Οι αληθινές κατακτήσεις

Η φιλοσοφία και η δράση της Λυκώρειας έχουν σκοπό να εμπνεύσουν μία δυναμική στάση προς την ζωή. Για εμάς Λυκώρεια είναι η εξερεύνηση, η ανάβαση, η περιπέτεια. Είναι οι άγνωστες θάλασσες και οι άγριες κορφές πάνω από τα σκοτεινά σύννεφα που κρύβουν αυτόν τον εκτυφλωτικό  ήλιο. Λυκώρεια είναι να σπας τα σύνορα. Οι Λύκοι δεν δέχονται όρια! Αυτοί τα ορίζουν. Οι αδρανείς και οι κομφορμιστές δεν γράφουν ποτέ την ιστορία. Η ιστορία γράφεται από τους ανήσυχους ανθρώπους, με τα μεγάλα πάθη! Τους εξερευνητές του αγνώστου. Κυρίως από αυτούς που τολμούν να αντιμετωπίσουν το παράλογο. Οι Ευρωπαίοι ήταν πάντα άνθρωποι τέτοιου χαρακτήρα. Δεν αρκεί όμως ο άνθρωπος να είναι κατακτητικός αν δεν είναι πρώτιστα και κατακτητής του εαυτού του. Δεν έχει νόημα να κατακτά νέους κόσμους, νέες κορυφές, αν δεν προσπαθεί να κατακτά την δυσκολότερη... την εσωτερική του κορυφή. Αυτός είναι ο τύπος ανθρώπου που εμείς ερχόμαστε να εκφράσουμε. Ριζικά αντίθετος από τον εγωϊστικά κατακτητή. Αυτή είναι και η σημαντική διαφορά της σύγχρονης εκτροπής του πολιτισμού μας που ονομάζεται “Δυτικός”, από τον Κλασικό κόσμο που στην Ευρώπη είχε την ρίζα του στον ελληνικό πολιτισμό. Ο νεωτερικός άνθρωπος έχει τεράστια διαφορά από τον κλασικό. Στην κοινωνική ανθρωπολογία μιλάμε ουσιαστικά για μία άλλη φυλή.

Πιστεύουμε ότι έχουμε έναν ανεπτυγμένο πολιτισμό. Μετά όμως αναρωτιόμαστε γιατί οι άνθρωποί μας είναι σε αυτά τα χάλια; Και ψάχνουμε να βρούμε τί φταίει μέχρι να ανακαλύψουμε ότι τελικά... μάλλον δεν έχουμε έναν ανεπτυγμένο πολιτισμό. Σήμερα έχουμε την δυνατότητα να αναπτύσσουμε την βιομηχανία για να έχουμε αφθονία αγαθών, αλλά δεν μας γεμίζει τίποτα και η καθημερινή μας ζωή έχει γίνει αφόρητη, γεμάτη προβλήματα, άγχος και καρκίνο. Αντιμετωπίζουμε κρίση αξιών. Ο πολιτισμός μας δεν είναι ένας Δυνατός πολιτισμός, είναι ένας Επιθετικός πολιτισμός, ενώ ταυτόχρονα αυτοκτονεί βυθισμένος στο υπαρξιακό του αδιέξοδο. Σήμερα έχουμε την δυνατότητα να πατήσουμε σε νέους πλανήτες, αλλά δεν έχουμε την δυνατότητα να ζήσουμε ευτυχισμένοι στο ίδιο μας το σπίτι, την Γη μας. Οι λέξεις “εξέλιξη” και “πρόοδος”, έχουν χάσει το αληθινό τους νόημα, από την στιγμή που εμείς οι άνθρωποι χάσαμε το νόημα της ζωής. Καταλαβαίνουμε όλοι πια, ότι η τεχνολογικές μας δυνατότητες από μόνες τους δεν μας βοηθούν χωρίς μια ψυχή, ένα πεπρωμένο και μία βαθιά κατανόηση του ανθρώπου και του κόσμου. Όχι απλά δεν έχουν αξία, αλλά τα τεχνικά επιτεύγματα της Δύσης είναι και τραγικά περιορισμένα και μυωπικά σε σύγκριση με όσα έχει καταφέρει η ανθρωπότητα ως τώρα. Η νεωτερική Δύση είναι μία αίρεση που οδηγεί σε αυτοκτονία. Ο Δυνατός Άνθρωπος δεν είναι ο επιθετικός άνθρωπος, αλλά ο αυτοεπιβεβαιωμένος. Ο Νέος Άνθρωπος που επικαλούμαστε θα είναι πραγματικά δυνατός, γιατί θα αποτελείται από μία βαθιά ενότητα σοφίας, δράσης και πεπρωμένου, σε αρμονία δηλαδή με τον ίδιο του τον εαυτό. Αυτός είναι ο εξερευνητής του Σύμπαντος. Αυτός θα είναι και ο φορέας ενός πραγματικά μεγάλου πολιτισμού, που θα φωτίσει όλη την ανθρωπότητα και θα την βγάλει από τα σκοτάδια της σπηλιάς που σήμερα κατοικεί πιστεύοντας ότι είναι ανεπτυγμένη. Μια αληθινή επανάσταση.

