σύγχρονους ιστορικούς υποστηρίζεται ότι στα χρόνια της φραγκοκρατίας δόθηκε το έναυσμα για τη διαμόρφωση ενός Ελληνικού πρωτοεθνικισμού που έμελλε, αιώνες μετά, να οδηγήσει στη δημιουργία του νεοελληνικού κράτους.

Με εργαλείο την θεωρία του εθνισμού, το βιβλίο της Gill Page έρχεται να καταρρίψει τις εθνικιστικές ερμηνείες και να αποσαφηνίσει ότι ο εθνισμός και οι εθνοτικές ταυτότητες δεν είναι οι προνεωτερικές μορφές του εθνικισμού, παρά τις όποιες ομοιότητες.

Μια συστηματική ανάλυση των Ελληνικών έργων της περιόδου, που προέρχονται και από τα δύο άκρα του κοινωνικού φάσματος, αποκαλύπτει τις νοοτροπίες και ιδεολογίες, και αναδεικνύει άγνωστες πτυχές του ύστερου Μεσαίωνα, εστιάζοντας ιδιαίτερα στις εθνοτικές ταυτότητες των Ελλήνων της εποχής εκείνης και στις σχέσεις τους με τους δυτικούς κατακτητές.

Εκδόσεις Θύραθεν / Cambridge University Press
Συγγραφέας: Gill Page
ISBN 978 960 8097 97 1
Σελίδες 386, Τιμή 18,5 ευρώ
www.thyrathen.gr

Σάββατο από τις 20.00

Λοιπόν φιλαράκια, όπως κάθε Σάββατο, έτσι και αυτό, θα μαζευτούμε κατά τις 20.00 στην λέσχη μας στην Καλλιθέα,θα ανοίξουμε ωραίο κόκκινο κρασί και θα λέμε ιστορίες μέχρι αργά τη νύχτα. Τί έχετε να κάνετε λοιπόν το Σάββατο; Γρυπάρη 71 (από Θησέως στο ύψος της Χαροκόπου). Ένας χώρος για όλους εμάς που δεν μας αρέσουν τα ψεύτικα Σάββατα με τους προσποιητούς και δήθεν ανθρώπους. Σας περιμένουμε στο μικρό μας σπίτι που όμως για εμάς φαντάζει κάστρο απόρθητο σαν τις ψυχές μας.

Όρος Robson - Καναδάς.

23 Νοέμβρη 2014 - Πορεία στις Σκουριές

Για όλους εμάς, το αντάμωμα στον Κάκαβο δεν είναι απλά μια πορεία. Διεκδικούμε τη Γη μας και την Ελευθερία μας. Εμείς θα προστατέψουμε τις ζωές μας. Εμείς θα τους σταματήσουμε. Η 23 του Νοέμβρη είναι αυτή η ημέρα. http://soshalkidiki.wordpress.com/

Μας αφορά όλους. Η καταστροφή των τροπικών δασών της νοτίου Αμερικής είναι ο κυριότερος παράγοντας που επηρεάζει την αλλαγή του κλίματος της Ευρώπης με σημαντικά λιγότερες βροχές. Τα προβλήματα σήμερα δεν είναι περιορισμένα στην χώρα του κάθε λαού, αλλά είναι παγκόσμια και απαιτούν παγκόσμιες συμμαχίες. (Η Λυκώρεια κινείται σε αυτή την λογική ήδη με την παγκόσμια συμμαχία κατά των τροποποιημένων σπόρων, αλλά και αρκετών ομάδων αλληλεγγύης.)

Rainforest Action Network

Περιοδικό "Antares" (Ιταλία)

http://www.antaresrivista.it/

Για μια αληθινά ενωμένη Ευρώπη

H απελευθέρωση της Ευρώπης προϋποθέτει και μια παγκόσμια απόσυρση των ΗΠΑ. Το τέλος της αμερικανικής κυριαρχίας πρέπει να συμβεί σε στρατιωτικό επίπεδο (διάλυση του ΝΑΤΟ και γεωπολιτική ήττα) όσο και σε οικονομικό επίπεδο.
Η απελευθέρωση της Ευρώπης είναι απαραίτητη προϋπόθεση για οποιαδήποτε απόπειρα ευρωπαϊκής ενοποίησης. Δεν μπορεί να υπάρξει ενοποίηση όσο παραμένει η Ευρώπη υπό την επιρροή των ΗΠΑ (γεωπολιτική - οικονομική - πολιτιστική). Αφενός λοιπόν, για να είναι ανεξάρτητη η Ευρώπη πρέπει να απελευθερωθεί από την μοχθηρή κυριαρχία του Αμερικανού «συμμάχου» της.
Αφετέρου, η ενοποίηση της Ευρώπης θα γίνει δυνατή μόνο εάν στρέφεται γύρω από συγκεκριμένους άξονες: Μεταφυσικό - Μυστικιστικό: Το ευρωπαϊκό έθνος. Πολιτικό: Το ευρωπαϊκό κράτος - σύστημα. Πολιτισμικό: Η Ελληνική κοσμοθέαση υπέρ του Δυτικού νεωτερικού πολιτισμού. Για να τεθούν οι βάσεις για αυτά χρειάζεται μια οργάνωση που θα διαμορφώσει μεταπολιτικά μία νέα γενιά με ένα βίωμα πραγματικής ευρωπαϊκής διάστασης και στα τρία αυτά επίπεδα.
Και πάνω απ' όλα είναι η θέληση των ανθρώπων που μοιράζονται ένα κοινό πεπρωμένο.

