Ιταλία, 21 Ιουνίου

Europa

Αντεξέλιξη

Μελέτη κάποιων σημερινών φυλών στην Αφρική, επιβεβαιώνει ότι υπάρχει ανάμιξη με Homo Erectus. Η εσωτερική Παράδοση μας αναφέρει ότι κάποια μεγάλα τμήματα φυλών από χαμένες σήμερα ηπείρους "αναμίχθηκαν με ζώα" (εννοώντας προφανώς κατώτερα είδη πλησίον του ανθρώπου, που μπορούσαν να διασταυρωθούν με αυτόν) και έτσι εκφυλίστηκαν σε σημείο εξελικτικού αδιεξόδου, ενώ άλλα τμήματα επιβίωσαν μέχρι την γνωστή μας ιστορία σε κατάσταση πρωτόγονη. Αυτές οι φυλές εξαπλώνονταν και επιβίωναν μεταξύ μεγάλων γεωλογικών μεταβολών και φυσικών καταστροφών. Η σύγχρονη επιστήμη έρχεται να επιβεβαιώσει σήμερα αυτή την παράδοση, ανακαλύπτοντας ότι οι Νεάντερταλ της Ευρώπης, οι Αβορίγινες της Αυστραλίας, καθώς και κάποιες φυλές της Νοτίου Αμερικής και Αφρικής, είναι αποτελέσματα επιμειξίας με κατώτερα είδη και συνεπώς "αντεξέλιξης" και όχι εξέλιξης από μία συνεχόμενη αλυσίδα που οδηγεί πίσω σε κάποιο είδος ανώτερου πιθήκου. Υπάρχει δηλαδή στην φύση μπροστά μας και το φαινόμενο του εκφυλισμού. Υπάρχουν πολλές αναφορές στην αρχαιότητα -μέχρι και στον μεσαίωνα- για φυλές "πιθηκανθρώπων" που σήμερα έχουν εξαφανιστεί. Κάποιοι μάλιστα αρχαίοι και νεότεροι Παραδοσιακοί φθάνουν στο σημείο να υποστηρίζουν με επιμονή ότι κάποιες συγκεκριμένες ράτσες Γορίλα που είναι ανθρωπίδες, δεν προέρχονται από τον πίθηκο αλλά... από τον άνθρωπο! Σε ανθρωπίδα (και όχι άνθρωπο) συγκαταλέγονται και τα οστά που βρέθηκαν στο σπήλαιο των Πετραλώνων. Ο συγκεκριμένος ανθρωπίδας φαίνεται ότι έκανε και χρήση φωτιάς καθώς και προτόγονων εργαλείων.

Ο άνθρωπος της παρακάτω φωτογραφίας ανήκει σε μία φυλή που βρίσκεται κοντά σε ένα μικρό χωριό του Μαρόκο, οι οποίοι άρχισαν να μελετούνται κατά την δεκαετία του '70. Αποτελεί ίσως από τα λίγα πλέον εναπομείναντα παραδείγματα ανάμιξης ανθρώπου με πίθηκο. Έχουν τόσο ανθρώπινα, όσο και πιθηκοειδή χαρακτηριστικά, όπως μακριά χέρια και δάκτυλα που φθάνουν κάτω από το γόνατο όταν στέκονται όρθιοι, έχουν πολύ ισχυρούς μύες, προτεταμένα οστά πάνω από τα μάτια, ζυγωματικά, πηγούνι και μεγάλα δόντια. Κοιμούνται στα δέντρα γυμνοί και τρέφονται κυρίως με έντομα, μούρα και ρίζες. Σπάνια έρχονται σε επαφή με ανθρώπους. Δεν μπορούν να μιλήσουν και εκφράζονται με γρυλίσματα.

