Ο γύρος της Ευρώπης με τα πόδια.

Οι φίλες μας Φανή και Ματθίλδη εξέδωσαν το ταξίδι τους σε βιβλίο. Ο γύρος της Ευρώπης με τα πόδια. Όποιος ξέρει γαλλικά μπορεί να το παραγγείλει με PayPal.

http://tourdeurope.over-blog.com/

Εξερευνήστε!

"Οι πιο ωραίοι άνθρωποι είναι πάντα πιο απόμακροι"

(Λιούϊς Κάρρολ. Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων)

Ισλανδία: "Memories Of Old Awake"

Η Έμιλι ταξιδεύει στην Ισλανδία για να δει από κοντά τις τοποθεσίες που περιγράφονται στις αρχαίες saga, ώστε να γράψει ένα βιβλίο σχετικά. Πρόκειται για λαϊκά ποιήματα του μεσαίωνα που περιγράφουν τις επικές ιστορίες των προγόνων των Ισλανδών. Ανακαλύπτει με δέος ότι αυτά τα έπη παραμένουν ζωντανά στους ανθρώπους μέχρι σήμερα στο ίδιο άγριο τοπίο.

Winner Special Jury Mention - Best Documentary Film

(4th Jaipur International Film Festival 2012)

Η Ευρώπη σε κρίση

Στην Σκωτία είναι φανερό ότι αυτό που κυριάρχησε είναι ο φόβος και η ανασφάλεια για την επόμενη ημέρα, απέναντι στην τάση για αυτοδιάθεση. Οι τάσεις για αυτοδιάθεση και οι μικροεθνικισμοί διαφόρων λαών, έχουν "αναζωπυρωθεί" τα τελευταία χρόνια και θα κυριαρχήσουν παντού τον 21ο αιώνα σε ένα σκηνικό πλήρους διάλυσης, διχασμών και πολέμων. Αυτό συμβαίνει γιατί το κυρίαρχο σύστημα έχει αποτύχει να ενώσει και θα γίνεται όλο και πιο καταπιεστικό και εκμεταλλευτικό. Έτσι οι άνθρωποι θέλουν να αποκτήσουν περισσότερη αυτονομία για να απαλλαγούν από τα καταστροφικά δεσμά μιας εξάρτησης που βλέπουν αφενός ότι δεν τους προσφέρει καλύτερη ζωή, αφετέρου, αναπολούν τις παραδοσιακές τους παλιές αξίες και πολιτιστικές ταυτότητες, γιατί η παγκοσμιοποίηση και ο φιλελευθερισμός κατέστρεψαν την κοινωνία, τις ανθρώπινες σχέσεις, και γενικά τις αξίες ζωής. Αναγκάζονται οι άνθρωποι να καταφεύγουν σε αυτονομίες γιατί ο φιλελευθερισμός και η παγκοσμιοποίηση τους πνίγει. Εκεί είναι το πρόβλημα. Είναι βέβαια ολοφάνερο ότι οι μικροεθνικισμοί και η πολυδιάσπαση δεν μπορούν να αποτελέσουν την λύση απέναντι σε ισχυρές μεγάλες δυνάμεις και παγκόσμια προβλήματα. Τα παγκόσμια προβλήματα μόνο μια ενωμένη και ισχυρή Ευρώπη μπορεί να τα αντιμετωπίσει. Μόνο ενωμένοι είμαστε δυνατοί. Διχασμένοι θα είμαστε πάντα εξαρτημένοι από προστάτες και ευάλωτοι. Ενωμένοι μπορούμε να πετύχουμε ασφάλεια, ελευθερία και ευημερία. Ποιο είναι το πραγματικό ζητούμενο λοιπόν σήμερα; Μια ενωμένη Ευρώπη ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ συστήματος και νέων ΑΞΙΩΝ, που δεν θα καταπιέζει, αλλά θα εξασφαλίζει τις τοπικές πολιτισμικές ταυτότητες και θα αναδεικνύει την αυτοδιάθεση των τοπικών κοινωνιών. Για την ακρίβεια που θα βασίζεται σε αυτή την αυτονομία. Παράλληλα μια Ευρώπη που θα εμπνεύσει μία νέα μεγάλη κοινή Εθνική (πνευματική) Ιδέα και όχι φιλελεύθερη ένωση. Δηλαδή μια Ενωμένη Κοινοτιστική Ευρώπη.