Στυμφαλία: Στα μονοπάτια των θεών και των ηρώων

Στα μονοπάτια των θεών και των ηρώων θα χαρακτήριζα την περιοχή όπου βρίσκεται η πασίγνωστη λίμνη της Στυμφαλίας. Ένα γαλήνιο μέρος στην Κορινθία, γεμάτο θρύλους και μυστήρια, ανάμεσα στα όρη Κυλλήνη ή Ζήρεια και Ολίγυρτο. Η ιστορία της ξεκινάει από τα πανάρχαια χρόνια με την εμφάνιση των Πελασγών. Βέβαια οι ιστορικοί αναφέρουν ότι γύρω στο 1900 πχ, εμφανίστηκαν Αρκάδες από την περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας όπου συνδέθηκαν μυθολογικά με τους Πελασγούς. Η λίμνη της Στυμφαλίας, έχει λάβει την ονομασία της από τον πρώτο οικιστή τον Στύμφαλο. Ο Στύμφαλος είχε έναν αδερφό τον Αίπυτο όπου πέθανε από δάγκωμα φιδιού και ο τάφος λέγεται σύμφωνα με τον θρύλο, ότι βρίσκεται στη περιοχή του Γεροντίου Όρους, όπου αναζητείται από τους αρχαιολόγους.

Ο θεός Ερμής, σύμφωνα με την μυθολογία μας, αναφέρεται ότι γεννήθηκε στο όρος Κυλλήνη, από την νύμφη Μαία και το Δία, σε ένα σπήλαιο γνωστό έως και σήμερα «η σπηλιά του Ερμή».

Οι εμφανίσεις νυμφών, που αργότερα μετονομάστηκαν από τους κατοίκους της περιοχής ως νεράιδες, ήταν νεαρές γυναίκες ιδεατής μορφής, τριγυρνώντας μες στην φύση, συνοδεύοντας τη θεά Άρτεμη στο κυνήγι. Ακόμη υμνούσαν τον τραγόμορφο θεό Παν, ο οποίος λατρευόταν μάλιστα στην περιοχή της Στυμφαλίας, σκορπούσε τον πανικό στα κοπάδια των βοσκών. Τέλος, ο μυθικός μας ήρωας Ηρακλής, ο οποίος σκότωσε της Στυμφαλίδες Όρνιθες, με την βοήθεια χάλκινων κροτάλων που του είχε δώσει η θεά Αθηνά, χτυπώντας τα γιγαντόσωμα πουλιά με δηλητηριώδη βέλη, βάζοντας ένα τέλος στο τρόμο των ντόπιων και στις καταστροφές των καλλιεργειών τους.

Ένας τόπος ιερός λοιπόν, όπου σήμερα φιλοξενεί εκδρομείς, λάτρεις του κυνηγιού, μέχρι και παρατηρητές πουλιών οι οποίοι αναζητούν μερικές στιγμές ηρεμίας, μακριά από τα αστικά κέντρα και τη μιζέρια της εποχής, ερχόμενοι σε επαφή με την φύση, καθώς και την μεταφυσική του τόπου που συνδέεται με τις ρίζες των προγόνων μας.

Β.Π.

Ο Βάργκ Βίκερνες στο περιοδικό Λυκώρεια

Από την πολύ σημαντική, για όλη την Ευρώπη, συνέντευξη που παραχώρησε ο Βάργκ Βίκερνες αποκλειστικά στο περιοδικό Λυκώρεια:
"Όταν βλέπεις όλα όσα λένε για τους Μουσουλμάνους στα ΜΜΕ σκέψου το εξής: θέλουν εμείς να επιτεθούμε στους Μουσουλμάνους, τους οποίους αυτοί έφεραν εδώ. Εάν το κάνουμε αυτό τότε μπορούν να επιβάλουν στρατιωτικό νόμο και να μετατρέψουν τις χώρες μας σε ολοκληρωτικές δικτατορίες, εξυπηρετώντας έτσι συγκεκριμένα συμφέροντα αυτών των οποίων απαγορεύεται η έκφραση από τον νόμο. Αυτοί είναι ο πραγματικός εχθρός.
Αυτό που μπορώ να πω είναι πως πρέπει να κάνουμε ότι είναι δυνατό για να ανεξαρτητοποιηθούμε από το σύστημά τους όσο περισσότερο μπορούμε. Φυτέψτε το φαγητό σας. Χτίστε τα σπίτια σας. Μεγαλώστε τα δικά σας ζώα. Ελαχιστοποιήστε τις ανάγκες σας. Μην συνδράμετε στο μηχανισμό του καταναλωτισμού. Και το σημαντικότερο: μην πάρετε ποτέ κανένα δάνειο από καμία τράπεζα!
Αυτό από μόνο του δεν πρόκειται να αναβιώσει κάτι, ούτε θα σώσει την ελευθερία και την περηφάνια σε ότι κάνουμε. Θα ετοιμάσει όμως το έδαφος για αυτούς που θα έρθουν την ώρα που θα ελευθερώνεται ο άνθρωπος από τα δεσμά των τραπεζών."