It Wasn't Just Neanderthals: Ancient Humans Had Sex with Other Hominids

Κομποστοποίηση

 

Κομποστοποίηση είναι η φυσική διαδικασία κατά την οποία τα οργανικά απόβλητα μετατρέπονται σε ένα πλούσιο οργανικό μίγμα που λειτουργεί ως εδαφοβελτιωτικό και λίπασμα. Η κομποστοποίηση είναι ένας πολύ άμεσος και σημαντικός τρόπος ανακύκλωσης. Έχει υπολογιστεί ότι το 35% των οικιακών απορριμμάτων μπορούν να κομποστοποιηθούν.
Τα οργανικά σκουπίδια που παράγουμε αποτελούν πάνω από το 50% των απορριμμάτων μας . Φυσικά, από τη στιγμή που θα τα πετάξουμε καταλήγουν στις χωματερές, επιβαρύνοντας το περιβάλλον. Κι όμως, θα μπορούσαμε να αξιοποιήσουμε τα αποφάγια αυτά, μειώνοντας το φόρτο των χωματερών και αποκτώντας ένα πρώτης τάξης λίπασμα για τον κήπο και τις γλάστρες μας. Πώς; Βάζοντας ένα οικιακό κομποστοποιητή στον κήπο ή το μπαλκόνι του σπιτιού μας. Ο κομποστοποιητής αυτός είναι μικρός σε μέγεθος (θέλει περίπου 1 τετραγωνικό μέτρο), σχετικά χαμηλού κόστους, άοσμος και, το σημαντικότερο, θα μειώσει τον όγκο των οργανικών απορριμμάτων που πετάμε στα σκουπίδια κατά 70%. Αυτό σημαίνει 150 κιλά λιγότερα σκουπίδια κάθε χρόνο για κάθε άτομο.

Πως οι λύκοι μεταμορφώνουν το περιβάλλον

Εαρινή Ισημερία 2014 στην Αττική

Εαρινή Ισημερία 2014 στην Ήπειρο

Εαρινή Ισημερία 2014 στην Φθιώτιδα

Νορβηγία: περιοδικό "KulturVerk"

Για την Φύση και τον Πολιτισμό. Το περιοδικό "KulturVerk" καλύπτει σαν ύλη το φάσμα της ανθρώπινης φύσης όπως, την φιλοσοφία, τη θρησκεία, την οικολογία, την τέχνη, την επιστήμη, την κοινωνία, την ψυχαγωγία... κ.α. www.kulturverk.com

 

Ιστοριο-συναντήσεις 2014, στην Θεσσαλονίκη.

Μια βυθισμένη "Πομπηία" 3.000 ετών στο Παυλοπέτρι Πελοποννήσου

Η παλαιότερη βυθισμένη πόλη στον κόσμο. Πρόκειται για αρχαίο οικισμό του 2800 π.Χ. ο οποίος έχει διατηρηθεί σε άριστη κατάσταση στην Ελαφόνησο, κοντά στο Παυλοπέτρι. Το νερό προφύλαξε από το χρόνο και την ανθρώπινη παρέμβαση τα περισσότερα από τα κτίσματα.

Το εντυπωσιακό είναι ότι βρίσκεται μόλις 4 μέτρα κάτω από τη θάλασσα και ο καθένας μας θα μπορούσε να τα «επισκεφθεί». Ευδιάκριτα είναι τα βυθισμένα διώροφα σπίτια με τους κήπους, οι ναοί, το νεκροταφείο και το λιμάνι.

Ως τώρα έχουν εντοπιστεί 15 κτίρια με τουλάχιστον 12 δωμάτια το καθένα καθώς και ένα πολύπλοκο σύστημα διαχείρισης των υδάτων με κανάλια και σωλήνες νερού. Αγάλματα, μεγάλοι πήλινοι αμφορείς, εργαλεία και άλλα αντικείμενα καθημερινής χρήσης βρίσκονται διάσπαρτα στο βυθό, σε μια έκταση 9 στρεμμάτων.

Συνολικά καταλαμβάνει μια έκταση περίπου 9 στρεμμάτων και μάλλον είναι η παλαιότερη βυθισμένη πόλη στον κόσμο. Οι επιστήμονες πιθανολογούν ότι η πόλη καταποντίστηκε από σεισμό 8 ρίχτερ, γύρω στο 1.000 π.Χ., ενώ άλλοι μετατοπίζουν το γεγονός στο 375 μ.Χ. (http://offsite.com.cy)

