Μην κυνηγάς τους στόχους σου

Σε μια εποχή που επικρατεί η γλώσσα και η σκέψη του μάρκετινγκ, όλοι μιλούν για στόχους. Βάλε στόχους, βρες τον στόχο, ιδού ο στόχος και δέκα βήματα για να τον πετύχεις, εσύ πόσους στόχους έβαλες σήμερα και πόσους πέτυχες τελικά για να σε επιβραβεύσουμε; Για την φιλοσοφία του Ζεν όλα αυτά είναι απλώς για τα σκουπίδια. Όχι γιατί δεν πρέπει να έχουμε στόχους στη ζωή μας, αλλά γιατί δεν γνωρίζουμε τον κατάλληλο τρόπο να εναρμονιστούμε μαζί τους. Στην πράξη, σημαίνει πως δεν ξέρουμε τον σωστό τρόπο να πετύχουμε.

Άφησε το πνεύμα σου ευκίνητο...

Το Ζεν έχει επηρεάσει τις ιαπωνικές πολεμικές τέχνες εδώ και αιώνες και η τοξοβολία είναι μια από αυτές. Μπορεί να βοηθήσει τον καταρρακωμένο και αγχωμένο Ευρωπαίο να αγωνιστεί σωστά στον στίβο της ζωής; Ναι, αν είναι έτοιμος να απαρνηθεί τον τυποποιημένο τρόπο σκέψης του. Σύμφωνα με το Ζεν στην τοξοβολία, όσο πιο πεισματικά επιμένεις να πετύχεις το στόχο, τόσο πιο δύσκολα το κατορθώνεις. Πρέπει να μάθεις να περιμένεις, αποδεσμεύοντας τον εαυτό σου από την πρόθεση να κατακτήσεις τον στόχο σου. Παράλογο; Όχι, γιατί αν αφήσεις το πνεύμα σου ευκίνητο και ελεύθερο, τότε θα έρθει ο στόχος στο βέλος σου. Αρκεί να μάθεις ότι οι εξασκημένοι Ιάπωνες δάσκαλοι της τοξοβολίας πετυχαίνουν το στόχο με τα βέλη τους και στο σκοτάδι, αλλά και με κλειστά τα μάτια. Εκείνη τη στιγμή δεν σκέφτονται, δεν προγραμματίζουν, δεν επιθυμούν, δεν περιμένουν να συμβεί κάτι. Μόνο συντονίζονται με τον στόχο, εναρμονίζοντας τις ψυχικές και σωματικές δυνάμεις τους.

Ο Άνθρωπος της θείας Φύσης

Ο Δυτικός πολιτισμός και όλες του οι σύγχρονες εκφάνσεις, βλέπει την φύση σαν ένα πεδίο που ο άνθρωπος πρέπει να νικήσει, και να της επιβληθεί. Ανταγωνισμός. Το σύμβολό μας είναι το ρολόϊ, η τεχνολογία της ταχύτητας. Οι παραδοσιακοί πολιτισμοί όμως, έβλεπαν την φύση σαν ένα πεδίο που έπρεπε να κατανοήσουν για να ολοκληρωθεί η ανθρώπινη ύπαρξη μέσα από αυτή. Και αυτή η ανάγκη εκφράζονταν μέσω της τέχνης. Η ανάγκη της τεχνολογίας υπήρχε, αλλά σε δεύτερη μοίρα (ως μέσον ζωής και όχι ως μέσον ελέγχου της φύσης) και αυτό ένας δυτικός άνθρωπος σήμερα αδυνατεί να το ερμηνεύσει.