Ολόκληρη η εκτενής άκρως ενδιαφέρουσα, συζήτηση δημοσιεύεται στο 4ο τεύχος, το οποίο μπορείτε να το προμηθευτείτε με 1,50 ευρώ από την λέσχη της Αθήνας: Γρυπάρη 71, Καλλιθέα (κάθε Σάββατο απόγευμα) και από τις ομάδες μας σε όλη την Ελλάδα με ένα email στο: lykoreia@gmail.com

Ινδιάνοι του Καναδά

Την σήμερον ημέρα στη περιοχή του Καναδά, ζουν πάνω από ενάμιση εκατομμύριο Ινδιάνοι. Συγκεκριμένα, στην περιοχή του Κεμπέκ ιστορικές πηγές αναφέρουν, ότι πριν καταφτάσουν οι πρώτοι Ευρωπαίοι έποικοι, κατοικούσαν οι φυλές Αλγκόνκιν, Χιούρον και Ιροκουά.

Με την άφιξη των πρώτων Γάλλων εποίκων, οι Ινδιάνικες φυλές διώχθηκαν, ακολούθησαν βιαιοπραγίες και δεν έλειψαν οι πολεμικές συγκρούσεις μεταξύ των, όπου έλαβαν τέλος με την υπογραφή συνθήκης ειρήνης το 1701.

Στο video που παραθέτουμε είναι ένα μέρος από την ιστορία του Κεμπέκ όπου φυσικά ξεκινάει με την ιστορία των ιθαγενών κατοίκων του Καναδά, παρουσιάζοντας τον τρόπο ζωής τους, λίγο πριν την έλευση των Λευκών κατακτητών.

Τα αγριολούλουδα του τόπου μας

Η θέση της Ελλάδας στο σημείο συνάντησης τριών ηπείρων, σε συνδυασμό με το ανάγλυφό της που περιλαμβάνει πλήθος από ψηλά βουνά και εκατοντάδες χιλιόμετρα ακτών, την έχει προικίσει με μια πλούσια χλωρίδα που πλησιάζει τα 6000 διαφορετικά είδη. Ιδιαίτερα τα βουνά, από τη Ροδόπη μέχρι την Πίνδο, τον Όλυμπο, τον Παρνασσό και τον Ταΰγετο καθώς και οι τρεις μεγάλες οροσειρές της Κρήτης, φιλοξενούν πλήθος σπάνιων και μοναδικών ειδών, που σε συνδυασμό με τις καταπληκτικές διαδρομές που προσφέρουν ορίζουν την Ελλάδα σαν τον βοτανικό παράδεισο της Ευρώπης. Αν σκεφτεί κανείς την εξαιρετική ποικιλότητα και ομορφιά των φυτών της Ελλάδας, μια ποικιλότητα η οποία αντικατοπτρίζει τα χαρακτηριστικά αυτού του αξιοσημείωτου τόπου, ίσως δεν είναι άξιο περιέργειας ότι βοτανολόγοι όπως ο Διοσκουρίδης και ο Θεόφραστος και φυσικοί φιλόσοφοι, κυρίως ο Αριστοτέλης, εστίασαν νωρίς το ενδιαφέρον τους σε αυτά τα φυτά και την ονοματολογία τους. Σημαντικά ιατρικώς ανά τους αιώνες, τα φυτά είναι βέβαιο ότι εμπλούτισαν τις ζωές των αρχαίων Ελλήνων και των προγόνων τους ακριβώς όπως εμπλουτίζουν και τις ζωές όσων βιώνουν την απόλαυση της παρατήρησής τους σήμερα.

Η αλληλεγγύη είναι το όπλο των λαών.

Αποστολή αλληλεγγύης στα μειονοτικά σχολεία του Κοσόβου. Εθελοντές από την Ευρώπη βρίσκονται αυτές τις ημέρες εκεί, με χρήματα που μαζεύτηκαν από τις συνεισφορές όλων μας, χωρίς κανέναν κυβερνητικό οργανισμό. Χαιρετισμούς από όλα τα παιδιά!

Μιναρέδες: Οι λόγχες του Ισλάμ στην Ευρώπη

Το ζήτημα των μιναρέδων στην Ελβετία και του Ισλαμικού Τεμένους Αθηνών στην Ελλάδα. 