Ο δρόμος της Αρετής

"Γνωρίζουμε από τον Ηράκλειτο, ότι η ζωή είναι ένας αγώνας και ότι η ειρήνη βρίσκεται μόνο στον θάνατο. Η θρησκεία μας είναι πρώτα και κύρια μία λατρεία ηρώων, πολεμιστών και αθλητών. Από τους Έλληνες ακόμα, τιμούμε την διαφορετικότητα και την ανισότητα των ανθρώπων. Ο δικός μας είναι ένας κόσμος πάλης και θέλησης. Το σύμπαν δεν αποτελεί όριο, αλλά μία τάξη. Η φύση διαφοροποιεί, διαχωρίζει, θεσπίζει ιεραρχίες. Η ελεύθερη και η ισχυρής βούλησης ατομικότητα, γίνεται το κέντρο του κόσμου. Η μεγαλύτερη αξία του ατόμου, γίνεται η υπερηφάνειά του - μια υπέρτατη αντίθεση με την ξένη θρησκεία. Στην τραγική μας αντίληψη της ζωής, ο αγώνας είναι ο υπέρτατος νόμος. Μια συνεχής οροσειρά κορυφών συνδέουν τον Προμηθέα με τον Siegfried. Μόνο αυτός που αναλαμβάνει μια τέτοια συγκλονιστική αποστολή είναι αυθεντικά άνθρωπος."

Jean Mabire

City of Ember σε graphic novel

Ο πόλεμος κατά της Ρωσίας στην ιδεολογική του διάσταση

Μετα-φιλελεύθερη Ρωσία: Ο πρώτος πόλεμος της Τέταρτης Πολιτικής Θεωρίας

του Αλεξάντρ Ντούγκιν

Ο επερχόμενος πόλεμος ως σύλληψη

Ο πόλεμος κατά της Ρωσίας είναι προς στιγμήν το ποιό συζητημένο θέμα στην Δύση. Είναι ακόμη μία πρόταση και μια πιθανότητα. Μπορεί να μεταβληθεί σε πραγματικότητα, αναλόγως με τις αποφάσεις που θα παρθούν από όλα τα μέρη που εμπλέκονται στην Ουκρανική σύγκρουση-Μόσχα, Ουάσιγκτον, Κίεβο, Βρυξέλλες.

Δεν θέλω να συζητήσω εδώ, όλες τις πλευρές και την ιστορία αυτής της σύγκρουσης. Αντ' αυτού προτείνω την ανάλυση των βαθέων ιδεολογικών της ριζών. Η θεασή μου για τα κύρια γεγονότα βασίζεται στην Τέταρτη Πολιτική Θεωρία, της οποίας τις αρχές έχω περιγράψει στο ομώνυμο βιβλίο μου, που παρουσιάστηκε στα αγγλικά από τον εκδοτικό οίκο Arktos λίγα χρόνια πριν.

Έτσι πρόκειται να μελετήσω, όχι τον πόλεμο της Δύσης με την Ρωσία υπολογίζοντας τους κινδύνους, τα ρίσκα, το κόστος ή τις συνέπειες, αλλά το ιδεολογικό του νόημα σε παγκόσμιο επίπεδο. Θα προσπαθήσω να σκεφτώ στην έννοια ενός τέτοιου πολέμου και όχι στον πόλεμο αυτό καθ'αυτόν (πραγματικό ή εικονικό).

Τα μικρά βιολογικά αγροκτήματα μπορούν να λύσουν το πρόβλημα της διατροφικής κρίσης