Ανατολικά Καρπάθια. Τα βουνά των λύκων.

...και όλα αυτά στο κέντρο της Ευρώπης. Δεν είναι συναρπαστικό;

Gill Page: Οι Έλληνες πριν τους Οθωμανούς

Το 1204 η Βυζαντινή αυτοκρατορία κατακτήθηκε από δυτικά στρατεύματα της Τέταρτης Σταυροφορίας, έναν συνασπισμό δυνάμεων που συγκροτήθηκε με πρόσχημα την απελευθέρωση των Αγίων Τόπων. Το γεγονός υπήρξε κοσμοϊστορικό για τους υπηκόους της Αυτοκρατορίας και άλλαξε δραματικά την εικόνα που είχαν για το κράτος και τους εαυτούς τους.

Από πολλούς σύγχρονους ιστορικούς υποστηρίζεται ότι στα χρόνια της φραγκοκρατίας δόθηκε το έναυσμα για τη διαμόρφωση ενός Ελληνικού πρωτοεθνικισμού που έμελλε, αιώνες μετά, να οδηγήσει στη δημιουργία του νεοελληνικού κράτους.

Με εργαλείο την θεωρία του εθνισμού, το βιβλίο της Gill Page έρχεται να καταρρίψει τις εθνικιστικές ερμηνείες και να αποσαφηνίσει ότι ο εθνισμός και οι εθνοτικές ταυτότητες δεν είναι οι προνεωτερικές μορφές του εθνικισμού, παρά τις όποιες ομοιότητες.

Μια συστηματική ανάλυση των Ελληνικών έργων της περιόδου, που προέρχονται και από τα δύο άκρα του κοινωνικού φάσματος, αποκαλύπτει τις νοοτροπίες και ιδεολογίες, και αναδεικνύει άγνωστες πτυχές του ύστερου Μεσαίωνα, εστιάζοντας ιδιαίτερα στις εθνοτικές ταυτότητες των Ελλήνων της εποχής εκείνης και στις σχέσεις τους με τους δυτικούς κατακτητές.

Εκδόσεις Θύραθεν / Cambridge University Press
Συγγραφέας: Gill Page
ISBN 978 960 8097 97 1
Σελίδες 386, Τιμή 18,5 ευρώ
www.thyrathen.gr

Σάββατο από τις 20.00

Λοιπόν φιλαράκια, όπως κάθε Σάββατο, έτσι και αυτό, θα μαζευτούμε κατά τις 20.00 στην λέσχη μας στην Καλλιθέα,θα ανοίξουμε ωραίο κόκκινο κρασί και θα λέμε ιστορίες μέχρι αργά τη νύχτα. Τί έχετε να κάνετε λοιπόν το Σάββατο; Γρυπάρη 71 (από Θησέως στο ύψος της Χαροκόπου). Ένας χώρος για όλους εμάς που δεν μας αρέσουν τα ψεύτικα Σάββατα με τους προσποιητούς και δήθεν ανθρώπους. Σας περιμένουμε στο μικρό μας σπίτι που όμως για εμάς φαντάζει κάστρο απόρθητο σαν τις ψυχές μας.

Όρος Robson - Καναδάς.