Οι ισλαμιστές διεισδύουν στην Ευρώπη και αποκτούν δύναμη και εξουσία με όπλο τη θρησκευτική ελευθερία που διεκδικούν, και που τα ευρωπαϊκά κράτη φαίνονται, καταρχήν, υποχρεωμένα να τους διασφαλίσουν, δυνάμει του εθνικού τους δικαίου και των διεθνών συμβάσεων που έχουν υπογράψει. Το υφιστάμενο νομικό-πολιτικό πλαίσιο παρέχει διέξοδο και λύσεις στο πρόβλημα της ισλαμικής εξάπλωσης και επικράτησης ή την υποθάλπει; Μπορεί να απαγορευθεί η ανέγερση τζαμιών και η κατασκευή μιναρέδων και, αν ναι, με βάση ποια κριτήρια και ποιες προϋποθέσεις; Ο έγκριτος νομικός Χρήστος Τσιαχρής, στρατιωτικός δικαστής με μεταπτυχιακή ειδίκευση στο Διεθνές Δίκαιο, ο οποίος, επίσης, έχει διατελέσει ερευνητικός συνεργάτης του Κέντρου Συγκριτικού Συνταγματικού Δικαίου και Θρησκείας του Πανεπιστημίου της Λουκέρνης, στην εμπεριστατωμένη μελέτη του ―μεγάλο μέρος της οποίας έχει, ήδη, παρουσιαστεί σε συνέδριο που συνδιοργανώθηκε από τα Πανεπιστήμια Λουκέρνης και Λονδίνου― δίνει τεκμηριωμένες απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα, προβαίνοντας και σε επιστημονική ανάλυση-σύγκριση της στάσης της Ελβετίας στο θέμα της κατασκευής μιναρέδων, και της Ελλάδας στο ζήτημα της ανέγερσης τζαμιών και τεμένους. Τα επιστημονικά συμπεράσματα στα οποία καταλήγει είναι τολμηρά και άκρως ενδιαφέροντα. Ένα βιβλίο επίκαιρο όσο ποτέ, λόγω της εξάπλωσης του Ισλάμ, της ισλαμικής απειλής για την Ευρώπη και όλο τον δυτικό κόσμο, αλλά και της πρόσφατης απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας που επέτρεψε/επικύρωσε την ανέγερση τεμένους στην Αθήνα. Η μελέτη, εκτός από τις πλούσιες πληροφορίες, δίνει επιχειρήματα σε όποιον ενδιαφέρεται να έχει, για το συγκεκριμένο ζήτημα, σοβαρές πολιτικές θέσεις και να μην περιορίζεται σε συνθήματα και αφορισμούς.

Συγγραφέας: Χρήστος Τσιαχρής (Εκδόσεις: Θούλη )

Για μια πραγματική επανάσταση

Όλοι θέλουν ν' αλλάξουν την κοινωνία, αλλά κανείς δεν θέλει ν' αλλάξει. Πιστεύουμε ότι κάθε βελτίωση της Κοινωνίας αρχίζει με την βελτίωση των ανθρώπων. Και μόνο τότε μπορούμε να μιλάμε για μία πραγματική επανάσταση και όχι απλά για αντιδράσεις. Για να αλλάξουμε τον κόσμο πρέπει πρώτα να αλλάξουμε εμείς.

Η Δυτικοποίηση του κόσμου

Σε όλο και σημαντικότερα τμήματα του πληθυσμού παρατηρείται ανάπτυξη μιας σαφούς αντιδράσεως... με την αποστασιοποίηση στους θεσμούς, την περιφρόνηση της πολιτικής τάξεως στο σύνολό της και την εκδήλωση μιας όλο και βαθύτερης απάθειας έναντι όσων αφορούν τη δημόσια ζωή.

Αυτό το θλιβερό θέαμα προκαλεί ανησυχίες, όχι μόνο στους θεωρητικούς του φιλελεύθερου πλουραλισμού, αλλά και σε όλους εκείνους που πιστεύουν ότι ο πνευματικός πλούτος και η πνευματική δημιουργικότητα των εθνών και των λαών εκφράζεται κατά πρώτον στην ικανότητα συμμετοχής τους στην οικοδόμηση ενός κοινού πεπρωμένου και διαμορφώσεώς τους σε ειδικά υποκείμενα έχοντα συνείδηση της ιστορίας τους.

...η κοινωνική διαμάχη δεν περιορίζεται πλέον εντός του πλαισίου των παραδοσιακών συλλογικών πρωταγωνιστών (κόμματα, συνδικάτα) παρά πλήττει και κάθε πολίτη ατομικά θεωρούμενο, ωθώντας τον προς μια σειρά διεκδικήσεων (μισθών, κοινωνικής ασφαλίσεως, διοικητικών εγγυήσεων, επαγγελματικής καταστάσεως κλπ) οι οποίες οδηγούν όλο και περισσότερο προς την ατομικότητα και απαλείφουν από τις συνειδήσεις την ιδέα του συλλογικού συμφέροντος, του «κοινού αγαθού» που υπερβαίνει τα ατομικά συμφέροντα...

...οι φιλελεύθερες διευθύνουσες τάξεις επιβεβαίωσαν την υπεροχή της οικονομίας έναντι της πολιτικής και παραμέλησαν εντελώς τα προβλήματα εθνικής ταυτότητας, πολιτιστικής ανεξαρτησίας, λαϊκής κυριαρχίας και εντάξεως των μαζών στο Κράτος.

...Δεδομένου ότι η καταναλωτική κοινωνία προκαλεί αύξηση ταυτόχρονη της προσδοκίας και των απαιτήσεων κάθε τομέως, αύξηση μη δυναμένη να ρυθμισθεί μόνο με τους μηχανισμούς του «ανταγωνισμού» ή της αγοράς (το «αόρατο χέρι» που επικαλείται ο Άνταμ Σμίθ), τα καθεστώτα που εφαρμόζουν οι ιδεολογικές συνταγές του φιλελευθερισμού είναι κατ’ ανάγκη καταδικασμένα σε αδιέξοδο.

...τα νέα κοινωνικά κινήματα φαίνονται να προαναγγέλουν ένα πολιτικό σενάριο όπου τα φαινόμενα της αλληλεγγύης θα επανεύρισκαν τον κεντρικό ρόλο που τους είχε αφαιρέσει η φιλελεύθερη ατομικιστική φιλοσοφία. Αυτά τα νέα κινήματα συνιστούν την έκφραση αναγκών μεταϋλιστικών. Παρακινούν σε στράτευση κατ’ αρχήν πολιτιστική, η οποία διασχίζει τους κοινωνικούς διαχωρισμούς που οι συντηρητικές και νεοκορπορατιστικές πολιτικές των κυβερνήσεωνή των lobbies θα ήθελαν να διατηρήσουν, αν όχι να ενισχύσουν.