-Δ.Τ.-

“Οι εθνικές παραδόσεις των ευρωπαϊκών λαών είναι ιερές για τις ρίζες τους και αποτελούν ένα μέρος της πνευματικής τους κληρονομιάς. Ωστόσο, η εθνική ταυτότητα είναι κάτι εντελώς διαφορετικό από το εθνικό κράτος ως ένα πολιτικό όργανο. Η ευρωπαϊκή ιστορία βασιζόταν πάντα στην πληθώρα των πολιτισμών της και στην ενότητα των πνευματικών της αρχών. Αυτό καταστράφηκε, αρχικά από την Προτεσταντική Μεταρρύθμιση και, στη συνέχεια, από τη νεωτερικότητα. Η διάλυση της ευρωπαϊκής πνευματικής ενότητας ήταν μέρος της προέλευσης του Ευρωπαϊκού εθνικισμού. Ως εκ τούτου, υποστηρίζουμε την ιδέα μιας νέας ευρωπαϊκής αυτοκρατορίας σαν μια παραδοσιακή αυτοκρατορία με ένα πνευματικό θεμέλιο, και με τη διαλεκτική συνύπαρξη των διαφόρων ηθικών ομάδων. Αντί των εθνικών κρατών της Ευρώπης, μια ιερή αυτοκρατορία - Ινδοευρωπαϊκή, Ελληνική και Ρωμαϊκή.” (Αλεξάντρ Ντούγκιν)

Στην αναζήτηση του κέντρου μας.

Φθινοπωρινή Ισημερία 2014, Πίνδος (20 - 21 Σεπτ.)

Ένα βιβλίο για τον συμβολισμό του Όρους

"Ίσως αξίζει να σημειώσουμε πως αντιλήψεις σαν κι αυτές, οι οποίες σήμερα ξεκινούν να επισημαίνονται από συγκεκριμένα άτομα, προκειμένου να προωθήσουν τη σωστή νοοτροπία στην επόμενη γενιά, μπορούν την ίδια στιγμή να ανιχνευθούν σε μία πολύ αρχαία παράδοση, σε κάτι το οποίο μπορούμε να αποκαλέσουμε Παράδοση με τη γενικότερη σημασία της λέξης. Παρόλο που οι αρχαίοι δεν πραγματοποιούσαν ορειβατική ή αναρριχητική δράση, εκτός από μερικές εξαιρέσεις, είχαν μία πολύ ξεκάθαρη αντίληψη για την ιερότητα και τον συμβολισμό του όρους. Θεωρούσαν επίσης πως η ζωή στα όρη ήταν προνόμιο των ηρώων και τον μυημένων. Με άλλα λόγια, για ανθρώπους οι οποίοι πίστευαν πως είχαν ξεπεράσει τα όρια του συνηθισμένου. 

Στις ακόλουθες σελίδες θα παραθέσω μερικά σχόλια πάνω στην Παραδοσιακή αντίληψη σχετικά με την ιερότητα του όρους, κοιτώντας πέρα από τον συμβολισμό του, εστιάζοντας περισσότερο στο εσωτερικό του νόημα. " Ιούλιος Έβολα - Διαλογισμοί επί των Κορυφών.

Παραγγελίες: lykoreia@gmail.com (10 ευρώ)

Φθινοπώρινή Ισημερία στην Πίνδο

Φθινοπώρινή Ισημερία στη Λαμία

Σχολικός εκφοβισμός. Μίλα!

Διαμόρφωση!

Ένας μαθητής γυμνασίου εξηγεί την 4η Διάσταση. Απλά θαυμάστε τον!

Κοινοτική Παιδεία: Το υπόδειγμα της ανθρωπιστικής σχολής παιδείας.