Η οργανική εκμετάλλευση γης, μπορεί βέβαια να μην είναι πάντα τόσο βιολογική όσο διαφημίζεται, αλλά πάντα έχει πλεονεκτήματα. Το πιο σημαντικό σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του πανεπιστημίου της Οξφόρδης είναι ότι καταφέρνει να έχει 34% μεγαλύτερη ποικιλία ειδών από τη συμβατική γεωργία. Αλλά όχι μόνο αυτό! Τα Ηνωμένα Έθνη υποστηρίζουν (σε αντίθεση με την θεωρία των μεγάλων μεταλλαγμένων μονοκαλλιεργειών) ότι τα μικρά οργανικά αγροκτήματα μπορεί να είναι το κλειδί για την επίλυση των προβλημάτων πείνας σε όλο τον κόσμο (εδώ και εδώ).
Οι λόγοι που τα μικρά βιολογικά αγροκτήματα είναι τόσο σημαντικά είναι πολλοί. Ο κύριος λόγος είναι ότι δημιουργούν ένα μικρό οικοσύστημα, βάζοντας σε αλληλεπίδραση μία αλυσίδα ειδών. Αυτά τα μικρά οικοσυστήματα βοηθούν στην διατήρηση της οικολογικής σταθερότητας και της βελτίωσης της απόδοσης της γης. Με το να μην σκοτώνει ας πούμε τα συμβιωτικά βακτήρια στο χώμα ή τα έντομα (όπως τα μυρμήγκια), αυξάνει ακόμα και την απόδοση ανά φυτό εκμεταλλευόμενο όλους τους παράγοντες που προσφέρει η φύση, ακόμα και στις αρκετά δύσκολες συνθήκες (θερμοκρασία, ξηρασία, καταιγίδες κλπ.) Η πολυκαλλιέργεια είναι ευεργετική γιατί δεν κάνει στην άκρη ολόκληρο το οικοσύστημα, ούτε ανταγωνίζεται τους ίδιους τους πόρους που προσφέρει ο τόπος. Αντιθέτως εκμεταλλεύεται τους τοπικούς παράγοντες για να αυτοβελτιώνεται. Η αλληλεξάρτηση των ειδών και των παραγόντων μέσα στην οργανική καλλιέργεια αυξάνει την ασφάλεια και σταθερότητά της. Αντιθέτως όλα αυτά αντιστρέφονται στις συμβατικές μονοκαλλιέργειες καθιστώντας τες πιο ευπαθείς στις εξωτερικές συνθήκες και πιο εξαρτημένες από χημικά.
Η "Περμακουλτούρα" στην οποία πολλές φορές έχουμε αναφερθεί, είναι κάτι περισσότερο από σημαντική σήμερα, όχι απλά γιατί μπορεί να αυξήσει την απόδοση: αλλά γιατί πολύ περισσότερο, μπορεί να λύσει τα προβλήματα της πείνας, σε τοπικό επίπεδο, χωρίς χημικά, και με τρόπο που να προάγει την οικολογική σταθερότητα, αντί της εκμετάλλευσης μέχρι την κατάρρευση. Αντί να πρέπει μερικές χώρες με τεράστιες εκτάσεις που προέρχονται συνήθως από αποψίλωση δασών, να παράγουν τεράστιες ποσότητες μεταλλαγμένων προϊόντων, τα οποία να πωλούν στις τρίτες χώρες, θα ήταν καλύτερο να εκπαιδευτούν οι άνθρωποι εκεί, στην καλλιέργεια της γης τους, ώστε να καλύπτουν τις ανάγκες τους.

Friedrich Schiller: "Aesthetics"

Απόσπασμα από το έργο του Φρειδερίκου Σίλλερ  ''Περί της αισθητικής παιδείας του ανθρώπου''.
(Friedrich Schiller - On the Aesthetic Education of Man in a Series of Letters - Über die ästhetische Erziehung des Menschen in einer Reihe von Briefen, 1794)

Πολωνία

Νέο Θεμέλιο

Για την δημιουργία του Ολιστικού ανθρώπου, την επανασύνδεση με την φύση και την ανάπτυξη τεχνολογίας φιλικής προς τον πλανήτη.

Κατακάλου 3, Θεσσαλονίκη (Περιοχή Ανάληψη) http://newfoundation.gr/

Ο ορίζοντας των Ιδεών

Άγγελος Όρθιος Μέσα στον Ήλιο (1846).
Πίνακας του Άγγλου ζωγράφου Τζόζεφ Μάλορντ Γουίλιαμ Τέρνερ.