Σήμερα... αντιλαμβανόμαστε τα αποτελέσματα μιας προβληματικής σχέσης με την φύση αλλά όχι και τις αιτίες. Κι έτσι συνεχίζουμε στην αδιέξοδη προσπάθεια να την ελέγξουμε ή στο συμπέρασμα ότι πρέπει απλά να την διαχειριστούμε διαφορετικά για να μην πάθουμε οικολογική καταστροφή. Όμως η κοσμοθέασή μας, η ψυχή του πολιτισμού μας, δεν άλλαξε. Χαρακτηριστικό είναι ότι τέχνη δεν υπάρχει πια στην καθημερινή μας ζωή. Είναι κάτι περιττό αφού δεν εξυπηρετεί πρακτικά κάτι. Θέλουμε να "κατακτήσουμε" το διάστημα, αλλά δεν γνωρίζουμε ούτε την ίδια μας την γη και πολύ περισσότερο την έχουμε καταστρέψει... Αντικαταστήσαμε το Είμαι με το Έχω. Χάσαμε τον υπερβατικό Άνθρωπο, για έναν άνθρωπο εφήμερο και αναλώσιμο, όπου όλα περιστρέφονται γύρω από την ικανοποίηση των υλιστικών του αναγκών. Η αντίληψή μας όμως για την φύση αντανακλάται στην αντιμετώπιση του ίδιου μας του εαυτού. Ο ανταγωνισμός μας δηλαδή με την φύση, ήταν ανταγωνισμός με τον ίδιο μας το εαυτό τόσα χρόνια, αλλά εμείς δεν το βλέπαμε!

Η μάχη μας

Ηττημένος είναι μόνο αυτός που παραιτείται

Στον κύκλο της φύσης δεν υπάρχει νίκη ούτε ήττα: υπάρχει κίνηση.