...Το κοινό έργο που οικοδομείται μπροστά στα μάτια μας είναι, κατ’ αρχήν, μια επιχείρηση ομογενοποιήσεως και εξουδετερώσεως όλων των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων προς όφελος πραγματικό και αποκλειστικό της ποσότητας των καταναλώσιμων αγαθών η οποία αυξάνεται. Αυτής της επιχειρήσεως το ιδεολογικό επικάλυμμα διασφαλίζουν οι πανταχού παρόντες και πανίχυροι οργανωτικοί μηχανισμοί της Κουλτούρας και Επικοινωνίας.

...Το πρωταρχικό μέλημα στην οργάνωση και χειραγώγηση της κουλτούρας των μαζών από τις οικονομικές και πολιτιστικές εξουσίες είναι προφανώς η δημιουργία απολύτως απατηλών ισοτήτων και η άρνηση κάθε δυνατότητας αναφοράς σε αξίες διαφορετικές από εκείνες της αποδόσεως. Αυτό που χρειάζονται οι βιομηχανικές κοινωνίες για να συνεχίσουν να αυξάνονται κατακλύζοντας τον κόσμο με τα προϊόντα τους και ακινητοποιώντας την ιστορία, είναι να μην υπάρχει πλέον παρά ένας μόνο κόσμος, να συγχωνευθούν οι πολλαπλοί και ποικίλοι κόσμοι των κοινωνικών τάξεων, των επαγγελμάτων, των ηλικιών και των ανθρωπίνων πολιτισμών σε ένα μοναδικό αδιαφοροποίητο μείγμα παραγωγών – καταναλωτών.

Η Δυτικοποίηση του κόσμου. (Μάρκο Τάρκι, Σερζ Λατούς, Αλαίν Καγιέ, Κλωντ Καρνού, Φερντινάν Τενίς) Εκδόσεις Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα 1990.

Χωρίς συμβιβασμό

"Ο Σαμουράι πρέπει να διατηρεί την πίστη του στις πεποιθήσεις του ακόμη και όταν το κοινωνικό και πολιτικό κλίμα γύρω του μεταβάλλεται και αλλάζει.

Πρέπει να είναι υπομονετικός και να ενεργεί κατά τρόπο που μερικές φορές μπορεί να φαίνεται παράλογος και ανορθολογικός, πρέπει όμως να αντιστέκεται στον πειρασμό της στιγμιαίας ικανοποίησης, και να εργαστεί για την εκπλήρωση αυτού που μπορεί να φαίνεται σαν μια ΑΝΕΦΙΚΤΗ ΙΔΕΑ.

Ως αποτέλεσμα, ο Σαμουράι συχνά καθιστά τον εαυτό του εκτός του κατεστημένου κύκλου.

Μια επαναστατική φιγούρα που αρνείται να συμμορφωθεί με τις συνήθειες των καιρών."

-Takahiro Kitamura-

Αμμιανός Μαρκελλίνος: Η ζωή και το έργο του Ιουλιανού

Αμμιανός Μαρκελλίνος, ο τελευταίος Έλληνας μεγάλος ιστορικός της ύστερης Ρωμαϊκής περιόδου. Το έργο του Res gestae κατατάσσεται μεταξύ των μεγάλων έργων της τάξεως του Λίβιου και του Τάκιτου. Μια καταγραφή των ιστορικών γεγονότων είκοσι πέντε ετών, κατά την διάρκεια που έζησε ως αυτόπτης μάρτυρας ο ίδιος ο Μαρκελλίνος, καλύπτοντας την περίοδο της αυτοκρατορίας του Κωσταντίου, του Ιουλιανού, του Ιοβιανού, του Βάλη.

Καταγράφει μια περίοδο δραματικών αλλαγών, μιας αυτοκρατορίας εξαντλημένης από την υπερβολική φορολόγηση, την διαφθορά, την καταστροφή των μεσαίων τάξεων, την πορεία προς την πτώση μιας αυτοκρατορίας.

To Α΄ μέρος αυτής της τρίτομης σειράς, βιβλία XIV-XIX, αναφέρεται στην ζωή και το έργο του Ιουλιανού. Ο Αμμιανός Μαρκελλίνος έζησε τα γεγονότα των διωγμών, επί Κωνστάντιου Β΄, στην Σκυθόπολη, (εναντίον των Εθνικών), περίοδο που αρκούσε κάποιος να φέρει «...στο λαιμό κάποιο φυλαχτό που προστατεύει από τον πυρετό ή οποιαδήποτε άλλη ασθένεια, ή υπήρχαν μαρτυρίες κακόβουλων ανθρώπων ότι επισκέφθηκε κάποιον τάφο το βράδυ, για να τον βρουν ένοχο και να τον εκτελούσαν ως μάγο ή ως ερευνητή της φρίκης των τάφων και των ανάξιων σκιών των φαντασμάτων που τους στοιχειώνουν. Πράγματι, το θέμα το χειρίστηκαν πολύ σοβαρά, λες και το πλήθος των ανθρώπων ζητούσαν, στην Κλάρο ή στις δρυς τής Δωδώνης ή στο Δελφικό Μαντείο, την επίτευξη του μοναδικού στόχου τους, την καταστροφή του αυτοκράτορα.» (XIX, 12, 14-15).