23 Νοέμβρη 2014 - Πορεία στις Σκουριές

Για όλους εμάς, το αντάμωμα στον Κάκαβο δεν είναι απλά μια πορεία. Διεκδικούμε τη Γη μας και την Ελευθερία μας. Εμείς θα προστατέψουμε τις ζωές μας. Εμείς θα τους σταματήσουμε. Η 23 του Νοέμβρη είναι αυτή η ημέρα. http://soshalkidiki.wordpress.com/

Μας αφορά όλους. Η καταστροφή των τροπικών δασών της νοτίου Αμερικής είναι ο κυριότερος παράγοντας που επηρεάζει την αλλαγή του κλίματος της Ευρώπης με σημαντικά λιγότερες βροχές. Τα προβλήματα σήμερα δεν είναι περιορισμένα στην χώρα του κάθε λαού, αλλά είναι παγκόσμια και απαιτούν παγκόσμιες συμμαχίες. (Η Λυκώρεια κινείται σε αυτή την λογική ήδη με την παγκόσμια συμμαχία κατά των τροποποιημένων σπόρων, αλλά και αρκετών ομάδων αλληλεγγύης.)

Rainforest Action Network

Περιοδικό "Antares" (Ιταλία)

http://www.antaresrivista.it/

Για μια αληθινά ενωμένη Ευρώπη

H απελευθέρωση της Ευρώπης προϋποθέτει και μια παγκόσμια απόσυρση των ΗΠΑ. Το τέλος της αμερικανικής κυριαρχίας πρέπει να συμβεί σε στρατιωτικό επίπεδο (διάλυση του ΝΑΤΟ και γεωπολιτική ήττα) όσο και σε οικονομικό επίπεδο.
Η απελευθέρωση της Ευρώπης είναι απαραίτητη προϋπόθεση για οποιαδήποτε απόπειρα ευρωπαϊκής ενοποίησης. Δεν μπορεί να υπάρξει ενοποίηση όσο παραμένει η Ευρώπη υπό την επιρροή των ΗΠΑ (γεωπολιτική - οικονομική - πολιτιστική). Αφενός λοιπόν, για να είναι ανεξάρτητη η Ευρώπη πρέπει να απελευθερωθεί από την μοχθηρή κυριαρχία του Αμερικανού «συμμάχου» της.
Αφετέρου, η ενοποίηση της Ευρώπης θα γίνει δυνατή μόνο εάν στρέφεται γύρω από συγκεκριμένους άξονες: Μεταφυσικό - Μυστικιστικό: Το ευρωπαϊκό έθνος. Πολιτικό: Το ευρωπαϊκό κράτος - σύστημα. Πολιτισμικό: Η Ελληνική κοσμοθέαση υπέρ του Δυτικού νεωτερικού πολιτισμού. Για να τεθούν οι βάσεις για αυτά χρειάζεται μια οργάνωση που θα διαμορφώσει μεταπολιτικά μία νέα γενιά με ένα βίωμα πραγματικής ευρωπαϊκής διάστασης και στα τρία αυτά επίπεδα.
Και πάνω απ' όλα είναι η θέληση των ανθρώπων που μοιράζονται ένα κοινό πεπρωμένο.

Στυμφαλία: Στα μονοπάτια των θεών και των ηρώων

Στα μονοπάτια των θεών και των ηρώων θα χαρακτήριζα την περιοχή όπου βρίσκεται η πασίγνωστη λίμνη της Στυμφαλίας. Ένα γαλήνιο μέρος στην Κορινθία, γεμάτο θρύλους και μυστήρια, ανάμεσα στα όρη Κυλλήνη ή Ζήρεια και Ολίγυρτο. Η ιστορία της ξεκινάει από τα πανάρχαια χρόνια με την εμφάνιση των Πελασγών. Βέβαια οι ιστορικοί αναφέρουν ότι γύρω στο 1900 πχ, εμφανίστηκαν Αρκάδες από την περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας όπου συνδέθηκαν μυθολογικά με τους Πελασγούς. Η λίμνη της Στυμφαλίας, έχει λάβει την ονομασία της από τον πρώτο οικιστή τον Στύμφαλο. Ο Στύμφαλος είχε έναν αδερφό τον Αίπυτο όπου πέθανε από δάγκωμα φιδιού και ο τάφος λέγεται σύμφωνα με τον θρύλο, ότι βρίσκεται στη περιοχή του Γεροντίου Όρους, όπου αναζητείται από τους αρχαιολόγους.