Ο κόσμος είναι το αποτέλεσμα των ιστορικών συγκρούσεων των αντιθετικών δυνάμεων της ανθρωπότητας. Έθνη και φυλές, πολιτικές και οικονομικές θεωρίες, θρησκείες και ιδεολογίες αντιμάχονται στο διηνεκές για τον έλεγχο του ορίζοντα των ιδεών. Με το πέρασμα του χρόνου, αναπόφευκτα οι απόψεις των νικητών παγιώνονται σε μια νέα δογματική τάξη πραγμάτων, που παρά την επιφανειακή ελευθερία δεν ανέχεται αμφισβήτηση της πυρηνικής της δομής.
Το κέντρο εξουσίας του σύγχρονου κόσμου δεν διαφέρει από όσα προηγήθηκαν παρά μόνον ως προς την τεράστια δύναμη των μέσων επιβολής που διαθέτει για την αναπαραγωγή των ιδεών του. Χρησιμοποιώντας καταχρηστικά τα κύρια όργανα προπαγάνδας που ελέγχει, δηλαδή το υποχρεωτικό εκπαιδευτικό σύστημα και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, καλλιεργεί την γενική εντύπωση πως η επικρατούσα αντίληψη ζωής είναι η μόνη δυνατή και διαπλάθει κατά βούληση την ορθότητα των βασικών εννοιών.
Σε ένα δεύτερο επίπεδο, νομοθεσία, θεσμοί, κοινωνικές συμβάσεις και ηθικές επιταγές δημιουργούν την ψευδαίσθηση μιας έγκυρης και φαινομενικά ακαταμάχητης τάξης πραγμάτων η οποία εκφράζει την συλλογική συνείδηση και τα τυπικά χαρακτηριστικά της λαϊκής κουλτούρας. Με αυτόν τον τρόπο και παρά την οικονομικοταξική διάρθρωση της κοινωνίας, συντηρείται μια αδιόρατη πολιτισμική ενότητα που διαπερνά υποδόρια και δίχως διάκριση όλα τα κοινωνικά στρώματα.
Η αλήθεια όμως είναι πως οι άνθρωποι της φυλής μας κάποτε πίστευαν σε διαφορετικά κοσμοείδωλα, σκέφτονταν αλλοιώς, είχαν διαφορετική ηθική και θρησκεία, πολιτικές ιδέες και πολίτευμα, νόμους του κράτους και άγραφους νόμους αξιοπρέπειας και τιμής. Στις κοινωνίες του παρελθόντος, θεωρίες που σήμερα φαντάζουν προφανείς και συνηθισμένες, αντιμετωπίζονταν σαν περίεργες και εκκεντρικές. Κατά συνέπεια, για εμάς που προσδοκούμε το παρελθόν μέσα στο μέλλον, η επανεύρεση των βασικών εννοιών είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την επαναφορά του εκτροχιασμένου κόσμου μας στο βασικό ρεύμα του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού.
Ευτυχώς υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που παραμένουν διαφορετικοί και εξακολουθούν να αναρωτιούνται για την αλήθεια του κόσμου, που αναζητούν την ωραιότερη λύση στο αίνιγμα της ζωής όντας σε διαρκή σύγκρουση με τον χρόνο και τον θάνατο. Η μεγαλύτερη απειλή γι’ αυτήν την επίλυση είναι το σύγχρονο δόγμα του ισοπεδωτισμού. Οι κατεστημένες δυνάμεις του δεν αντιμετωπίζονται με την πολιτική δράση. Αυτό που πρέπει να προηγηθεί είναι η αποκαθήλωσή του στο πολιτιστικό υποσυνείδητο, στην Αισθητική και στη Μεταφυσική των λαών.
Ενάντια στην καταθλιπτική προοπτική καθολικής ομογενοποίησης της ανθρωπότητας οφείλουμε να αντιπαρατάξουμε την διαφοροποίηση, την ετερογένεια και την ποικιλία του κόσμου ως το κεντρικό σημείο επαναδιεκδίκησης του ορίζοντα των ιδεών. 

Πηγή: sunwarflag.blogspot.gr

Ted Kaczynski: Το πλοίο των ηλιθίων

Μια φορά και έναν καιρό, ο καπετάνιος και οι αξιωματικοί ενός πλοίου έγιναν τόσο ματαιόδοξοι από την ικανότητά τους στην ναυτική τέχνη, τόσο ανόητα ασεβείς και τόσο εντυπωσιασμένοι με τους εαυτούς τους που οδηγήθηκαν στην τρέλα.

Έστρεψαν το πλοίο βόρεια και προχώρησαν μέχρι που συνάντησαν παγόβουνα και επικίνδυνους ογκόπαγους. Συνέχισαν να πηγαίνουν βόρεια σε όλο και περισσότερο επικίνδυνα νερά με μόνο σκοπό να δώσουν στους εαυτούς τους ευκαιρίες να πραγματοποιήσουν ακόμα περισσότερα λαμπρά κατορθώματα στην ναυσιπλοΐα.

Καθώς το πλοίο έφτανε σε όλο και υψηλότερα γεωγραφικά πλάτη, οι επιβάτες και το πλήρωμα γίνονταν όλο και περισσότερο δυσαρεστημένοι. Άρχισαν καυγάδες μεταξύ τους και παράπονα για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ζούσαν.