Ο χειμώνας μάχεται να επικρατήσει, στο τέλος όμως αναγκάζεται να παραχωρήσει τη νίκη στην άνοιξη, που φέρνει μαζί της λουλούδια και χαρά.
Το καλοκαίρι θέλει να κρατήσουν οι ζεστές του μέρες για πάντα, γιατί είναι πεπεισμένο ότι η ζέστη είναι ευερ­γετική για τη γη. Τελικά όμως αποδέχεται την άφιξη του φθινοπώρου, που θα επιτρέψει στη γη να ξεκουραστεί.
Η γαζέλα τρώει το χορτάρι και την καταβροχθίζει το λιοντάρι. Το θέμα δεν είναι ποιος είναι ο πιο δυνατός, αλ­λά πώς μας δείχνει ο Θεός τον κύκλο του θανάτου και της ανάστασης.
Στον κύκλο αυτό δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι, μονάχα στάδια που πρέπει να ολοκληρωθούν. Όταν το καταλάβει αυτό η καρδιά του ανθρώπου, θα απελευθερω­θεί. Θα αποδέχεται χωρίς πόνο τις δύσκολες στιγμές και δε θα αφήνεται να ξεγελαστεί από τις στιγμές της δόξας.
Και τα δύο θα περάσουν. Η μία κατάσταση θα διαδε­χτεί την άλλη. Και ο κύκλος θα συνεχιστεί μέχρι να απε­λευθερωθούμε από τη σάρκα και να συναντηθούμε με τη θεϊκή Ενέργεια.
Έτσι, όταν ο παλαιστής βγει στην αρένα -είτε από δι­κή του επιλογή είτε επειδή τον έστειλε εκεί το μυστηριώ­δες πεπρωμένο-, ας νιώθει χαρά το πνεύμα του για τη μά­χη που θα δώσει. Αν διατηρήσει την αξιοπρέπεια και την τιμή του, δε θα ηττηθεί ποτέ, ακόμα κι αν χάσει τον αγώ­να, επειδή η ψυχή του θα είναι άθικτη.
Και δε θα κατηγορήσει κανέναν γι’ αυτό που του συμ­βαίνει. Από τότε που αγάπησε για πρώτη φορά και τον απέρριψαν κατάλαβε πως αυτό δε σκότωσε την ικανότη­τά του να αγαπάει. Ό,τι ισχύει στον έρωτα ισχύει και στον πόλεμο.
Όταν χάνουμε μια μάχη ή όλα όσα νομίζαμε πως εί­χαμε, ζούμε στιγμές δυστυχίας. Όταν όμως οι στιγμές αυ­τές περνούν, ανακαλύπτουμε μια άγνωστη δύναμη που υπάρχει μέσα στον καθένα από μας, μια δύναμη που μας εκπλήσσει και αυξάνει τον αυτοσεβασμό μας.
Κοιτάζουμε γύρω μας και λέμε στον εαυτό μας: «Επέζησα». Και χαιρόμαστε με τα λόγια μας.
Μόνο όσοι δεν αναγνωρίζουν τη δύναμη αυτή λένε: «Έχασα». Και νιώθουν λύπη.
Άλλοι όμως, ακόμα κι αν υποφέρουν από την ήττα και ταπεινώνονται από τις ιστορίες που διαδίδουν γι’ αυτούς οι νικητές, επιτρέπουν στον εαυτό τους να δακρύσει, μα ποτέ δε νιώθουν αυτολύπηση. Ξέρουν απλώς πως η μάχη διακόπηκε και πως τη συγκεκριμένη στιγμή οι ίδιοι βρίσκο­νται σε μειονεκτική θέση.
Ακούν τους χτύπους της καρδιάς τους. Προσέχουν πως βρίσκονται σε ένταση. Πως φοβούνται. Κάνουν έναν απο­λογισμό της ζωής τους και ανακαλύπτουν πως, παρά τον τρόμο που αισθάνονται, η πίστη καίει ακόμα στην καρ­διά τους και τους ωθεί προς τα εμπρός.
Προσπαθούν να μάθουν πού έκαναν λάθος και πού όχι. Εκμεταλλεύονται τη στιγμή που είναι πεσμένοι κάτω για να ξεκουραστούν, για να γιατρέψουν τις πληγές τους, να ανακαλύψουν νέες στρατηγικές και να εξοπλιστούν καλύτερα.
Και φτάνει μια μέρα που τους χτυπά την πόρτα μια καινούρια μάχη. Ο φόβος υπάρχει ακόμα, όμως πρέπει να δράσουν – αλλιώς θα μείνουν πεσμένοι για πάντα. Ση­κώνονται, αντικρίζουν τον αντίπαλο και θυμούνται τον πόνο που έζησαν και δε θέλουν να ξαναζήσουν.
Η προηγούμενη ήττα τούς αναγκάζει να νικήσουν τού­τη τη φορά, αφού δε θέλουν να ξαναζήσουν τον ίδιο πό­νο.
Κι αν η νίκη δεν έρθει αυτή τη φορά, θα έρθει την επό­μενη. Κι αν όχι την επόμενη, τη μεθεπόμενη. Το χειρό­τερο δεν είναι να πέφτεις, είναι να μη σηκώνεσαι.
Ηττημένος είναι μόνο όποιος παραιτείται. Οι άλλοι εί­ναι όλοι νικητές.
Και θα έρθει η μέρα που οι δύσκολες στιγμές θα είναι μονάχα ιστορίες τις οποίες θα αφηγούνται περήφανοι σε όποιον θέλει να τους ακούσει. Και όλοι θα ακούν με σε­βασμό, και θα μάθουν να έχουν τρία σημαντικά πράγμα­τα:
Υπομονή, και να περιμένουν την κατάλληλη στιγμή για να δράσουν.
Σοφία, για να μην αφήσουν την επόμενη ευκαιρία να ξεφύγει.
Και περηφάνια για τις ουλές τους.
Οι ουλές είναι μετάλλια χαραγμένα στη σάρκα τους με φωτιά και σίδερο και θα τρομάζουν τους εχθρούς τους, γιατί θα δείχνουν πως ο άνθρωπος που στέκεται απένα­ντι τους έχει μεγάλη εμπειρία στη μάχη. Συχνά αυτό μας κάνει να επιζητάμε το διάλογο και να αποφεύγουμε τις συγκρούσεις.
Οι ουλές μιλούν πιο δυνατά από την κόψη του σπα­θιού που τις δημιούργησε.

Απόσπασμα από το βιβλίο: Paulo Coelho, Το χειρόγραφο της Άκρα. Εκδόσεις Λιβάνη

Ο ιδεαλισμός απέναντι στα κοπάδια

"Η ελευθερία του πνεύματος είναι η μόνη εγγύησις και το μόνο τεκμήριον αληθινά ελευθέρας προσωπικότητος, προσωπικότητος δια την οποίαν δεν υπάρχει η λόγική των αριθμών, που δεν μετρεί την αξίαν μιας ιδέας απο τον αριθμόν εκείνων που την παραδέχονται. Και είναι τόσο λίγοι, όσοι μπορούν και θέλουν να έχουν τοιαύτην προσωπικότητα! Είναι τόσον πολλοί, όσοι φιλοδοξούν να ανήκουν εις ένα κοπάδι, δια να έχουν το αίσθημα της ασφάλειας που τους παρέχει ο μεγάλος αριθμός, και να απαλλάσσωνται απο τον κόπον και τις ευθύνας της προσωπικής γνώμης!"