Ο θεός Ερμής, σύμφωνα με την μυθολογία μας, αναφέρεται ότι γεννήθηκε στο όρος Κυλλήνη, από την νύμφη Μαία και το Δία, σε ένα σπήλαιο γνωστό έως και σήμερα «η σπηλιά του Ερμή».

Οι εμφανίσεις νυμφών, που αργότερα μετονομάστηκαν από τους κατοίκους της περιοχής ως νεράιδες, ήταν νεαρές γυναίκες ιδεατής μορφής, τριγυρνώντας μες στην φύση, συνοδεύοντας τη θεά Άρτεμη στο κυνήγι. Ακόμη υμνούσαν τον τραγόμορφο θεό Παν, ο οποίος λατρευόταν μάλιστα στην περιοχή της Στυμφαλίας, σκορπούσε τον πανικό στα κοπάδια των βοσκών. Τέλος, ο μυθικός μας ήρωας Ηρακλής, ο οποίος σκότωσε της Στυμφαλίδες Όρνιθες, με την βοήθεια χάλκινων κροτάλων που του είχε δώσει η θεά Αθηνά, χτυπώντας τα γιγαντόσωμα πουλιά με δηλητηριώδη βέλη, βάζοντας ένα τέλος στο τρόμο των ντόπιων και στις καταστροφές των καλλιεργειών τους.

Ένας τόπος ιερός λοιπόν, όπου σήμερα φιλοξενεί εκδρομείς, λάτρεις του κυνηγιού, μέχρι και παρατηρητές πουλιών οι οποίοι αναζητούν μερικές στιγμές ηρεμίας, μακριά από τα αστικά κέντρα και τη μιζέρια της εποχής, ερχόμενοι σε επαφή με την φύση, καθώς και την μεταφυσική του τόπου που συνδέεται με τις ρίζες των προγόνων μας.

Β.Π.

Ο Βάργκ Βίκερνες στο περιοδικό Λυκώρεια

Από την πολύ σημαντική, για όλη την Ευρώπη, συνέντευξη που παραχώρησε ο Βάργκ Βίκερνες αποκλειστικά στο περιοδικό Λυκώρεια:
"Όταν βλέπεις όλα όσα λένε για τους Μουσουλμάνους στα ΜΜΕ σκέψου το εξής: θέλουν εμείς να επιτεθούμε στους Μουσουλμάνους, τους οποίους αυτοί έφεραν εδώ. Εάν το κάνουμε αυτό τότε μπορούν να επιβάλουν στρατιωτικό νόμο και να μετατρέψουν τις χώρες μας σε ολοκληρωτικές δικτατορίες, εξυπηρετώντας έτσι συγκεκριμένα συμφέροντα αυτών των οποίων απαγορεύεται η έκφραση από τον νόμο. Αυτοί είναι ο πραγματικός εχθρός.
Αυτό που μπορώ να πω είναι πως πρέπει να κάνουμε ότι είναι δυνατό για να ανεξαρτητοποιηθούμε από το σύστημά τους όσο περισσότερο μπορούμε. Φυτέψτε το φαγητό σας. Χτίστε τα σπίτια σας. Μεγαλώστε τα δικά σας ζώα. Ελαχιστοποιήστε τις ανάγκες σας. Μην συνδράμετε στο μηχανισμό του καταναλωτισμού. Και το σημαντικότερο: μην πάρετε ποτέ κανένα δάνειο από καμία τράπεζα!
Αυτό από μόνο του δεν πρόκειται να αναβιώσει κάτι, ούτε θα σώσει την ελευθερία και την περηφάνια σε ότι κάνουμε. Θα ετοιμάσει όμως το έδαφος για αυτούς που θα έρθουν την ώρα που θα ελευθερώνεται ο άνθρωπος από τα δεσμά των τραπεζών."