Carl Rogers

Κατά το τις αρχές του 20ου αιώνα κυριάρχησαν στην ψυχολογία και στην παιδαγωγική της διάσταση οι ψυχολογικές θεωρίες της ψυχανάλυσης του Φρόυντ και οι συμπεριφοριστικές θεωρίες. Η φροϋδική ψυχανάλυση και οι ψυχαναλυτές γενικότερα εστίασαν και ασχολήθηκαν με τις ανθρώπινες παρορμήσεις που προέρχονταν από τα τρία, κατά το Φρόυντ, ψυχονοητικά επίπεδα του ασύνειδου, του προσυνείδητου και του συνειδητού, για να τονίσουν τη σημαντική συμβολή στη συγκρότηση της ανθρώπινης συμπεριφοράς εγγενών και εσωτερικών δυνάμεων του ανθρώπου. Οι συμπεριφοριστές εστίασαν και μελέτησαν τις περιβαλλοντικές συνθήκες προκειμένου να εκμαιεύσουν από αυτές τις αιτίες που συντελούν στη διαμόρφωση της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Οπωσδήποτε και οι δύο σχολές ασχολήθηκαν με μια μόνο παράμετρο που καθορίζει σε ένα βαθμό τους όρους και τις αιτίες της συμπεριφοράς. Η πρώτη σχολή (ψυχαναλυτική) θεώρησε σημαντικούς παράγοντες τους γενετικούς (ενδογενείς) στη διαμόρφωση της συμπεριφοράς και η δεύτερη (μπιχεβιοριστική) τους περιβαλλοντικούς και εξωτερικούς παράγοντες.

Λίγες δεκαετίες μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο εμφανίστηκε μια τρίτη σχολή, που χαρακτηρίστηκε και ως τρίτο κύμα. Πρόκειται για την ανθρωπιστική σχολή παιδείας και ψυχολογίας. Στην ουσία η φιλοσοφία της ανθρωπιστικής σχολής είναι μια ριζική επιστημονική επαναπροσέγγιση της παιδαγωγικής ψυχολογίας από μηδενική βάση. Η ανθρωπιστική προσέγγιση παιδείας έχει φιλοσοφικό υπόβαθρο και είναι κατά βάση μια θεωρία προσωπικότητας. Η ανθρωπιστική σχολή μελετά το "πρόσωπο" (με την ψυχολογική έννοια εδώ) και εκκινεί το έργο της λαμβάνοντας υπόψη όλη την φιλοσοφική παράδοση παιδείας από τον Πλάτωνα και το Σωκράτη μέχρι και τους πιο σύγχρονους φιλοσόφους, επιστήμονες και παιδαγωγούς.

Δύναμη

Η πρώτη πόλη χωρίς αυτοκίνητα.

Η εξέλιξη της τεχνολογίας, κυρίως στον τομέα της ενέργειας, μας προσφέρει σήμερα λύσεις σε προβλήματα, που όλα αυτά τα χρόνια, οδήγησαν σε αδιέξοδο, ολόκληρο τον "πολιτισμό" μας. Ο 20ός αιώνας και η ανάπτυξη που βασίστηκε στην καύση πετρελαίου, κατέστρεψε τις πόλεις μας, την υγεία μας, το περιβάλλον όλου του πλανήτη και έριξε πολύ και το βιοτικό μας επίπεδο. Τώρα πλέον, αρκετές περιοχές σκέπτονται τρόπους περιορισμού της μάστιγας του αυτοκινήτου και μία στροφή σε εναλλακτικά - ήπια μέσα μεταφοράς, με σκοπό να περιορίσουν την μόλυνση, τον θόρυβο και τους τεράστιους αυτοκινητοδρόμους. Οπωσδήποτε όμως ο βασικότερος στόχος είναι να λυθεί το κυκλοφοριακό ειδικά στις μεγάλες πόλεις που δεν είναι πια βιώσιμες.

Η πρώτη πόλη που θέσπισε πρόγραμμα ριζικής αναδιοργάνωσης, είναι η γερμανική πόλη του Αμβούργου. Το δημοτικό συμβούλιο πρόσφατα αποκάλυψε ότι έχει σχέδια για να εκτρέψουν τα περισσότερα από τα αυτοκίνητα, μακριά από τις κύριες αρτηρίες της πόλης, μέσα σε είκοσι χρόνια. Το σχέδιό τους είναι, μια μέρα αυτές οι αρτηρίες να γίνουν ένα μεγάλο πράσινο δίκτυο για πεζούς και ποδήλατα. Αυτό αναμένεται να εξομαλύνει την εσωτερική ροή της κυκλοφορίας της πόλης σύμφωνα με τις αρχές και να γίνει αυτή πολύ πιο ανθρώπινη.

Σύμφωνα με τα πλάνα, θα ανοίξουν και νέες περιοχές πρασίνου, οι οποίες μαζί με τα υπάρχοντα δημόσια πάρκα, θα ενώνονται μεταξύ τους, αλλά και με τις εξωτερικές περιοχές της πόλης, με πράσινες ζώνες κυκλοφορίας. Αυτό το δίκτυο θα επιτρέπει σε κάποιον να φθάνει παντού πεζός.

Όταν το πρόγραμμα ολοκληρωθεί, η μεγάλη πόλη του Αμβούργου θα είναι σε θέση να υπερηφανεύεται ότι έχει πάνω από 17.000 στρέμματα πρασίνου, τα οποία θα αποτελούν το 40% της έκτασης της πόλης. Στις νέες περιοχές πρασίνου που θα ανοίξουν, οι κάτοικοι θα μπορούν «να κάνουν πεζοπορικές διαδρομές, να κολυμπούν, να κάνουν θαλάσσια σπορ, να απολαμβάνουν πικ νικ και εστιατόρια, να έχουν στιγμές ηρεμίας ανάμεσα στα δέντρα και να παρακολουθούν τη φύση και την άγρια ζωή ακριβώς μέσα στην πόλη." Οι δημοτικοί σύμβουλοι μιλώντας στην ιστοσελίδα του Αμβούργου, αναφέρουν ότι το φιλόδοξο αυτό σχέδιο, θα «μειώσει την ανάγκη ακόμα και για να πάρει κάποιος το αυτοκίνητο για τις εξορμήσεις του Σαββατοκύριακου έξω από την πόλη." Ενώ τα αυτοκίνητα δεν θα απαγορευθούν από κάποιες κύριες οδικές αρτηρίες, η δημοτική Αρχή λέει ότι οι κάτοικοι και οι τουρίστες ότι θα είναι σε θέση "να εξερευνούν την πόλη αποκλειστικά με το ποδήλατο". Ποδήλατα θα παρέχει και ο Δήμος δωρεάν. Θα υπάρχει όμως ένας "πράσινος δακτύλιος" χωρίς καθόλου αυτοκίνητα. Με τη δημιουργία ενός πράσινου δακτυλίου, η μητρόπολη θα καταφέρει να αντιμετωπίσει την απειλή της ανόδου της θερμοκρασίας και των αστικών πλημμυρών.

Πολλές πόλεις σε όλο τον κόσμο ερευνούν λύσεις για καθαρότερο σχεδιασμό και καλύτερο τρόπο ζωής, ώστε να υποστηρίζουν τις μελλοντικές γενιές που θα έρθουν. Το Αμβούργο είναι μόνο ένα από τα πολλά παραδείγματα που θα επηρεάσουν πιθανότατα μια αλλαγή στο τρέχον σύστημα.

Όταν οι πόλεις παρέχουν χώρο για την καλλιέργεια τροφίμων, χώρους αναψυχής και πρόσβασης στην φύση, και εναλλακτικές λύσεις για βιώσιμη μετακίνηση, μπορεί να συμβεί μια δραματική μετατόπιση στο τρέχον βιοτικό μας επίπεδο.

• http://www.hamburg.de/gruenes-netz/
• Hamburg sets out to become a car-free city in 20 years
• Hamburg Plans to Become Car-Free By 2034

Axis Mundi

http://solarlunar.com/axis-mundi-center/

The Way

Μία περιπέτεια από τα γαλλικά Πυρηναία μέχρι την βορειοδυτική Ισπανία με τα πόδια. Πολύ όμορφη ταινία από τον Εμίλιο Εστεβέζ, που δίνει έμπνευση για τη ζωή.

Εποχή για ρίζες

Όσο πιο βαθιές ρίζες ρίχνει ένα δένδρο, τόσο υψηλότερα φθάνει προς το Φως. Αυτό το μήνα ας εργαστούμε με τον ενθουσιασμό και την αγάπη του καλλιεργητή, για την ανάπτυξη του Ιδεώδους μας. Σε όλα τα επίπεδα και κυρίως κοντά στους ανθρώπους που έχουν ανάγκη.