Ιωάννης Συκουτρής

Ο κόσμος κατα την Monsanto

Black Metal

Λυκώρεια Black Metal distribution

"Θέλει καιρό και κόπο. Θέλει σκύψιμο μέσα μας, και σκάψιμο βαθύ. Και κυρίως αυτό: θέλει το μεγάλο πόνο."

"Ότι οι Νεοέλληνες είμαστε Ελληνοεβραίοι σημαίνει το εξής: Ενώ λέμε και φωνάζουμε και κηρύχνουμε ότι είμαστε Έλληνες, στην ουσία κινιόμαστε και υπάρχουμε και μιλάμε σα να είμαστε Εβραίοι. Αυτή είναι η αντίφαση. Είναι η σύγκρουση και η αντινομία που παράγει την πόλωση. Και η πόλωση στην πράξη γίνεται απώλεια της εθνικής ταυτότητας. Και το τελευταίο τούτο, σημαίνει πολλά.
Στην πιο απλή διατύπωση, σημαίνει να ‘σαι τουρκόγυφτας, και να ζητάς να σε βλέπουν οι άλλοι πρίγκιπα. Σημαίνει να ‘σαι η μούμια των Μασταβά, και να ζητάς από τους Ευρωπαίους να σε βλέπουν ιδιοκτήτη της Ακρόπολης. Σημαίνει να σε θωρείς λιοντάρι, και οι ξένοι να σε λογαριάζουνε πόντικα.
Είναι μεγάλη ιστορία να πιαστώ να σε πείσω, ότι οι Νεοέλληνες από τους αρχαίους έχουμε μόνο το τομάρι που κρέμεται στο τσιγκέλι του σφαγέα, θέλει κότσια το πράμα. Θέλει καιρό και κόπο. Θέλει σκύψιμο μέσα μας, και σκάψιμο βαθύ. Και κυρίως αυτό: θέλει το μεγάλο πόνο."

Δημήτρης Λιαντίνης

Καίσαρ Οκταβιανός Αύγουστος

Σήμερα συμπληρώνονται 2000 χρόνια από τον θάνατο του Οκταβιανού Αυγούστου, του πρώτου αυτοκράτορα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Ο μήνας του Αυγούστου πήρε το όνομά του από τον μεγάλο αυτό αναμορφωτή της Ρώμης και εγκαθιδρυτή της Ρωμαϊκής Ειρήνης. Ο Οκταβιανός Αύγουστος συνένωσε στην Ρώμη, τον θρόνο με τον βωμό σε μία ιερή ενότητα και ο Αυτοκράτορας ανακηρύχθηκε "Μέγας Ποντίφικας". Πολλές φορές ο Αύγουστος απεικονίζεται με τον μανδύα του μυημένου.

Εικόνες μιας άλλης παλαιάς Ευρώπης

Ισπανία

Terra Incognita

Ας αναπτύξουμε την αίσθηση της περιπέτειας μέσα μας!
ΛΥΚΩΡΕΙΑ! Ένα ταξίδι εξερεύνησης.