Εκδόσεις: Εύανδρος

Η ζωή του Μάρκ Τουαίην

Εξέγερση ενάντια στον σύγχρονο κόσμο!

"Khoda": Μία δημιουργία 5 λεπτών από τον Ιρανό καλλιτέχνη Reza Dolatabadi. 6000 ζωγραφιές. Δύο χρόνια δουλειάς!

Ελεύθεροι Κοινοτικοί Χώροι παντού!

Ημερίδα για τον Ελληνικό Κοινοτισμό

"Loup"

Μια καταπληκτική ταινία. Ο Λύκος από μια άλλη οπτική... 

Απεβίωσε ο Τζοβάνι Ρεάλε

Απεβίωσε ο Τζοβάνι Ρεάλε. Ένας από τους σπουδαιότερους εκπροσώπους των ιδεών μας σήμερα στην Ευρώπη. Μεγάλος Δάσκαλος και Εκφραστής της Νεοπλατωνικής Παράδοσης και ένας από τους πιο αναγνωρισμένους, παγκοσμίως, ερμηνευτές του Πλάτωνα. Το ιταλικό κράτος είχε τιμήσει εν ζωή το έργο του, ενσωματώνοντας τον σχολιασμό του στα σχολικά βοηθήματα. Με αυτή την λιτή αναφορά και με ένα στεφάνι που κατέθεσαν οι σύντροφοί μας από την Λομβαρδία, αισθανόμαστε ως Λυκώρεια, την ανάγκη να αποτίσουμε φόρο τιμής σε έναν Μεγάλο άνθρωπο που η Ελλάδα δεν τίμησε. Η Ευρώπη στις 15 Οκτωβρίου 2014 έγινε πραγματικά πιο φτωχή. Με την πιο ουσιαστική έννοια της φτώχειας. 

Sigurd

http://www.sigurd.org.uk/

Μια μέρα στο σχολείο...

Δεν καταλαβαίνεις τι είναι ο σχολικός εκφοβισμός;

Το μέλλον της τροφής

Το κίνημα εναντίον των μεταλλαγμένων τροφίμων έχει αποκτήσει αρκετή δυναμική τα τελευταία χρόνια, στις ΗΠΑ ειδικά, περνώντας νομοθεσία που επιβάλλει την σήμανση σε τρεις πολιτείες. Η συνειδητοποίηση της Αμερικής για τους κινδύνους των γενετικά τροποποιημένων τροφίμων (GΕ) και των γενετικά τροποποιημένων οργανισμών (GMO), προς την υγεία και το περιβάλλον συνεχίζει να επεκτείνεται. Στην Ευρώπη ακόμα δεν υπάρχει ανάλογη κινητοποίηση.
Το "Future of Food" δεν είναι μια νέα ταινία, αλλά εξακολουθεί να κάνει μια εξαιρετική δουλειά διαφωτίζοντας για τα θέματα που συνεχίζουν να απειλούν την υγεία μας και το περιβάλλον, συμπεριλαμβανομένης της γενετικής μηχανικής, τις πατέντες τεχνητών γονιδίων, και την βιομηχανία εφοδιασμού τροφίμων.

http://thefutureoffood.com/DVDstore.html

"Η συμφωνία της γης"

Ένα νέο ντοκιμαντέρ, "Η συμφωνία της γης" εκθειάζει τη σημασία και το μυστήριο του εδάφους, όπως τα περιγράφουν κάποιοι από τους πιο αγαπητούς επιστήμονες του κόσμου, αγρότες, και ακτιβιστές. Μια εξαιρετική ταινία που αποκαλύπτει πως το μέλλον της ανθρωπότητας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από αυτόν τον ζωτικής σημασίας φυσικό πόρο. Την γη.

http://www.symphonyofthesoil.com/watch/buy-dvds/

Ή με τους ποιητές ή με τους οικονομολόγους

Σ' αυτόν τον κόσμο... στην δική μας ιστορία, δύο είναι οι μεγάλες δυνάμεις που αντιπαλεύουν.
  Τελικά... ή θα νικήσουν οι ποιητές ή οι οικονομολόγοι.