Ολόκληρη η εκτενής άκρως ενδιαφέρουσα, συζήτηση δημοσιεύεται στο 4ο τεύχος, το οποίο μπορείτε να το προμηθευτείτε με 1,50 ευρώ από την λέσχη της Αθήνας: Γρυπάρη 71, Καλλιθέα (κάθε Σάββατο απόγευμα) και από τις ομάδες μας σε όλη την Ελλάδα με ένα email στο: lykoreia@gmail.com

Ινδιάνοι του Καναδά

Την σήμερον ημέρα στη περιοχή του Καναδά, ζουν πάνω από ενάμιση εκατομμύριο Ινδιάνοι. Συγκεκριμένα, στην περιοχή του Κεμπέκ ιστορικές πηγές αναφέρουν, ότι πριν καταφτάσουν οι πρώτοι Ευρωπαίοι έποικοι, κατοικούσαν οι φυλές Αλγκόνκιν, Χιούρον και Ιροκουά.

Με την άφιξη των πρώτων Γάλλων εποίκων, οι Ινδιάνικες φυλές διώχθηκαν, ακολούθησαν βιαιοπραγίες και δεν έλειψαν οι πολεμικές συγκρούσεις μεταξύ των, όπου έλαβαν τέλος με την υπογραφή συνθήκης ειρήνης το 1701.

Στο video που παραθέτουμε είναι ένα μέρος από την ιστορία του Κεμπέκ όπου φυσικά ξεκινάει με την ιστορία των ιθαγενών κατοίκων του Καναδά, παρουσιάζοντας τον τρόπο ζωής τους, λίγο πριν την έλευση των Λευκών κατακτητών.

Τα αγριολούλουδα του τόπου μας

Η θέση της Ελλάδας στο σημείο συνάντησης τριών ηπείρων, σε συνδυασμό με το ανάγλυφό της που περιλαμβάνει πλήθος από ψηλά βουνά και εκατοντάδες χιλιόμετρα ακτών, την έχει προικίσει με μια πλούσια χλωρίδα που πλησιάζει τα 6000 διαφορετικά είδη. Ιδιαίτερα τα βουνά, από τη Ροδόπη μέχρι την Πίνδο, τον Όλυμπο, τον Παρνασσό και τον Ταΰγετο καθώς και οι τρεις μεγάλες οροσειρές της Κρήτης, φιλοξενούν πλήθος σπάνιων και μοναδικών ειδών, που σε συνδυασμό με τις καταπληκτικές διαδρομές που προσφέρουν ορίζουν την Ελλάδα σαν τον βοτανικό παράδεισο της Ευρώπης. Αν σκεφτεί κανείς την εξαιρετική ποικιλότητα και ομορφιά των φυτών της Ελλάδας, μια ποικιλότητα η οποία αντικατοπτρίζει τα χαρακτηριστικά αυτού του αξιοσημείωτου τόπου, ίσως δεν είναι άξιο περιέργειας ότι βοτανολόγοι όπως ο Διοσκουρίδης και ο Θεόφραστος και φυσικοί φιλόσοφοι, κυρίως ο Αριστοτέλης, εστίασαν νωρίς το ενδιαφέρον τους σε αυτά τα φυτά και την ονοματολογία τους. Σημαντικά ιατρικώς ανά τους αιώνες, τα φυτά είναι βέβαιο ότι εμπλούτισαν τις ζωές των αρχαίων Ελλήνων και των προγόνων τους ακριβώς όπως εμπλουτίζουν και τις ζωές όσων βιώνουν την απόλαυση της παρατήρησής τους σήμερα.

Η αλληλεγγύη είναι το όπλο των λαών.

Αποστολή αλληλεγγύης στα μειονοτικά σχολεία του Κοσόβου. Εθελοντές από την Ευρώπη βρίσκονται αυτές τις ημέρες εκεί, με χρήματα που μαζεύτηκαν από τις συνεισφορές όλων μας, χωρίς κανέναν κυβερνητικό οργανισμό. Χαιρετισμούς από όλα τα παιδιά!

Μιναρέδες: Οι λόγχες του Ισλάμ στην Ευρώπη

Το ζήτημα των μιναρέδων στην Ελβετία και του Ισλαμικού Τεμένους Αθηνών στην Ελλάδα. 