Αγρότες του κόσμου ενάντια στην Monsanto

Η παγκόσμια παραγωγή τροφίμων βρίσκεται σε κίνδυνο. Δέκα αγροχημικές εταιρίες ελέγχουν το 73% της παγκόσμιας αγοράς σπόρων και το 93% των ποικιλιών των σπόρων έχουν ήδη εξαφανιστεί. Μόνο στις ΗΠΑ, το 85% των ποικιλιών των μήλων έχουν εξαφανηστεί.
Η Monsanto κι άλλες πολυεθνικές έχουν ιδιωτικοποιήσει την αναπαραγωγή της ίδιας της φύσης. Η κυριαρχία τους έχει αποδεκατίσει τη βιώσιμη γεωργία και έχει καταστρέψει την ποικιλότητα των καλλιεργειών μας καθιστώντας τες ευάλωτες σε ασθένειες που θα μπορούσαν να βάλουν την διατροφική μας αλυσίδα σε κίνδυνο.
Όμως, αγρότες απ’όλο τον κόσμο αντιστέκονται αποθηκεύοντας σπόρους ντόπιων ποικιλιών σε «τράπεζες» και σιταποθήκες. Τώρα έχουν μια νέα, επαναστατική ιδέα: μια παγκόσμια, μη-κερδοσκοπική, διαδικτυακή πλατφόρμα ανταλλαγής σπόρων, όπου αγρότες απ’όλο τον κόσμο θα μπορούν να προμηθεύονται δωρεάν, τεράστιες ποικιλίες φυτών, δημιουργώντας έτσι μια εναλλακτική στους γενετικά τροποποιημένους σπόρους που πουλούν οι εταιρίες χημικών. Αυτή η παγκόσμια, ηλεκτρονική πλατφόρμα ανταλλαγής θα μπορούσε να πλημμυρίσει την αγορά με κάθε λογής παραδοσιακούς σπόρους και σιγά-σιγά να σπάσει το μονοπώλιο των πολυεθνικών που απειλεί το μέλλον της διατροφής μας!
Ίσως είναι η πιο επαναστατική, γεωργική ιδέα των τελευταίων δεκαετιών κι ο καλύτερος τρόπος για να σταματήσουμε τη Monsanto. Αλλά, οι μεγάλες εταιρίες χημικών τρομοκρατούν και κάνουν μηνύσεις σε οποίον τολμά να μπει εμπόδιο στα κέρδη τους. Γι’αυτό κι οι αγρότες ζητούν τη στήριξή μας. Αν συγκεντρώσουμε αρκετά χρήματα τώρα, μπορούμε να τους βοηθήσουμε να φτιάξουν αυτή την ιστοσελίδα, να αποθηκεύσουν σπόρους ανά τον κόσμο, να προωθήσουν και να διαφημίσουν την πρωτοβουλία τους και να επενδύσουν στη νομική τους υπεράσπιση για ν’αντιμετωπίσουν τις μηνύσεις που θα δεχτούν απ΄τις πολυεθνικές. 

Συμμετοχή ΕΔΩ!

Αντίο Robin...

Περιοδικό Λυκώρεια, 4ο τεύχος

Εμείς κυκλοφορούμε με την πανσέληνο τελικά :-) Δεν είναι τυχαίο.

Το νέο μας τεύχος κυκλοφορεί από αύριο Δευτέρα μετά από μεγάλη καθυστέρηση, λόγω αρκετών οργανωτικών ζητημάτων και συνεχίζουμε πάλι κανονικά.

Σ' αυτό το τεύχος αναλύουμε τι είναι η Ταυτότητα, η Διαμόρφωση και η Επανάσταση. Παρουσιάζουμε ένα άρθρο για τον συμβολισμό της Ανάβασης και του Όρους. Ένας αιρετικός της εποχής μας, ο Βάργκ Βίκερνες μιλά στην Λυκώρεια για τις ιδέες του, την σχέση Ανθρώπου - Φύσης και Επιστήμης, για την θρησκεία και την εποχή εντάσεων που έρχεται, για την κοινότητα και την αυτο-οργάνωση, καθώς και την νέα του οργάνωση και τα σχέδιά του. Επίσης παρουσιάζουμε μία συνέντευξη με την ΕΔΚΕ, την δράση εθελοντών - ακτιβιστών κτηνιάτρων στην Ελλάδα και το έργο τους για τα αδέσποτα ζώα. Γιατί ακόμα για μερικούς ανθρώπους, δεν είναι τα πάντα το κέρδος. Ε... και φυσικά έχουμε και άρθρα για τον προσανατολισμό μας, την Διακήρυξη στα ελληνικά της "Global GMO Free Coalition", της παγκόσμιας συμμαχίας μας για έναν κόσμο χωρίς μεταλλαγμένα, βιβλιοπαρουσίαση και φωτογραφικό υλικό από τις δραστηριότητές μας.