«Τρέμω από το κρύο», είπε ένας ρωμαλέος ναυτικός. «Αυτό είναι το χειρότερο ταξίδι που έχω βρεθεί. Το κατάστρωμα είναι γλιστερό από τον πάγο. Όταν είμαι στο παρατηρητήριο ο αέρας περνά το πανωφόρι μου σαν μαχαίρι. Κάθε φορά που δένω το πανί της πλώρης τα δάχτυλά μου πάνε να παγώσουν. Και γι’ όλα αυτά παίρνω μόνο πέντε πενιχρά σελίνια το μήνα».

«Νομίζεις ότι εσύ μόνον την έχεις άσχημα;», είπε μια γυναίκα επιβάτης. «Εγώ δεν μπορώ να κοιμηθώ το βράδυ από το κρύο. Οι κυρίες σε αυτό το πλοίο δεν παίρνουν όσες κουβέρτες παίρνουν οι άντρες. Αυτό δεν είναι δίκαιο».

Ένας μεξικανός ναύτης παρεμβαίνει στην συζήτηση. «Εγώ παίρνω μόνο τον μισό μισθό από ότι παίρνουν οι άγγλοι ναύτες. Χρειαζόμαστε αρκετή ποσότητα φαγητού για να είμαστε ζεστοί σε αυτό το κλίμα και δεν παίρνω το μερίδιό μου. Οι Άγγλοι παίρνουν περισσότερο. Και το χειρότερο από όλα είναι ότι οι αξιωματικοί μου δίνουν διαταγές στα αγγλικά αντί στα ισπανικά».

«Εγώ έχω περισσότερους λόγους να διαμαρτύρομαι από οποιονδήποτε άλλο», είπε ένας Ινδιάνος ναύτης. «Αν τα χλωμά πρόσωπα δεν μου είχαν κλέψει την προγονική μου γη, δε θα ήμουν καν σε αυτό το πλοίο μέσα στα παγόβουνα και τους αρκτικούς ανέμους. Θα ήμουν σε ένα κανό και θα κωπηλατούσα σε μια ωραία γαλήνια λίμνη. Μου αξίζει αποζημίωση. Τουλάχιστον ο καπετάνιος πρέπει να με αφήσει να παίζω ζάρια για να βγάζω μερικά λεφτά».

Ο λοστρόμος τότε φώναξε: «Χτες ο πρώτος αξιωματικός με αποκάλεσε «πού@@η» μόνο και μόνο επειδή παίρνω πίπες. Έχω το δικαίωμα να παίρνω πίπες χωρίς να μου αποδίδουν τέτοιους χαρακτηρισμούς».

«Δεν είναι μόνο οι άνθρωποι που έχουν κακή μεταχείριση σ’ αυτό το πλοίο…», παρενέβη μια φιλόζωη από τους επιβάτες, με φωνή τρεμάμενη από αγανάκτηση, «…γιατί την τελευταία εβδομάδα είδα τον δεύτερο αξιωματικό να κλοτσά τον σκύλο του πλοίου δύο φορές».

Ένας από τους επιβάτες ήταν καθηγητής κολεγίου. Σηκώνει τα χέρια και κραυγάζει: «Ρατσισμός, σεξισμός, ειδισμός, ομοφοβία και εκμετάλλευση της εργατικής τάξης! Είναι διακρίσεις! Πρέπει να έχουμε κοινωνική δικαιοσύνη: ίσους μισθούς για τους μεξικανούς ναύτες, υψηλότερους μισθούς για όλους τους ναύτες, αποζημίωση για τον Ινδιάνο, ίσο αριθμό κουβερτών για τις κυρίες, εγγυημένο δικαίωμα το να παίρνει πίπες κανείς και όχι άλλες κλωτσιές στον σκύλο».

«ΝΑΙ-ΝΑΙ», φωνάζουν οι επιβάτες. «ΝΑΙ-ΝΑΙ», φωνάζει και το πλήρωμα. «Είναι διακρίσεις πρέπει να απαιτήσουμε τα δικαιώματά μας».