Οι ισλαμιστές διεισδύουν στην Ευρώπη και αποκτούν δύναμη και εξουσία με όπλο τη θρησκευτική ελευθερία που διεκδικούν, και που τα ευρωπαϊκά κράτη φαίνονται, καταρχήν, υποχρεωμένα να τους διασφαλίσουν, δυνάμει του εθνικού τους δικαίου και των διεθνών συμβάσεων που έχουν υπογράψει. Το υφιστάμενο νομικό-πολιτικό πλαίσιο παρέχει διέξοδο και λύσεις στο πρόβλημα της ισλαμικής εξάπλωσης και επικράτησης ή την υποθάλπει; Μπορεί να απαγορευθεί η ανέγερση τζαμιών και η κατασκευή μιναρέδων και, αν ναι, με βάση ποια κριτήρια και ποιες προϋποθέσεις; Ο έγκριτος νομικός Χρήστος Τσιαχρής, στρατιωτικός δικαστής με μεταπτυχιακή ειδίκευση στο Διεθνές Δίκαιο, ο οποίος, επίσης, έχει διατελέσει ερευνητικός συνεργάτης του Κέντρου Συγκριτικού Συνταγματικού Δικαίου και Θρησκείας του Πανεπιστημίου της Λουκέρνης, στην εμπεριστατωμένη μελέτη του ―μεγάλο μέρος της οποίας έχει, ήδη, παρουσιαστεί σε συνέδριο που συνδιοργανώθηκε από τα Πανεπιστήμια Λουκέρνης και Λονδίνου― δίνει τεκμηριωμένες απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα, προβαίνοντας και σε επιστημονική ανάλυση-σύγκριση της στάσης της Ελβετίας στο θέμα της κατασκευής μιναρέδων, και της Ελλάδας στο ζήτημα της ανέγερσης τζαμιών και τεμένους. Τα επιστημονικά συμπεράσματα στα οποία καταλήγει είναι τολμηρά και άκρως ενδιαφέροντα. Ένα βιβλίο επίκαιρο όσο ποτέ, λόγω της εξάπλωσης του Ισλάμ, της ισλαμικής απειλής για την Ευρώπη και όλο τον δυτικό κόσμο, αλλά και της πρόσφατης απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας που επέτρεψε/επικύρωσε την ανέγερση τεμένους στην Αθήνα. Η μελέτη, εκτός από τις πλούσιες πληροφορίες, δίνει επιχειρήματα σε όποιον ενδιαφέρεται να έχει, για το συγκεκριμένο ζήτημα, σοβαρές πολιτικές θέσεις και να μην περιορίζεται σε συνθήματα και αφορισμούς.

Συγγραφέας: Χρήστος Τσιαχρής (Εκδόσεις: Θούλη )

Για μια πραγματική επανάσταση

Όλοι θέλουν ν' αλλάξουν την κοινωνία, αλλά κανείς δεν θέλει ν' αλλάξει. Πιστεύουμε ότι κάθε βελτίωση της Κοινωνίας αρχίζει με την βελτίωση των ανθρώπων. Και μόνο τότε μπορούμε να μιλάμε για μία πραγματική επανάσταση και όχι απλά για αντιδράσεις. Για να αλλάξουμε τον κόσμο πρέπει πρώτα να αλλάξουμε εμείς.

Η Δυτικοποίηση του κόσμου

Σε όλο και σημαντικότερα τμήματα του πληθυσμού παρατηρείται ανάπτυξη μιας σαφούς αντιδράσεως... με την αποστασιοποίηση στους θεσμούς, την περιφρόνηση της πολιτικής τάξεως στο σύνολό της και την εκδήλωση μιας όλο και βαθύτερης απάθειας έναντι όσων αφορούν τη δημόσια ζωή.

Αυτό το θλιβερό θέαμα προκαλεί ανησυχίες, όχι μόνο στους θεωρητικούς του φιλελεύθερου πλουραλισμού, αλλά και σε όλους εκείνους που πιστεύουν ότι ο πνευματικός πλούτος και η πνευματική δημιουργικότητα των εθνών και των λαών εκφράζεται κατά πρώτον στην ικανότητα συμμετοχής τους στην οικοδόμηση ενός κοινού πεπρωμένου και διαμορφώσεώς τους σε ειδικά υποκείμενα έχοντα συνείδηση της ιστορίας τους.