Το περιοδικό μπορείτε να το πάρετε με 1,50 ευρώ από το δίκτυό μας σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Λαμία, Ιωάννινα, Ηγουμενίτσα, Βόλο, Λάρισα και Κέρκυρα. Στείλτε ένα email για πληροφορίες. Για άλλες περιοχές ή αν προτιμάτε ταχυδρομείο μπορείτε να το παραγγείλετε.

Τώρα, τι αλλαγές έχουμε από αυτό το τεύχος:

Επειδή το περιοδικό μας κοστίζει 1,50 ευρώ και τα έξοδα αντικαταβολής είναι πολύ μεγαλύτερα από την ίδια την τιμή του, αποφασίσαμε να εφαρμόσουμε και την προώθηση με συνδρομή 4 τευχών. Έτσι θα σας έρχεται το κάθε τεύχος με απλή ταχυδρομική αποστολή που ανέρχεται σε 1,30 για να μην έχετε έξοδα αντικαταβολής και ταχυδρομεία.

Μπορείτε να στείλετε την συνδρομή σας των 11,20 ευρώ για 4 τεύχη, μέσω PayPal στoν λογαριασμό Lycoreia (lykoreia@gmail.com) και να μας ενημερώσετε για την διεύθυνσή σας στο ίδιο email.

Αν δεν έχετε PayPal μπορείτε να μας στείλετε την διεύθυνσή σας στο email μας και μαζί με αυτό το τεύχος, θα σας στείλουμε και μία επιταγή για την συνδρομή σας.

Επίσης μπορείτε ακόμα να παραγγείλετε ένα ή περισσότερα τεύχη με αντικαταβολή, και...

Μπορείτε να παραγγείλετε πακέτο 10 τευχών για να τα διανείμετε, στην τιμή των 10 ευρώ (+ ταχυδρομικά). Θέλουμε τοπικούς διανομείς.

A! Και τέλος σε όποιον παραγγέλνει το νέο βιβλίο “Διαλογισμοί επί των κορυφών” θα του στείλουμε αυτό το τεύχος δωρεάν. Αυτό εξυπακούεται.

Συνδρομή

Syndromi 4 teuxi €11.20 EUR

Επιλέξτε

Teuxos 4 €1.50 EUR Teuxos 3 €1.50 EUR Teuxos 2 €1.50 EUR Paketo 10 teuxon €10.00 EUR

Είμαι αυτός που θέλω να είμαι;

"Κατοικούμε μια γλώσσα παρά μια χώρα." (Εμίλ Σιοράν)
 

Πόσο ελεύθεροι είμαστε να εκφράζουμε σήμερα την αληθινή ιδεολογική μας σκέψη; Πόσο είμαστε εγκλωβισμένοι σε λέξεις, ταμπέλες, εκφράσεις, νεολογισμούς... που άλλοι όρισαν το εννοιολογικό περιεχόμενό τους ή το διέστρεψαν; Πόσο οι λέξεις ασκούν συνειδησιακή τρομοκρατία; Πόσο η "πολιτικά ορθή" έκφραση έχει μετατραπεί σε δικτατορία αυτολογοκρισίας; Και τελικά... επιτρέπουμε εμείς στις λέξεις να ορίζουν την σκέψη και έκφρασή μας -δηλαδή το που κατοικούμε- ή είναι σήμερα επιτακτική η ανάγκη αυτό να αντιστραφεί, ενάντια στην σύγχυση που επικρατεί; Αυτός που ορίζει τις λέξεις, ορίζει και τις σκέψεις.