Κωνσταντίνος Καραβίδας: Η σύνθεση του ατομικού με το συλλογικό στον κοινοτισμό

Ο  ελληνικού τύπου κοινοτισμός διαφέρει  ποιοτικά και ουσιαστικά από μορφές κοινοτισμού που συναντάμε τόσο στη δύση όσο και στην ανατολή. Ο  ελληνικού τύπου κοινοτισμός δεν αλλοτριώνει τα προτάγματά του υιοθετώντας νεωτερικά πολιτικά πρόσημα (αριστερά ή δεξιά) ούτε λαμβάνει χαρακτηριστικά κλειστού πολιτικού συστήματος. Ο  κοινοτισμός  είναι αυτός που είναι και δεν επιδέχεται στην πολιτική του θεώρηση και πράξη κανένα ιδεολογικό υποστηρικτικό δεκανίκι θεωριών που θέλησαν να τον εμπλέξουν με κλειστά συστήματα και ιδεολογήματα της νεωτερικής εποχής. Ο αυθεντικός  κοινοτισμός που προωθεί την αληθινή πολιτική κοινότητα αντιτίθεται τόσο  σε κολεκτιβιστικές θεωρήσεις και στρατηγικές (σοσιαλισμός-κομμουνισμός, αναρχισμός ή νεομαρξικού τύπου αμεσοδημοκρατικές αντιλήψεις) που στόχο έχουν την κατάργηση κάθε ισχνής έννοιας κεντρικής  πολιτείας και κάθε έννοιας  αγοράς όσο  και σε  ατομικιστικές. Όλες οι προσεγγίσεις κολεκτιβιστικού χαρακτήρα ενστερνίζονται στα θεμέλιά τους  την προσήλωση στον διαλεκτικό μαρξιστικό υλισμό και αναρχισμό που είναι  κατασκευάσματα της νεωτερικής  πολιτικής αντίληψης.
Ο  κοινοτισμός, η πραγματική δημοκρατική συγκρότηση μιας πολιτικής κοινωνίας, δεν εξαφανίζει το άτομο, όπως οι κολεκτιβιστικές προσεγγίσεις, αλλά το μεταμορφώνει μέσα στην κοινότητα ως πρόσωπο. Επίσης δεν αποδέχεται την ατομικιστική  νεωτερική θεώρηση  της κοινωνίας αποκόπτοντας το άτομο από κάθε συλλογικότητα ξεριζώνοντας την θεμελιακή βάση της υπόστασής του μέσα στο κοινωνικό γίγνεσθαι.

Αποσπάσματα από τις  σελίδες 205-206 του βιβλίου ΚΟΙΝΟΤΙΣΜΟΣ του Μελέτη Μελετόπουλου:

"Φωτίστε φάροι!"

Ένα παλιό ισλανδικό τραγούδι, μέσα από τους στίχους του οποίου, οι ναυτικοί φωνάζουν να ανάψουν οι φάροι και να τους οδηγήσουν στο ταξίδι τους μέσα από τις καταιγίδες και τις φουρτούνες. 

Διαμόρφωση

"Μόνον εκείνοι που βρίσκουν ευχαρίστηση στο να κάνουν τους άλλους ευτυχισμένους πρέπει να γίνονται πολιτικές προσωπικότητες. Υπάρχουν οι κακοί άνθρωποι, οι εγωιστικές μάζες ανθρώπων και οι Ιδεαλιστές! Το να αναζητάς την αλήθεια -το να εύρεις ιδεαλιστές και να τους διδάξεις να κυβερνούν- αυτό είναι σωστό!
Μέχρι τώρα κάθε πολιτιστική ιδέα επάνω στη γη, έχει πεθάνει μέσα σε πέντε αιώνες ή λιγότερο, λόγω της άγνοιας των ιδεαλιστών και των κατακαθιών της ανθρωπότητας που υπερέχουν αριθμητικά αυτών."
Hermann Oberth (καθηγητής Διαστημικής)

www.oberth-museum.org

Modest Mussorgsky " Night on Bald Mountain"

Νέα λέσχη στην Καλλιθέα

Νέος Κοινοτικός Χώρος της Λυκώρειας. Για τους ελεύθερους ανθρώπους!
Γρυπάρη 71, Καλλιθέα - Αθήνα. Από την Θησέως στο ύψος της Χαροκόπου.
Το Σάββατο 11/10 ανοικτά από τις 20.00.
Έλα να γνωριστούμε. Γίνε Πολίτης της Λυκώρειας!!!

Jean-Pierre Vernant: Το πνευματικό σύμπαν της Πόλης

Στα ομηρικά χρόνια  ο προφορικός λόγος ήταν κυρίαρχο όργανο της πόλεως. Η αφήγηση  με την επιχειρηματολογία και την πειθώ αποτελούσαν μια ζωντανή πρόσωπο με πρόσωπο  λογοκρατική παράσταση που λάμβανε χώρα μέσα  στην πολιτική  κοινότητα. Αργότερα, στα κλασσικά χρόνια, ο λόγος  ήταν απόλυτα συνυφασμένος με την πολιτική τέχνη, τον επιδέξιο χειρισμό  της γλώσσας στο δημόσιο χώρο. Αυτό  φανερωνόταν ουσιαστικά  στη συνέλευση και στα δικαστήρια. Η θεσμοθέτηση  του δικαίου στα δικαστήρια, η δικαιοσύνη, ήταν η μεγάλη κοινωνική ρήξη και καινοτομία του ελληνικού πνεύματος, προκειμένου  να υμνηθεί το πνεύμα του ανθρωπισμού και να προωθηθεί  μια έλλογη σύνταξη της κοινωνίας. Η  ανάδυση του λόγου ως θεμελιακού εργαλείου για την εγκαθίδρυση της δημοκρατίας, ως ατομικής και συλλογικής  αυτονομίας, διαφάνηκε στη φιλοσοφία  και την αρχαιοελληνική επιστήμη. Ο Αριστοτέλης, για παράδειγμα, άνοιξε  το δρόμο στις έρευνές του με την χρήση της πειθούς καθορίζοντας  τους κανόνες της απόδειξης  και θεμελιώνοντας έτσι μια λογική του αληθούς.

Θεσμοθετείται για πρώτη φορά στην πολιτική ιστορία  της ανθρωπότητας στην αρχαία  Αθήνα του 5ου και 4ου αιώνα ένας δημόσιος χώρος  κοινών ηθών και λόγου. Γίνονται  στοιχεία  κοινού πολιτισμού, δηλαδή, οι γνώσεις, οι αξίες και οι διανοητικές μέθοδοι. Ο διάλογος και η επιχειρηματολογία καθίστανται κανόνας του πνευματικού και πολιτικού παιχνιδιού. Αυτή  η σπουδαία  πολιτιστική μεταμόρφωση των πολιτικών ηθών της πόλης θα επιφέρει μια καθολική  αντιστροφή  των όρων κάτω από τους οποίους λειτουργούσε η  παράδοση  της θρησκείας και του μύθου. Η δημοκρατική συγκρότηση  της αρχαιοελληνικής  κοινωνίας με την  πρωταγωνιστική    επικουρία  του   φιλοσοφικού λόγου θα  μετατρέψει τη θρησκευτική λατρεία  σε  δημόσια λατρεία πολιτικού χαρακτήρα εγκιβωτίζοντας  την πηγή  σύστασης  της μορφής  του κοινωνικού όντος μέσα  στην ίδια την πολιτική κοινωνία.

Ο  εκδημοκρατισμός των θρησκευτικών προνομίων, όπως η μύηση στα μυστήρια  μεταβάλλει  την πρόσληψη του μυστικού και ιερού στοιχείου με όρους  πολιτικής κοινωνίας. Το ιερό  προσλαμβάνεται  ως ο αληθής  αποκεκαλυμμένος λόγος  συγκρότησης  του κόσμου. Η μύηση  στα μυστήρια είναι η μετοχή  του πολίτη  στην κατά  αληθή  λόγον κοινή κατανόηση  συγκρότησης του κόσμου.  Το άτομο μεταμορφώνεται  μέσα  στην πολιτική κοινότητα, επειδή  ο  κοινός τρόπος  του  βίου  τον οδηγεί  σε  ένα  ανώτερο  πνευματικό επίπεδο ζωής (αρχέγονο πρόσωπο). Πώς  βιώνει  αυτό  το πνευματικό επίπεδο  ζωής ο πολίτης  ως "πρόσωπο"; Η σοφία  της κοινής  θέασης  του κόσμου  αποκαλύπτει την αλήθεια, τον άδηλο κόσμο των όντων, στον καθένα ξεχωριστά, όταν ο πολίτης  υιοθετεί  μια εγκόσμια  ασκητική  με όρους  πολιτικού αθλήματος. Ο πολίτης προσλαμβάνει  ως ιερό όχι πλέον θεϊκές δυνάμεις που ενορχηστρώνουν τη ματιά  που έχει για τον κόσμο, αλλά  την ίδια την πολιτική κοινότητα που απελευθερώνει εσωτερικές του δυνάμεις  και δυνατότητες που δεν είχε καν φανταστεί. Κοινή θέαση και κοινή συνειδητότητα.

Η σοφία της κοινωνίας  σχέσεων (προσωπικών και κοσμικών) φέρνει το μυστήριο  στη δημόσια πλατεία, σε όλους,  χωρίς  να αφαιρεί  τον πέπλο του μυστηρίου που είναι απαραίτητος όρος ενότητας της πολιτικής κοινότητας.

Έτσι κατορθώνεται μια σημαντική ανθρωπολογική επίτευξη:
Η Έρις, η επιθυμία  να θριαμβεύει κανείς έναντι του αντιπάλου (ο ανταγωνισμός δηλαδή), εκδηλώνεται  στο επίπεδο του πνεύματος  της κοινότητας. Η δύναμη του ατόμου υποχωρεί  στο νόμο της ομάδας. Και υποχωρεί, επειδή  η  κοινή  συνειδητότητα  που χαρακτηρίζει  το δημόσιο πνεύμα της πόλης έχει  εγκαταστήσει ως δημόσια  αρετή και ιδανικό  την μη υπέρβαση του μέτρου που  αποτελεί  την Ύβριν. Η Ύβρις είναι η πολεμική μανία και η φιλοδοξία  μιας  καθαρά ατομικής  δόξας, αλλά  και παράλληλα  η επίδειξη του πλούτου και κάθε είδους πολυτέλεια.

(Από το έργο του Jean-Pierre Vernant  «ΟΙ ΑΠΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΣΚΕΨΗΣ»)

Λυκώρεια είναι τρόπος να ζεις

Επικίνδυνες σοδειές από την Αμερική εξάγονται στην Ευρώπη

Στην Πολιτεία της Μοντάνα (ΗΠΑ) μολύνθηκαν συμβατικές καλλιέργειες σιταριού από παράνομη Γενετικά Τροποποιημένη πειραματική καλλιέργεια σίτου της Monsanto. Οι παραγωγοί μήνυσαν την Μονσάντο. Οι εξαγωγές προς Ασιατικές χώρες και την Ευρώπη διακόπηκαν (χωρίς να μας λένε αν ήδη έφτασαν κάποια φορτία στην Ευρώπη).
Σε περίπτωση που μολυνθούν τα σιτάρια από Γενετικά Τροποποιημένες ποικιλίες, η καταστροφή θα είναι ανυπολόγιστη και τελικά κινδυνεύει το ίδιο το "ψωμί" του κόσμου.
Για μια φορά ακόμα αποδεικνύεται ότι η συνύπαρξη Γενετικά Τροποποιημένων και συμβατικών ποικιλιών στην ίδια περιοχή είναι ανασφαλής, παρά τα όσα μέτρα παίρνονται (εάν παίρνονται). Με τις υγείες μας...

Organic connections