...η κοινωνική διαμάχη δεν περιορίζεται πλέον εντός του πλαισίου των παραδοσιακών συλλογικών πρωταγωνιστών (κόμματα, συνδικάτα) παρά πλήττει και κάθε πολίτη ατομικά θεωρούμενο, ωθώντας τον προς μια σειρά διεκδικήσεων (μισθών, κοινωνικής ασφαλίσεως, διοικητικών εγγυήσεων, επαγγελματικής καταστάσεως κλπ) οι οποίες οδηγούν όλο και περισσότερο προς την ατομικότητα και απαλείφουν από τις συνειδήσεις την ιδέα του συλλογικού συμφέροντος, του «κοινού αγαθού» που υπερβαίνει τα ατομικά συμφέροντα...

...οι φιλελεύθερες διευθύνουσες τάξεις επιβεβαίωσαν την υπεροχή της οικονομίας έναντι της πολιτικής και παραμέλησαν εντελώς τα προβλήματα εθνικής ταυτότητας, πολιτιστικής ανεξαρτησίας, λαϊκής κυριαρχίας και εντάξεως των μαζών στο Κράτος.

...Δεδομένου ότι η καταναλωτική κοινωνία προκαλεί αύξηση ταυτόχρονη της προσδοκίας και των απαιτήσεων κάθε τομέως, αύξηση μη δυναμένη να ρυθμισθεί μόνο με τους μηχανισμούς του «ανταγωνισμού» ή της αγοράς (το «αόρατο χέρι» που επικαλείται ο Άνταμ Σμίθ), τα καθεστώτα που εφαρμόζουν οι ιδεολογικές συνταγές του φιλελευθερισμού είναι κατ’ ανάγκη καταδικασμένα σε αδιέξοδο.

...τα νέα κοινωνικά κινήματα φαίνονται να προαναγγέλουν ένα πολιτικό σενάριο όπου τα φαινόμενα της αλληλεγγύης θα επανεύρισκαν τον κεντρικό ρόλο που τους είχε αφαιρέσει η φιλελεύθερη ατομικιστική φιλοσοφία. Αυτά τα νέα κινήματα συνιστούν την έκφραση αναγκών μεταϋλιστικών. Παρακινούν σε στράτευση κατ’ αρχήν πολιτιστική, η οποία διασχίζει τους κοινωνικούς διαχωρισμούς που οι συντηρητικές και νεοκορπορατιστικές πολιτικές των κυβερνήσεωνή των lobbies θα ήθελαν να διατηρήσουν, αν όχι να ενισχύσουν.

...Το κοινό έργο που οικοδομείται μπροστά στα μάτια μας είναι, κατ’ αρχήν, μια επιχείρηση ομογενοποιήσεως και εξουδετερώσεως όλων των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων προς όφελος πραγματικό και αποκλειστικό της ποσότητας των καταναλώσιμων αγαθών η οποία αυξάνεται. Αυτής της επιχειρήσεως το ιδεολογικό επικάλυμμα διασφαλίζουν οι πανταχού παρόντες και πανίχυροι οργανωτικοί μηχανισμοί της Κουλτούρας και Επικοινωνίας.

...Το πρωταρχικό μέλημα στην οργάνωση και χειραγώγηση της κουλτούρας των μαζών από τις οικονομικές και πολιτιστικές εξουσίες είναι προφανώς η δημιουργία απολύτως απατηλών ισοτήτων και η άρνηση κάθε δυνατότητας αναφοράς σε αξίες διαφορετικές από εκείνες της αποδόσεως. Αυτό που χρειάζονται οι βιομηχανικές κοινωνίες για να συνεχίσουν να αυξάνονται κατακλύζοντας τον κόσμο με τα προϊόντα τους και ακινητοποιώντας την ιστορία, είναι να μην υπάρχει πλέον παρά ένας μόνο κόσμος, να συγχωνευθούν οι πολλαπλοί και ποικίλοι κόσμοι των κοινωνικών τάξεων, των επαγγελμάτων, των ηλικιών και των ανθρωπίνων πολιτισμών σε ένα μοναδικό αδιαφοροποίητο μείγμα παραγωγών – καταναλωτών.

Η Δυτικοποίηση του κόσμου. (Μάρκο Τάρκι, Σερζ Λατούς, Αλαίν Καγιέ, Κλωντ Καρνού, Φερντινάν Τενίς) Εκδόσεις Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα 1990.