Δωρισμός

Ένα ιστολόγιο με πολύ ενδιαφέρουσες πολιτικές σκέψεις.

www.dorismos.blogspot.com

Από τον κόσμο των παραμυθιών

Το φωτογραφικό ταλέντο της Μαργκαρίτα Κάρεβα από την Ρωσία, ζωντανεύει μαγευτικές εικόνες από τα παλιά παραδοσιακά παραμύθια.
http://www.boredpanda.com/fantasy-photography-russian-photographer-margarita-kareva/
http://kareva-margo.ru/

 

Gray State: The Rise

Είναι ένας βασικός νόμος, που λέει ότι όταν μία χώρα θέλει να εμπλακεί σε πόλεμο, πρέπει να καταργεί την ελευθερία στο εσωτερικό της, για να ανταπεξέλθει. Στις ΗΠΑ, το στρατοκρατικό καθεστώς επιβάλλεται αργά αλλά σταθερά, από καιρό, ενώ μία εσωτερική κοινωνική κρίση δίχνει να απλώνεται ασταμάτητη. Το ίδιο και στο εξωτερικό της, εμπλέκεται σε επικίνδυνες περιπέτειες. Αυτή η ταινία έχει δημιουργηθεί από Αμερικανούς ακτιβιστές υπέρ της ελευθερίας, που δραστηριοποιούνται στο Infowars.com. Περιγράφει τη σταδιακή, συστηματική υποδούλωση των ίδιων των πολιτών της Αμερικής και μια επερχόμενη 2η Αμερικανική επανάσταση.

www.graystatemovie.com | www.facebook.com/graystatetherise

Προς τον σωστό δρόμο, χωρίς συμβιβασμούς

Οι "χώροι" έχουν τελειώσει προ πολλού. Τώρα επιλέγουμε συντρόφους για την δύσκολη ανάβαση.

Ένας πολεμιστής γνωρίζει: Είναι πάντα προτιμότερο να βαδίζεις μόνος, παρά μαζί με ένα πλήθος που πηγαίνει προς την λάθος κατεύθυνση. Αυτή είναι μία έμφυτη αλήθεια στον αληθινό μαχητή, χωρίς την οποία δεν χαρακτηρίζεται ως τέτοιος. Αυτή είναι και η μεγάλη του δύναμη. Η Απόφαση! Ενάντια στις πιθανότητες, στις φωνές, στο ρεύμα. Ενάντια ακόμη και στους ίδιους του τους συγγενείς και τα αγαπημένα του πρόσωπα. Και όποιος απ' έξω νομίζει ότι τον γνωρίζει, απλά νομίζει. Οι διάφοροι χώροι στους οποίους κυριαρχούν νοσηρά φαινόμενα του παρελθόντος και κατ' επανάληψη λάθος κατευθύνσεις, για εμάς αποκλείονται με αποφασιστικότητα. Αυτή που είναι αληθινά δύσκολη, αλλά είναι μία απόφαση που αξίζει να πάρει κανείς, είναι να δημιουργήσει κάτι πραγματικά σωστό και όχι να καμουφλάρει τις παλιές παράγκες.. Ο αληθινός μαχητής έχει τη δύναμη να κόβει γέφυρες πίσω του. Κάτι που οι ανασφαλείς δεν μπορούν να κάνουν. Είναι "ο γκρεμιστής γιατί είναι αυτός κι ο χτίστης". Η Ορθή Δράση δεν είναι απλά μια λέξη. Έχει κόστος και μονοπάτι δύσκολο και ανηφορικό. Η αληθινή συντροφικότητα σφυρηλατείται στις μεγαλύτερες δυσκολίες κι όχι στις συμφωνίες. Άλλο Κοινότητα και άλλο συμπαράταξη. Η Κοινότητα αποτελείται από "Ομοίους".
Ένας πολεμιστής γνωρίζει: Είναι πάντα προτιμότερο να βαδίζεις μόνος, παρά μαζί με ένα πλήθος που πηγαίνει προς την λάθος κατεύθυνση. Ουκ εν τω πολλώ το Ευ. Ο καθένας επιλέγει τον δρόμο του. Καμία φορά πρέπει να πεθάνει το παλιό για να γεννηθεί το νέο. Να σκοτώσεις αυτό που θέλουν οι άλλοι να είσαι. Πόσο λίγο γνωρίζουν έναν πολεμιστή οι πολιτικοί... Για αυτούς θα είναι πάντα τρελός και "καμένο χαρτί". "Απομονωμένος" γιατί αποζητά τα ψηλά, τα δύσκολα και όχι τα βατά που έρχονται πιο πολλοί.  Ίσως τελικά να μισούν και αυτό που δεν καταλαβαίνουν...