Ο μικρός καμαρότος καθάρισε το λαιμό του :

«Χμ. Χμ. Όλοι έχετε καλούς λόγους για να παραπονιέστε. Αλλά εμένα μου φαίνεται ότι αυτό που πρέπει πραγματικά να κάνουμε είναι να γυρίσουμε αυτό το πλοίο προς τα πίσω και να πάμε νότια. Γιατί αν συνεχίσουμε να πηγαίνουμε βόρεια σίγουρα θα ναυαγήσουμε αργά ή γρήγορα και τότε οι μισθοί σας, οι κουβέρτες σας και το δικαίωμα να παίρνεται πίπες δε θα προσφέρουν τίποτα γιατί θα έχουμε πνιγεί όλοι».

Αλλά κανείς δεν του έδωσε σημασία γιατί ήταν ένας μικρός καμαρότος.

2 Μαρτίου 2014 - Monte Longagna

Το αμερικανικό πραξικόπημα στην Ουκρανία.

Ο Γάλος φιλόσοφος Αλαίν ντε Μπενουά, για τις εξελήξεις στην Ουκρανία, από την συνέντευξή του στο γαλλόφωνο ιρανικό ραδιόφωνο. - http://french.irib.ir/analyses/interview/item/315625-alain-de-benoist,-écrivain-et-journaliste-français

"Για μεγάλο χρονικό διάστημα οι Ηνωμένες Πολιτείες προσπαθούν να περικυκλώσουν τη Ρωσία με διάφορες κινήσεις τους, παρεμπιπτόντως, θυμάστε τις χρωματιστές επαναστάσεις στη Γεωργία; Ο στόχος είναι πάντα ο ίδιος, δηλαδή η επέκταση του ΝΑΤΟ ως τα σύνορα της Ρωσίας, η οποία Ρωσία τα αντιλαμβάνεται αυτά ως πρόκληση ή ακόμα και ως επίθεση. Η γεωγραφική και γεωπολιτική θέση της Ουκρανίας την κάνει μία χώρα κλειδί, καθώς βρίσκεται μεταξύ της Ρωσίας και των χωρών της Δυτικής και Κεντρικής Ευρώπης. Οι Αμερικανοί προσπαθούν να μεγεθύνουν, με όλες τις μεθόδους, την επιρροή τους στις χώρες της πρώην ΕΣΣΔ, προκειμένου να περικυκλώσουν τη Ρωσία όλο και περισσότερο. Δεν είναι τυχαίο ότι οι επισκέψεις των αξιωματούχων των ΗΠΑ στο Κίεβο έγιναν ακριβώς μετά από μια εκστρατεία προπαγάνδας εναντίον της Ρωσίας του Βλαντιμίρ Πούτιν όπως τις πιο όμορφες εποχές του Ψυχρού Πολέμου. Οι Αμερικανοί προσπαθούν να μεγιστοποιήσουν τα δικά τους συμφέροντα, μέσω εθνικών γεγονότων που δεν είναι ασυνήθιστα σε αυτές τις χώρες."

Μάρτιος

Κατά το αρχαίο ρωμαϊκό ημερολόγιο το έτος άρχιζε από τον Μάρτιο συνεπώς τότε ήταν ο πρώτος μήνας του έτους κι έτσι η Πρωτοχρονιά γιορτάζονταν την 1η Μαρτίου (Καλένδες Μαρτίου). Την ημέρα εκείνη η «εσπερία δύσις» του Ταύρου (όταν δηλαδή ο αστερισμός του Ταύρου έδυε μαζί με τον Ήλιο) σήμαινε και την αρχή του νέου έτους, ενώ οι Εστιάδες Παρθένες άναβαν νέα ιερή φωτιά στον ναό της Εστίας στην αγορά της Ρώμης. Την Πρωτοχρονιά γιορτάζονταν επίσης και τα Ματρωνάλια, προς τιμή της θεάς Ήρας και μητέρας του Άρη, καθώς και τα γενέθλια του ίδιου του Άρη (λατινικά Mars) προς τιμήν του οποίου ο γιος του, ο μυθικός Ρωμύλος, έδωσε στον Μάρτιο το όνομα του πατέρα του που θεωρούνταν γενάρχης των Ρωμαίων. Για τούτο και κατά τον Πλούταρχο (Βίος Νουμά, 19) αναφέρεται πως ο Μάρτιος απεικονίζεται ως άνδρας ενδεδυμένος με δέρμα λύκαινας.

Ότι δεν αντιλαμβανόμαστε, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει.